Tag: Gandalf

Jawel, onze grijze kater Gandalf is intussen een jaar bij ons. Ik zat net naar de posts van vorig jaar te kijken, en toen zag hij er nog zo klein en snoezig uit.

Ondertussen is hij flink uitgegroeid, is hij gesneden, en heeft hij een specifiek, serieus eigenzinnig karakter ontwikkeld. In veel opzichten is hij net een hond: hij bedelt aan tafel om stukjes en brokjes, likt alle borden uit, en is altijd in de keuken als ik aan het koken ben.

Hij heeft zijn eigen kattenluiken, maar soms durft hij die niet gebruiken: er zitten nogal wat serieus dikke katers in de buurt, en die durven hem al eens terroriseren. Dan zie ik hem al vechtend en krijsend over de grond rollen, maar blijkbaar is hij vooral een stuk sneller dan al de rest, want hij is nog nooit met schrammen of een gescheurd oor naar huis gekomen.

En is hij sociaal? Goh, eigenlijk wel. ’s Avonds, als ik in de zetel ga zitten, kruipt hij bij mij. Niet op mijn schoot, maar tegen me aan. Tot ik teveel wriemel naar zijn goesting, dan gaat hij een metertje verder liggen. En ’s morgens, wanneer ik aan mijn PC ga zitten, springt hij op mijn schoot, en dan wil hij uitvoerig gestreeld worden.

Alleen met de kinderen is er nog een haat-liefde verhouding: hij durft naar hen springen en bijten, zo compleet onverwachts, soms zelfs als ze gewoon rustig in de zetel naar tv zitten te kijken. Hij weet nochtans dat hij daarvoor streng aangepakt wordt, maar hij kan het blijkbaar niet laten.

Maar toch zou ik hem niet willen missen, mijn eigenzinnige straatversie van een Britse korthaar…