Tag: Gandalf

Ik heb het gevoel dat hij zich hier wel thuisvoelt, onze Gandalf. Hij ligt zowat overal te slapen waar het hem uitkomt, krijgt ’s morgens nog steeds een klein beetje kattenmelk, en krabt voortdurend al spelend mijn handen en armen open. Oh, en mijn billen, want hij wil altijd perse op mijn schoot liggen als ik aan mijn bureau zit. Hij kan er dan wel niet gewoon opspringen, en dus klimt hij langs mijn jeans naar boven. Pijnlijk als je nog in je slaapkleren zit, of een rokje aan hebt.

Intussen zijn er ook twee kattenluiken, en kan hij dus probleemloos binnen en buiten zoals het hem uitkomt. Niet dat hij lang buitenblijft, amper een paar minuten per keer, maar dat vind ik helemaal niet erg: zo went hij beetje bij beetje.

En hij heeft vooral ook zijn eigen plekje in de keuken, waar niemand hem lastigvalt, en waar hij dus geregeld ligt te slapen, vooral als de zon een beetje wil schijnen. Kijk maar.

Ja, hij is gegroeid, en nee, het knuffeltje is niet in scene gezet. Daar loopt hij vaak mee rond in zijn bek. Dat, of iets anders, het maakt niet veel uit, als het maar zacht is.

We zijn er allemaal zot van, en met dat nieuwe fototoestel zijn er meer foto’s van dan ooit. En geef toe, wat is er nu schattiger dan een klein katje? Zeker als het zo’n prachtig grijsje is…

Ik heb een grijze krabpaal met slaapding bij gekocht, in hetzelfde kleur als de poes, en hij ligt erop te slapen als de kinderen thuis zijn, en hij met rust wil gelaten worden.

Katten en dozen, het is toch iets speciaals. Zelfs kleine katten en kleine dozen.

En toen zat hij gebiologeerd naar de gerbils te kijken. Die catproof zijn gemaakt, overigens.

Maar slapen is toch belangrijker.