Donderdag taartdag!

Jawel, er is weer een taartdag!

Op maandag- en donderdagnamiddag hebben mijn zesdes twee uur na elkaar, maar wel met een speeltijd tussen: perfect voor taartdag dus. Ze hebben geopteerd voor de donderdag, want dat is net iets gezelliger. Ik heb wel geen vast lokaal meer, maar zit op donderdagnamiddag wel in “mijn” lokaal waar ik dan mijn Dolce Gusto zet. Wie wil, mag thee, soep of koffiecapsules meenemen en een eigen tas, en dan kunnen ze iets drinken tijdens de les.

Vandaag was er een eerste cake, en hij heeft gesmaakt!!

Ugh.

Euhm.

Die extra lesuren, zoals ik eerder schreef, hangen precies wel aan de ribben. Naast mijn eigen leerlingen heb ik dus nog drie extra klassen erbij. En ik stel vast dat het lesgeven zelf eigenlijk nog best meevalt, die zeven extra lesuren, dat blijkt nog te gaan. Ik heb het ook gewoon gekaderd aan de leerlingen dat mijn rug het lastig heeft, en ik geef nu dus regelmatig al zittend les, iets wat ik anders niet zo vaak doe eigenlijk.

Ik heb gewoon mijn eigen twee klasjes eerstes, en ja, ça va uiteraard.

De tweedes zitten vier uur per week met 35 in mijn les. Als lokaal heb ik dan de studiezaal, want er is geen enkel lokaal dat die 35 kan herbergen op een ietwat comfortabele manier. Gelukkig zijn het eigenlijk gewoon schatjes. Allez ja, nu toch nog :-p Ze doen wat ze moeten doen, ze luisteren, ze maken oefeningen en taken, en toetsen zullen ook wel lukken. Het is vermoeiender dan normaal, dat wel. Het feit dat ik hen tussendoor ook nog moet voorzien van nieuw cursusmateriaal is niet zo evident.

De derdes heb ik normaal gezien niet, maar nu dus wel. Met een nieuw leerplan en een nieuwe cursus, maar ’t is niet alsof dat nu zo moeilijk is.

De vierdes, dat is een ander paar mouwen. De ene groep kan ik 3 van de vier uur lesgeven, de andere groep valt helaas volledig samen met mijn eigen lessen. Ik probeer dus taken te plannen voor in de studie, maar als ze nog niks gezien hebben, is dat niet bepaald evident, geloof me. Ik ga binnenkort kijken of ik toetsen kan plannen voor mijn eigen vijfdes en zesdes en die in de studie kan laten afnemen, zodat ik ondertussen les kan geven aan dat ene vierde. Hmm.

Mijn vijfdes en zesdes zijn gelukkig mijn eigen klassen, daar heb ik weinig werk aan, en al zeker geen voorbereiding aangezien ik destijds die syllabus zelf geschreven heb.

Maar het lastige is dus dat plannen, die taken en zo. Ik ben elke dag ongeveer een uur kwijt met mijn schoolagenda en het plannen van alles alleen al. Ik moet dan nog alles zien uit te schrijven, op tijd gekopieerd krijgen, en van verbeteren, daar spreken we voorlopig nog niet eens van.

En daarnaast is er natuurlijk ook nog de website en de communicatie, die valt natuurlijk ook niet stil.

Hmmm.

Ik hoop echt dat er nog ergens een interimaris uit de lucht valt, want dit hou ik geen twee maanden vol, dat voel ik nu al. Er is ergens een vage hoop op een gepensioneerde collega die dat misschien wel zou willen doen, tijdelijk, maar dat is nog absoluut niet concreet.

Opgestart…

Eigenlijk was ik al wel wat eerder opnieuw opgestart met school. Theoretisch gezien hebben we twee maanden vakantie, maar praktisch is dat ietsje minder, al hoor je me absoluut niet klagen.

Op 16 augustus had ik al een herexamen afgenomen: de jongeman in kwestie werd een paar dagen later geopereerd en kon zijn examens niet afleggen op de reguliere dagen. En sinds half augustus is ook de website weer actief, ik ben dus alweer eventjes bezig, zij het absoluut niet voltijds, uiteraard.

Vorige week waren er ook al de herdeliberaties, en deze voormiddag was er algemene personeelsvergadering, waarbij we officieel kennis maakten met onze nieuwe adjunct-directeur en een pak info kregen, dan volgde een barbecue, en tegen twee uur waren er klassenraden voor de leerlingen met speciale noden.

Ik heb toen samengezeten met de nodige mensen om mijn dubbele rooster samen te stellen, en ik weet echt niet of ik dit ga volhouden. Ik vrees dat het een beetje te zwaar zal worden, maar bon.

Al was het maar omdat september ook voor de website en communicatie zowat de zwaarste maand is.

Miep.

Promotie 2021

Het was een knappe proclamatie vandaag, waar we met een gans leerkrachtenteam veel werk in gestoken hebben.
Er waren verschillende emotionele momenten, maar vooral ook een schitterende promotor in de vorm van oud-leerling Senne Guns. Die nam mijn verslagen op de website eigenlijk behoorlijk op de korrel, maar dan op een heerlijke manier. Goed gelachen!

Maar wat ik vooral onthouden heb, is een stukje van de speech van twee leerlingen. Zij zeiden dat ze onze school vooral warm vonden, met luisterende leerkrachten, een van de weinige scholen waar de leerkrachten zo dicht bij hun leerlingen staan, een tweede thuis. En nee, die speech wordt hen echt niet voorgekauwd.

Awel, er zaten nog ontroerende momenten in het geheel, maar dat zal me bijblijven. Echt. Bedankt, lieverds, om ook ons door dat loodzware jaar heen te loodsen. Het werkt in twee richtingen.

Ik ben trots op mijn atheneum.
Oh, en mijn verslag? Dat kan je hier nalezen op de site van de school, uiteraard.