Shopping spree
Ook al was het deze morgen serieus aan het druilen, ik moest de stad in vandaag. Ha ja, want gisteren heb ik de winterjassen gewassen, en ik ben niet van plan die opnieuw uit te halen. Maar Merel, het dutske, heeft geen regenjasje. Deze morgen heb ik haar zover gekregen dat ze een jeansjasje aantrok, maar ik had al door dat dat geen wet ging zijn voor de volgende dagen, helaas. En dus moest ik een regenjasje zien te vinden, ook al omdat het kind binnen een dikke week naar school gaat, en ze daar zeker een jasje moet hebben.
Bon. Ooit al eens geprobeerd om voor een tweeënhalfjarige een jasje te vinden dat niet roze of donkerblauw is? Hmm? Ik was eerst nog naar de C&A aan de Wondelgemstraat gereden, maar helaas. Dan toch maar ’t stad in, bleh. Gelukkig was het intussen gestopt met regenen, of ik had helemaal een pesthumeur gehad.
Geparkeerd in de Sint-Michielsgarage, en via de Hoornstraat naar de Veldstraat. Niks in de Zara. Enfin, alleen beige, en ook dat kleur is een no-go, sorry. Niks in de H&M, want enkel roze, en dan nog. Niks in nog wel een paar winkels, ik weet het zelf niet meer hoeveel ik er afgelopen heb. Uiteindelijk heb ik iets gevonden in de C&A: felpaars, met een -jawel- roze giletje erin gewerkt, zodat je ofwel een gevoerd jasje hebt, ofwel twee losse stuks, al naargelang. Het was wel nog een 92, maar een 98 was al niet meer te vinden, en ze kan er nog in, meestal is een 98 zelfs te groot. Enfin, zelf is ze er dol op.
Voor mezelf heb ik dan nog een rood hoedje van 19 euro meegenomen, en vooral ook verse thee en koffie uit de Javana (in de Hoornstraat, naast de Dille & Kamille). Ik had er gekregen van mijn Secret Santa en was er dol op, en ben nu dus verse thee gaan halen. Ik kon ook niet weerstaan aan verse koffiebonen, en een heerlijke meeneemkoffie, een latte, voor 1,60 euro, zeg nu zelf… Ik denk dat ik er een nieuw favoriet adresje bij heb.
Enfin, tegen de middag was mijn humeur toch opgeklaard. Nu het weer nog.
365 – 2 mei
Javana, in de Hoornstraat naast Dille & Kamille. Een echte aanrader.
366 – 16 november
Als ik het eventjes serieus lastig heb en met een rothumeur rondloop, dan is dit wat mijn immer begrijpende zoon mij brengt, zonder veel woorden:
Ontbijt
Er zijn zo van die vrienden die je maar af en toe ziet, waar je eigenlijk feitelijk weinig contact mee hebt, maar met wie het telkens weer klikt van zodra je ze ziet. Alsof je minstens elke week met hen afspreekt of er uren aan de telefoon mee hangt.
Ik heb zo’n hele fijne vriendin met wie het fantastisch koffiedrinken is. Meestal komt ze bij mij thuis aan de keukentafel zitten, en leuteren we er een paar uur op los. Over gemeenschappelijke vrienden, het werk, mijn kinderen, haar lief, verbouwingen, huizen… U kent het wel, vermoed ik.
Vandaag hadden we zin in een ontbijt buitenshuis, en spraken we af in Clouds in my Coffee op de Dendermondsesteenweg. De bespreking daarvan krijgt u later nog wel eens uitgebreid, maar laat het nu volstaan met te zeggen dat het dik in orde was. Of wat dacht u zelf van onderstaand ontbijt?
Eigenlijk zou ik dat vaker moeten doen, denk ik vaak. Maar als het erop aan komt, ga ik toch regelmatig met een vriendin of vriend ergens iets eten of drinken. Heb ik eigenlijk totaal geen klagen.
Zolang er zo fijne vriendinnen bestaan als vandaag, tenminste. Lieverd, ik heb ervan genoten. Bedankt!
366 – 29 augustus
Koffie met boek in de McDonalds.
Het Salon
Geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt.
Toen ik overlaatst iets wilde eten met een vriendin in de buurt van de Boekentoren – ze schrijft daar in alle rust aan haar boek – stelde zij het Salon voor.
