Lezing over de Vesuvius

Af en toe zijn er van het Nederlands Klassiek Verbond van die lezingen die ik echt wel wil bijwonen. Soms vind ik het onderwerp minder interessant, soms kan ik gewoon niet. Maar gisteren heb ik een extra inspanning geleverd voor Vincent Huninck en zijn lezing over de tekst van Plinius aangaande de uitbarsting van de Vesuvius. We lezen dat in het tweede jaar, dus dat maakt het extra interessant.

Ik zat wel om 19.43 uur nog aan de Blaarmeersen, want Wolfs training was wat uitgelopen. Maar om 19.52 uur stond ik aan ons huis, en gooide ik de kinderen uit de auto, en om 20.03 uur was ik geparkeerd aan Sint-Jacobs. Om een ticketje te zoeken had ik geen tijd meer, en ik zal het geweten hebben: een parkeerboete aan mijne rekker. Tsja…

De lezing zelf was eigenlijk best wel de moeite waard, zij het een beetje populariserend. Maar ik vermoed dat mijnheer Huninck die lezing ook vaak geeft aan een publiek dat het Latijn niet echt machtig is… In elk geval ga je de tekst van Plinius met een ander oog lezen, kritischer en vanuit een ander standpunt. Mij heeft het in elk geval behoorlijk wat doen nadenken.

Daarna had hij het in een tweede deeltje over de graffiti in Pompeï, op zich dan ook weer zeer interessant als je ze in hun context gaat bekijken.

Yup, met een goed gevoel buitengekomen. Alleen jammer van die boete…

Op bezoek bij omoe

We waren nog steeds niet gaan nieuwjaren bij mijn grootmoeder in Ursel, dus dat werd zo langzamerhand hoog tijd.

Ik dus de auto volgeladen – iets later dan gepland, want de kinderen waren hier ongelofelijk mooi aan het samenspelen –  en richting Ursel. Na wat gezoek vonden we oma in de eetzaal, waar ze vrolijk aan het zingen was, en kregen de kinderen onmiddellijk een halve doughnut toegestopt van de verzorgster. Daarop togen we vrolijk naar de cafetaria, en vrolijk is wel het woord, ja ^^

IMG_3555

Daar werd er gekletst, respectievelijk cola, warme choco of ice tea gedronken, en door de kinderen eigenlijk onnoemelijk braaf gewezen.

Dik drie kwartier later reden we naar oma – mijn ma – omdat die toch op de weg naar huis ligt, en ik dan een amaryllis die op het punt staat te bloeien, kan meenemen. Ha ja, zij trekken als volleerde gepensioneerden naar Gran Canaria voor een weekje :-p

Daar waren ook Alexander en Marie-Julie, en binnen de drie minuten – ik overdrijf niet – ontaardde het daar al in een immens kussengevecht. Onderstaand filmpje was op een moment dat het ergste eigenlijk al voorbij was, en ze al wat aan het kalmeren/moe worden waren. Het lawaai daarvoor was tien keer erger, geloof me.

Tegen zessen reden we naar huis, want om zeven uur moest ik al in de Blandijn staan, voor een lezing door studiegenoot Yanick Maes over De rerum Natura van Lucretius. Echt wel interessant.

Maar om negen uur, toen ik thuis was, ben ik toch in de zetel geploft. Poeh.

 

Enfin, ’t was weer een goeie dag!

Koken bij de Romeinen

Deze post is origineel geschreven voor en gepost op Gentblogt.

Toen ik via via een foldertje in handen kreeg van het Davidsfonds in Gentbrugge, kon hun eerste activiteit mij zeer bekoren.

Dinsdag werd er immers een lezing geprogrammeerd over Koken bij de Romeinen. Voor de gevraagde negen euro (als niet-lid) kreeg je niet alleen een deskundige uitleg van historica Annelies Van Wittenberghe, ze had meteen ook de daad bij het woord gevoegd, en een aantal (bewerkte) recepten klaargemaakt, zodat we konden proeven.

Koken in het oude Rome[+]

Annelies is in 2007 met haar historisch kookproject begonnen. Eigenlijk is het het combineren van haar grote hobby met haar studies. Ze geeft voordrachten over de geschiedenis van koken en eten tot 1750, maar is vooral gespecialiseerd in Romeinse culinaire geschiedenis. Ze volgt ook een koksopleiding in CVO Leerdorp, zodat ze écht wel weet waarover ze praat.

Dat was ook meteen duidelijk: ze liet de voorgeschiedenis van het koken zien op een tijdsbalk van de verschillende oude beschavingen: Mesopotamiërs, Indiërs, Egyptenaren, Grieken, en uiteindelijk ook de vrij recente Romeinen. Daarnaast gaf ze een aantal leuke weetjes mee: zo bleek dat een bepaalde terracotta pot met gaatjes en binnenin een spiralend richeltje gebruikt werd om relmuizen vet te mesten en daarna vrolijk op te peuzelen. Moet kunnen.

Wanneer je dieper ingaat op Romeins koken, kan je niet anders dan uitmonden bij het ‘kookboek’ van Apicius. Er staan een aantal – vrij maffe – recepten in, maar in sommige gevallen is het eigenlijk niet meer dan een opsomming van ingrediënten. Daarop heeft Annelies zich dan gebaseerd om een aantal gerechten uit te proberen en te recreëren. Er zijn uiteraard een reeks beperkingen: sommige ingrediënten zijn uiterst zeldzaam geworden of zelfs niet meer te krijgen, andere recepten vinden we ronduit wansmakelijk. En dan stootte Annelies ook een aantal keren op een resoluut ‘njet’ van het Federaal Agentschap voor de Voedselveiligheid: zo mag flamingo bijvoorbeeld niet geserveerd worden, en kan je ook geen gebruik meer maken van garum, een vissaus die gemaakt wordt door gepekelde vissen en visingewanden dertig dagen in de volle zon te laten rotten. Flauweriken!

Annelies serveerde ons gehaktballetjes met onder andere rozijnen, pijnboompitten en Thaise vissaus (next best thing), en garnalen met een speciaal, vrij zoetig sausje met oa. honing en peper.

Koken in het oude Rome[+]Koken in het oude Rome[+]

Ook een toastje met pesto passeerde de revue. Als dessert kwamen er dadels gevuld met pijnboompitten, honing en nog een paar dingen.

Koken in het oude Rome[+]Koken in het oude Rome[+]

Het was op zijn minst speciaal te noemen, en ik denk dat het een waardige start was voor het werkjaar van Davidsfonds Gentbrugge.

Lezing.

Donderdagavond, hier in Mariakerke, over de brand in Rome, en hoe je daar iets aan kon doen. De spreker is een begenadigd verteller, het zal dus wel interessant worden.

Meer info hier op Gentblogt (waar anders?)