Fröbelen met de Vossen

Met de Vossen willen we al eens iets in elkaar knutselen voor de larp. De laatste keer, bij Hanneke, leerde Mireille ons dreads maken. Een keertje spraken we allemaal samen af bij Danny om te leren werken met Eva foam. in 2019 maakten we met zijn allen lederen tasjes. Het grootste project was in 2012, toen we met zijn allen hebben gewerkt aan een leren tuniek voor mij. Héérlijke dagen.

Nu moest onze nieuwste vos nog aangepluimd worden: Jarne heeft een masker gekocht als sjamaan, maar uiteraard moet dat versierd worden. Hij dacht aan rasta’s in alle mogelijke kleuren wol met daarin kralen en pluimpjes. Mireille kwam gisteren na haar revalidatie in Sint-Niklaas, Jarne fietste na zijn werk tot hier, en we zaten de rest van een uiteindelijk toch droge en zelfs aangenaam warme avond buiten te knutselen. Of, zoals Bart zei, te “fröbelen”. Ik kreeg het haast :-p

Enfin, het ziet er eigenlijk wel goed uit, vond ik. Het is nog niet klaar, we moeten nog een stuk verder doen, hebben we gemerkt, maar bon, dat is niet erg.

Het vervolg is voor ergens binnen twee weken, en ik ben nu al benieuwd naar het eindresultaat.

Scrapbooking

Merel was al een tijdje aan het knutselen geslagen met kaartjes en zo, en ze kwam me een pagina tonen die ze gemaakt had als vakantie-agenda, zo heel netjes overzichtelijk met kleuren en vakjes.

Meteen introduceerde ik haar in het concept scrapbooking en kreeg ze mijn bullet journal, iets wat ik een aantal jaren geleden gekregen had van Bart in de hoop mijn chaotische geest een beetje meer onder controle te krijgen, maar wat aan geen kanten werkt voor mij, integendeel, ik word er zenuwachtig van.

Er staan allerlei voorbeelden in van leuke kadertjes, titels, grafiekjes, en de blaadjes zelf hebben heel lichte puntjes zodat je perfect rechte lijnen kan trekken en dergelijke. Merel was meteen door het dolle heen: ze zag het helemaal zitten!

Ze ging meteen aan de slag en maakte al een paar pagina’s met het materiaal dat ze had. Woensdag reden we dan ook even tot aan de Action om er extra materiaal te halen, zoals stickertjes en vooral heel veel soorten washi tape.

Helaas doen we nu echt vrijwel niks, zodat er ook niks te scrapbooken valt, zoals bv de impressie en het toegangsticketje van een museum of zo. Ze maakt dan maar moodboards, zoals je hierboven kan zien. Eentje voor pasen, eentje in grijstinten, eentje voor een zeemeermin en een zomerimpressie.

En toen zat ze zonder inspiratie en deed ik haar een kort nonsensgedichtje aan de hand, en ging ze nog voor de herfst en de liefde ook.

Intussen is er weer papier voor zo’n heel klein fotoprintertje dat je rechtstreeks op je telefoon aansluit en kan ze ook daarmee aan de slag.

Ik heb echt wel het gevoel dat ons dochter een nieuwe hobby heeft ^^

 

Koekjes bakken

De kinderen verveelden zich zowat, en ik stelde voor om koekjes te bakken. Meteen had ik drie zeer enthousiaste kinderen, die zich op het recept van de Boerinnenbond wierpen en begonnen te knutselen.

Het resultaat mocht er wel zijn, maar lekker waren ze eigenlijk niet: het was meer brooddeeg dan wat anders. Bon, volgende keer dan maar het recept van zandkoekjes of zo, zeker?

365 – 26 december 2015 – soksneeuwman

Op 16 december zette Bart het volgende op zijn Facebook:
“Eet voort! Kleedt u aan! Maar ik heb geen zin in boterhammen. Maakt uw boekentas! Ik moet vandaag een zak rijst en een witte kous meebrengen. Eet dan cornflakes! Ik vind mijn schoenen niet. Hier, rijst en een kous. Mag ik een liedje zingen voor u? Uw schoenen staan nog boven in de badkamer! Ik ben vergeten dat we vandaag gaan zwemmen. Ja schat, da’s een mooi liedje. Maak dan eerst uw zwemzak!
En eet voort!
Nooit een gebrek aan ambiance ’s ochtends ten huize De Waele.”

Een en ander resulteerde in dit:

365-dec26

Rust

Blijkbaar was mijn lijf vooral aan rust toe. Ik zat gisterenavond op een normaal uur in bed, en ik heb verdorie geslapen tot half twaalf. Dat is me in geen jàren overkomen, zelfs niet na een avond uitgaan, laat staan na een gewoon slaapuur. Die keelontsteking zit dus effectief nog in mijn lijf, denk ik.

Ook de kinderen waren blijkbaar aan wat rust toe: ze hadden helemaal geen zin om uit het huis te gaan, en hebben gisteren en vandaag gewoon heel rustig rondgelummeld, wat gelezen, gespeeld, rondgehangen, geknutseld… Het is echt mooi om te zien hoe ze zichzelf bezighouden. Maar rond een uur of vier kwam Quinten langs, één van Wolfs vriendjes. Of hij vanavond niet mocht komen slapen. Wolf pakte zijn spullen bij elkaar, viste zijn tramkaart uit de schuif, en verdween. Wel makkelijk, zo zelfstandige kinderen.

Rond een uur of vijf is Bart dan hapjes beginnen maken, om al eens te oefenen voor kerstavond. Merel en Kobe zagen dat al helemaal zitten, en hielpen netjes mee.

IMG_0758

En ik, ik heb daarstraks met mijn domme kop toch Diablo III opnieuw gedownload, en ben opnieuw aan het spelen. Mijn personages stonden nog netjes te wachten, en met het nieuwe stuk erbij, ben ik dus weer verkocht. Ach ja, het is vakantie voor iets, zeker?

Hihi-haha-robot en andere onzin

De titel van dit postje is hetgeen de kinderen vandaag hebben gemaakt. Hoe ze erop zijn gekomen, weet ik niet, maar ik weet wel dat ze verdacht stil waren bij momenten, gisteren en vandaag. Ik geloof dat Bart hen iets had getoond of zo. In elk geval hebben ze er met hun drietjes aan geknutseld. Allez, Merel niet zoveel, maar ze vond het wel de max, zeker die krultong die ze erbij gemaakt hebben.

IMG_6588

IMG_6586

IMG_6585

In de namiddag mocht Wolf naar een verjaardagsfeestje op de terreinen van de GUSB, en het was precies wel de max. Hij kwam thuis met een hoop cadeautjes, waaronder een grote minion-ballonfiguur. De benen was hij helaas ergens kwijtgespeeld.

IMG_6596

En intussen speelden de kleintjes in een klein zwembadje, terwijl ik een poging deed het lange gras te kortwieken.

IMG_6591
IMG_6590

En uiteindelijk werd een pracht van een rustige dag besloten met het avondeten buiten, en daar geniet ik immens van.

IMG_6595