Historisch Gent
Delhaize is weer eens met een stunt bezig: de plakboeken rond historische steden. Hier in Wondelgem is dat uiteraard Historisch Gent: het boek krijg je gratis, per 15 uitgegeven euro krijg je een pakje met drie stickers, net zoals bij de vroegere Paninistickers, in casu de voetbalboeken, de Holly Hobbystickers, dat soort dingen. Alleen koop je de stickers niet, je krijgt ze als je dingen koopt. Meesterlijke marketing, want ook al loopt de actie nog enkele weken, er zijn al heuse ruilbeurzen en iedereen op Facebook of Hoplr en dergelijke zit te vragen achter ruilmateriaal.
En ik, ik voel me soms weer een kind met mijn plakboek en mijn stapel dubbels. En vooral: Kobe en Merel doen vrolijk mee!
Geen idee of ik de boeken vol ga krijgen, maar ik amuseer me er in elk geval wel mee.
Parelcouscous met groenten
Jawel, nog eens zo’n maaltijdpakket van de Delhaize, gewoon omdat ik zo enthousiast was van de vorige. Ook deze was dik oké, al waren we enthousiaster over de vorige.
Parelcouscous is op zich echt iets wijs, maar feta is hier geen voltreffer, en ook de granaatappelzaden vonden ze niet echt zo lekker. Het werden sowieso chipolataworstjes in plaats van kikkererwten, want als er iets is dat ze nu echt niet lusten, is het dat wel, geen van drie. Ik vind dat eigenlijk nog niet zo slecht, maar ze zouden er hier gewoon niet van gegeten hebben.
Enfin, ik vond het lekker maar dan met enige wijzigingen voor de kinderen, duidelijk.
Chimichurri met geroosterde groenten
Ik ben eigenlijk wel fan van de maaltijdpakketten van Delhaize of Okay of zo: ik had eerder al bv. de moussaka gemaakt, of de curry madras.
Deze keer had ik iets mee dat ik absoluut niet kende: iets met chimichurri, dat een kruidenolie blijkt te zijn. Ik moest er enkel nog biefstuk bij kopen.
Op zich is het vrij simpel: je snijdt alle groenten, vermengt ze met wat van de chimichurri olie en schuift ze in de oven.
Daarna bak je je biefstuk, snijdt het in repen en legt het bovenop de groenten, met telkens een streep van die olie erbij.
Awel, ik ben bijzonder hard fan van die olie, alleen heb ik ze nog nergens kunnen kopen. Merel was er bijna bijgekropen, in haar bord. Zeker, zeker voor herhaling vatbaar. En als ik de olie apart vind, dan koop ik ook de groenten apart want hier zijn ze geen fan van zoete aardappel.
365 – 25 mei 2022 – chimichurri
365 – 29 november 2021 – fijn detail in de nieuwe Delhaize karretjes…
365 – 24 januari 2021 – “magische ijs bom”
366 – 13 maart 2020 – Wc-papier…
Vooroordelen
Eigenlijk zijn vooroordelen toch een gemeen beest…
Daarstraks reed ik weg van de Delhaize toen ik plots dacht dat ik nog bloemen wilde van de bloemenwinkel die op hetzelfde terrein ligt. Ik sla, nog op het parkeerterrein, rechtsaf, kijk dus opnieuw uit naar een parkeerplaats en rijd vrij traag. Op het moment dat ik links een plekje zie, pink ik naar links en wil inslaan. Op dat moment vlamt een witte sportieve auto me links voorbij, waarbij ik me zowat een ongeluk verschiet én bijna een ongeluk veroorzaak. Geschrokken hamer ik op mijn toeter.
De witte auto stopt een paar meter verder en een jonge gast mét petje
stapt uit. “Lap” dacht ik, “dit wordt een geval van verkeersagressie” en
ik zet me mentaal al schrap.
Maar nee, de jongeman komt op me toe
en verontschuldigt zich uitgebreid. Hij had me naar rechts zien pinken –
die pinker moet nog even aangestaan hebben – en dacht dat hij
probleemloos links voorbij kon. Het pinken naar links had hij effectief
niet gezien. Ik heb me verontschuldigd voor het getoeter en zeg dat ik
gewoon gigantisch geschrokken was.
Hij geeft me nog net geen knuffel, lacht breeduit, verontschuldigt zich nogmaals en stapt opnieuw in.
En ik ben een illusie over mezelf armer: blijkbaar ging ik ervan uit dat een jonge gast met sportauto en petje net iets agressiever ging zijn. Tsja…
Met een beschaamd gevoel reed ik naar huis.
Sekssponsjes
Daarstraks in de Delhaize, terwijl ik nietsvermoedend toiletpapier in mijn kar aan het leggen ben, schalt het plots keihard door de gang: “Juffrouw, waar liggen de sekssponsjes?” Euh? Zeer verbaasde gezichten alom, niet in het minst van de winkeljuffrouw die aangesproken, enfin, toegeroepen werd.
Blijken het Jex sponsjes te zijn. Zelden zo veel geamuseerde gezichten gezien in de winkel.