Ik werd onmiddellijk twintig jaar terug in de tijd gekatapulteerd. Het Salon! Dat was waar wij, kunstzinnige studenten van de Blandijnberg, rustig koffie gingen drinken. Waar wij – euh, jawel – salonfähig een boompje gingen opzetten over de filosofieën van Nietsche, onderwijl nippend aan een Earl Grey thee. Of waar wij, laten we eerlijk wezen, de stripbibliotheek plunderden, terwijl we een uur deden over een warme choco en eigenlijk in de les hoorden te zitten.
Met enige nostalgie ging ik dus richting het Salon. Ik werd aangenaam verrast. Enerzijds hangt er nog steeds diezelfde sfeer van rust en boeken (compleet mét stripcollectie), anderzijds is het wel een stuk lichter en moderner geworden. In het midden is er nu een lichtstraat, waaronder zich de bar bevindt. Je kan er onder andere slaatjes eten, croques, pasta’s, en ook elke dag een andere soort quiche van Les Tartes de Françoise. Helaas was die vrijdag al om half een compleet uitverkocht. Niet getreurd, er is keuze genoeg. Ik opteerde voor een toost met gerookte zalm en mozzarella voor 6,5 euro, en was absoluut niet teleurgesteld: een ruime portie, met vooral een ruime salade bij. Mij tafelgenote had voor vijf euro de salade met mozzarella besteld, en kreeg daar een half bruin stokbroodje bij.
Intussen was het restaurant niet volledig vol, maar toch behoorlijk druk. Het publiek is er zeer gemengd: zowel studenten, iets oudere koppels, als professoren en groepjes vrienden, vriendinnen of collega’s. De prijzen zijn zeer democratisch, en er is gratis wifi, niet onbelangrijk als je een studentenpubliek wil aantrekken.
Mijn vriendin verzekerde me dat het in de namiddag doorgaans weer zeer rustig wordt, en dat ze gewoon ging blijven zitten om te werken. Er is zeer lekkere koffie, een rustige sfeer, en ook een mooi assortiment aan taarten, alweer van Les Tartes de Françoise. Wij zijn er wijselijk afgebleven, maar ik ben zeker dat ik er nog terugkom, om van die taart te proeven en te genieten van de rustige sfeer. En stiekem ook toch wel een beetje nostalgie, dat ook.
Het Salon
Sint-Pietersnieuwstraat 194, 9000 Gent
09 225 03 55
Open op weekdagen van 8.00u tot 19.oou, gesloten tijdens het weekend
366 – 27 maart
Mijn eerste Starbucks op Belgische bodem. Pokkeduur, maar het smaakte!
Feestje
Zaterdagavond hebben we een bescheiden drink gegeven voor een paar vrienden. Een hele hoop kon helaas niet komen, maar we waren toch nog wel met een stuk of 15. Bart had massa’s hapjes voorzien, en het werd een zeer aangename avond. Eigenlijk moeten we dat meer doen, zo geraakt ons huis (en bij uitbreiding mijn bureau) eens ontdaan van alle rondslingerende rommel.
Bart trok deze morgen zijn conclusies bij de cadeautjes die we kregen: we moeten dringend gehydrateerd worden :-p We hebben vooral veel heerlijke koffiebonen gekregen (onder andere Blue Mountain, yay!), een paar flessen uitstekende wijn, en een pot bijzonder goeie antirimpelcrème :-p Dat komt ervan natuurlijk, als je in je mailtje schrijft
Bloemen en kransen zijn absoluut niet de bedoeling, antirimpelcrème of kleurshampoo mag altijd.
De lokale apotheker neemt dat dan zeer letterlijk, ik had het kunnen weten :-p Verder was er nog een verwenpakketje met een mooie kaars, hydraterende handzeep (het is dus echt een thema) en een bruisbal voor in bad. Er waren ook boekenbons en restaurantbons, en twee mooie theelichthouders gevuld met snoep.
Het toont eigenlijk vooral goed aan hoe goed onze vrienden ons kennen. En hoe weinig ze luisteren als we zeggen dat cadeautjes niet nodig zijn.
Maar ik vond het eigenlijk vooral een zeer fijne avond. Bedankt allemaal!
En volgend jaar geven we een fuif. Met uitgebreider publiek, beloofd.