Als verjaardagscadeautje kreeg ik van Bart een Spotify-account. Premium, wel te verstaan, zonder reclame of onderbrekingen dus. En dat is dus precies wat ik wilde: afspeellijsten waarbij ik gewoon naar het volgende kan klikken als ik dat wil, zonder gestoord te worden door stemmen.
Sorry, Studio Brussel. Al jaar en dag ben je mijn favoriete radiozender in de auto, maar thuis kan ik het gewoon niet: werken met stemmen en gesprekken die me afleiden, en waar ik me dus gigantisch kan aan ergeren. Op de stakingsdag viel het me nog eens keihard op: goeie muziek zonder storende elementen, dat is waar ik voor ga.
Ja, al mijn CDs zitten in iTunes en kan ik ook random laten afspelen, en af en toe doe ik dat wel. Maar nu ontdek ik veel meer nieuwe nummers, dingen die ik niet kende, of die ik ook nergens op CD had staan. Nummers die ik herontdek, nummers die me vrolijk maken. Die laatste categorie sleep ik dan steevast naar een lijst die ik zelf samenstel: “Goed gezind”. Want af en toe kan ik dat wel gebruiken, ja.
Ik ben dus fan van Spotify, en het is voor het eerst, eigenlijk, dat ik nu dus ook tijdens het werken soms muziek opzet. Nog lang niet altijd, daarvoor ben ik veel te veel gesteld op mijn kostbare minuten stilte. Maar soms wel, ja. Met bijzonder veel genoegen.