Vakantiekaartje

Op de valreep dacht ik er nog aan om een foto te gaan nemen voor een vakantiekaartje. Ik geef het toe: met kerstmis heb ik een oud kaartje gebruikt en in de herfstvakantie was er zelfs geen.

Maar nu – de zon was net achter een dikke laag wolken verdwenen, helaas – dacht ik er alsnog aan, ook al zat ik eigenlijk al in mijn auto. Ik wilde uiteraard krokusjes en eigenlijk ook een zicht op de nieuwbouw, en gelukkig had ik alletwee netjes klaar staan. Ik heb me in wat rare bochten moeten wringen, en dat is niet ideaal op een vrijdag, maar bon, het is wel gelukt.

Hieronder dus de foto, en daarna het kaartje. Best wel oké, denk ik dan.

Vakantiekaartje

Ik ben een mega prutser, dat weet iedereen die me wat kent. Ik kan ook uren prutsen aan dingen waar ik misschien beter iemand anders voor vraag, of waarvoor ik beter eens een instructiefilmpje of zo zou bekijken op Youtube.

Zo ben ik ook degene die op school de vakantiekaartjes voor website en smartschool en zo maak, ook al ben ik aan geen kanten een designer. En eigenlijk was ik behoorlijk trots op mezelf met het resultaat deze keer, dank zij LightRoom en Indesign. En een paar uur gepruts dus.

Ik zet hier even de tussenstappen en het eindresultaat. De basisfoto was vrij plat en flets, eigenlijk, maar wel met krokusjes en ons schoolgebouw.

Ik heb daar dan een warmere kleur op gezet:

Toen mocht daar een iets zwartere rand rond zodat er iets meer diepte kwam:

En toen wilde ik de krokussen net iets meer laten uitkomen en ons gebouw iets meer naar de achtergrond:

En dan richting Indesign om er de juiste teksten en zo op te plakken:

Kan het beter? Ja duh! Maar ik ben wel content met mijn resultaat als absolute nitwit en prutser, zeker als je terugscrollt naar de originele foto.

’t Is een bezigheid, zeker?

Zotte plannen!

Dit weekend zat ik er een beetje door. Enfin, ik loop eigenlijk al vrij lang op de toppen van mijn tenen, het is een beetje welletjes geweest. Bij Bart is het eigenlijk een beetje hetzelfde, en toen zei hij: “Wat als we er in de krokusvakantie tussenuit knijpen, richting zon?” Euh… Hij begon meteen te zoeken, ik checkte het weer en dergelijke, en we kwamen uit op Djerba, het vakantie-eiland in Tunesië. ’s Nachts misschien wel maar 11 graden, maar overdag rond de 20° in de schaduw, en zeer zonnig.

Hij vond er een zeer charmant verblijf in iets tussen hotel en B&B, en ging op zoek naar vervoer. Dat bleek iets minder evident, maar uiteindelijk hebben we wel een oplossing gevonden. Maandagochtend nemen we de trein naar Brussel, daar de TGV naar Paris Nord, dan een taxi naar Orly, daar het vliegtuig naar Djerba, en dan daar een auto huren naar ons verblijf. We gaan wel eventjes onderweg zijn, maar bon. En op zondag tegen middernacht zouden we terug moeten zijn.

Oh, en Arwen gaat mee. Ha ja, we hebben toch een verblijf voor zes, het zal op die ene persoon niet steken.

Zotte plannen, dus. Het zotste waren nog de reispassen. Als je met een reisbureau gaat en dus een combinatie hebt verblijf-vliegticket, dan volstaat je identiteitskaart. Maar als je het zelf regelt, dan moet je een heuse reispas hebben, iets wat enkel Bart had. Uhm.

Gisteren belde ik naar de betrokken dienst, maar die zijn standaard maar open tot vier uur, wat voor ons dus niet lukt. Maar ze konden me wel een plaatsje boeken om half zes in Mariakerke, want die hadden laat-avond-opening. Hah!

Wij gepasseerd in Evergem om pasfoto’s te laten nemen en dan meteen naar Mariakerke voor de paspoorten. En jawel, alles in orde! Ik heb ze wel laten toekomen in Gent Zuid voor alle zekerheid, want het zou nu nog mega stom zijn moesten die te laat zijn. Ze worden namelijk aangemaakt in Gent centrum en dan met een soortement binnenpost naar hier verstuurd, iets wat blijkbaar twee dagen in beslag neemt.

Oh, en de dienstverlening? Gewoonweg top! Echt! Vriendelijk, behulpzaam, ook aan telefoon. Want ik had naar Wondelgem gebeld die dus volboekt waren voor de avondopening, maar die verwees me door naar de avondopening van Mariakerke en boekte daar meteen een vierdubbele afspraak.

En Merels pop, die mocht gewoon mee.