Een gigantisch boeket magnolia’s en camelia’s.

Ons ma had al een paar keer gezegd dat ze zeker nog naar het Provinciaal Domein het Leen in Eeklo wilde, om er de magnolia’s te bekijken. Nu, het weer leek best wel mee te vallen, en ik moest sowieso nog naar Lovendegem, naar de Suprabazar om Kobes bestelde Tshirt op te halen, en zijn langverwachte Sims 4 spelletje. Meteen wilde ik nog wat extra schors meenemen.

Ik stelde de kinderen dus voor drie opties: ofwel reden we naar de Suprabazar en daarna naar Zomergem, bij oma, ofwel reden we naar de Suprabazar en daarna naar het Leen, ofwel reden we naar de Suprabazar, en gingen daarna oma ontvoeren om samen naar het Leen te gaan. De laatste optie werd hier op gejuich en gedans onthaald, letterlijk.

Met dat ontvoeren ging het wel meevallen: oma en opa gingen zelf wel rijden, we spraken af aan de parking van het Leen. Af en toe kregen we een paar druppels op onze kop, maar eigenlijk konden we vooral genieten van de prachtige bloemen, ook al stonden ze nog niet allemaal open. En er waren mattentaarten om op te eten op een bankje.

En daarna, nadat alle mooie blaadjes en afgevallen bloemen verzameld waren, was er tijd voor de speeltuin. En een koffie, respectievelijk verwenkoffie voor ons. En ons pa maar glunderen met zijn dessertbord, dat vakkundig werd gestroopt, overigens, door zijn vrouwvolk.

IMG_3107

En toen begon het echt wel eventjes stevig te regenen. Gelukkig maar heel eventjes, maar wel het ideale moment om naar Zomergem te vertrekken, om daar nog wat bijengerief op te halen, en de oude mainframe te fotograferen voor het M.I.A.T.

Drukke dag, alweer, maar wel een fijne. Zo hoort het.

Het Leen

Ons ma klaagde dat ze mijn kinderen nog van gans de vakantie niet had gezien. En daarna vertelde ze (gisteren aan de telefoon) dat ze morgen (vandaag dus) naar het Leen ging gaan met Roeland en diens kinderen. Ha, zei ik, mogen we mee? Tuurlijk da!

Dus iets over half twee stuurde ik het kroost de auto in en tuften we naar Eeklo. Daar stonden ze al allemaal netjes te wachten, en we trokken op tocht(je) door de bossen: op en af bosheuveltjes, langs de oude militaire wegen, tot we uiteindelijk in de speeltuin annex terras belandden, waar we de kinderen alras kwijtspeelden en zelf genoten van een milkshake/koffie/limonade/pannenkoek.

 

Daarna gingen we nog even op zoek naar de publieke GeoCache die er verborgen zit. Ik had het nog nooit gedaan, maar de jongens vonden het fantastisch, en dus heb ik nu de app op mijn telefoon staan.

Aansluitend gingen we nog even langs in Zomergem om er nieuwe koffers te kopen, en Merel heeft er de hele buurt bij elkaar gekrijst: ze werd namelijk gestoken door een bij! Pas hier thuis heb ik gezien wat er scheelde: blijkbaar was er een bij op haar gele kleren afgekomen, en die was in haar opgerolde legging terechtgekomen, en moet door de stof heen gestoken hebben. Tegen ’s avonds had ze er al totaal geen last meer van, maar op het moment zelf werd ze precies gekeeld. Ja, man!

Enfin, we hadden een gezellige namiddag en we hebben nieuwe koffers!

 

Magnolia overload

U bent gewaarschuwd: deze post gaat enkel en alleen over magnolia’s!

Ons ma had me gezegd dat ik eigenlijk echt wel naar het Leen in Eeklo moest, want dat ze zelf gisteren was geweest, en dat de magnolia’s prachtig stonden! En dus trok ik met de kinderen ernaartoe vandaag. De jongens vonden het maar “Mwoah, wel mooi, maar ja…” terwijl Merel haar ogen uitkeek en volop genoot.

Bij deze dus een ganse collage aan magnoliafoto’s. Als u op de eerste klikt, ziet u ze in het groot, en kan u naar de volgende gaan.

Verwenmassage

Tijdens Music For Life 2010 deed Leen, een vriendin/vroedvrouw/relaxatietherapeute een actie ‘Massage for life’. Ik had er reclame voor gemaakt hier op dit blog, en dat was ook mijn allerliefste niet ontgaan: als kerstcadeautje kreeg ik prompt een bon voor een verwenmassage voor moeder en baby.

Alleen is het er nooit van gekomen: ik was niet in de haak, toen was Leen ziek, en meestal dacht ik er ook gewoon niet aan. Maar deze week zag ik de envelop liggen, en door gans dat gedoe met dat vreemde virus kon ik een massage wel gebruiken.

Ze heeft me heerlijk gemasseerd, ingepakt, bepaalde spieren die het nodig hadden wat harder aangepakt, en intussen hebben we heerlijk gekletst. Anderhalf uur, jawel. En daarna heeft ze een ‘hapje’ gemaakt, niets meer of minder dan een kleine lunch: bulghur met gewokte groenten en scampi’s, met een glaasje versgeperst fruitsap erbij. Heerlijk gewoon! De foto staat hier, trouwens.

Ik kan het aanraden, zo’n massage bij L’O. Bij deze is dat trouwens ook gebeurd :-p