Een keertje overgaan met de stofzuiger, en je krijgt precies een reclame voor een of ander kuisproduct.
Veel volk op de werkvloer
En dat laatste mag je gerust letterlijk noemen: op een bepaald moment waren hier vandaag drie Poolse en een Belgische schrijnwerker, een Belgische planner, twee Togolese en één Marokkaanse plakker, en een Belgische elektricien. Met mijn twee jongens erbij konden ze voetballen! En dat allemaal op een zaterdag…
Maar het moet vooruitgaan natuurlijk: de deadline is eigenlijk vrijdag, dus nog een week te gaan. Dat er een aantal dingen niet klaar zullen zijn, wisten we op voorhand: het schilderwerk is pas voor later gepland omdat de muren nog moeten drogen, en ook de stalen vloer kan pas later geplaatst worden, omdat die chape door en door droog moet zijn. Maar al de rest zou moeten klaar zijn, en da’s nog behoorlijk wat.
Kobes kamer ziet er momenteel zo uit:
De stenenrij onder de vensterbanken moet nog geplakt worden, er moeten nog rolluikbakken komen, en er staan nog geen plintjes. De deur is sowieso pas voor later, omdat ook daar het plakwerk grondig uitgedroogd moet zijn.
In de kleine badkamer zijn ze de boordsteentjes aan het wegkappen om er ook tegels te kunnen zetten, en zijn ze ook nog aan het plafond bezig. Ofte: een grote rommel.
Morgen wellicht meer, maar ik ga de kinderen straks in de goede handen van mijn schoonmoeder laten, en richting Poort vertrekken. Ik ga die ene larpavond verdomd goed kunnen gebruiken, met alle examen- en verbouwstress. Rond zeven uur wordt ze afgelost door de vaste babysit, en Bart komt dan in de loop van de avond wel thuis van zijn marketingcongres.
Tsja.
Overal druk, zeker?
Van chape en vloeren en dat soort dingen.
Nog een verbouwpostje, dus. Er zullen er de komende week nog wel een aantal volgen, want over twee weken moet het hier af zijn. Enfin ja, uiteraard nog niet geschilderd, want dat kan nog niet, maar wel een volledig functionele keuken, badkamer, en slaapkamer voor Kobe. Ik ben benieuwd. Eerst nog wat fotootjes, want ik weet dat dat hetgene is waar jullie op wachten :-p
Zaterdag om kwart over zeven stonden ze hier dus met de chape, de mannen van Badass (of hoe het ook geschreven werd). Al een chance dat ik al op was voor de rugby, of ik had ze niet gehoord. Kobes kamer, de badkamer, en dus beneden. Van die badkamer zijn er geen foto’s, want de doorgang is nog steeds afgedekt met isomo, en ik had geen zin om op een ladder te kruipen.
Het ijzeren onderstel voor het keukeneiland en de tafel zit nu dus muurvast.
Tunjay, mijn steun en toeverlaat, is intussen al beginnen vloeren in Kobes kamer. Blijkbaar ademt dat voldoende om daarna verder uit te drogen.
Beneden zijn de Polen intussen stevig bezig met een lattenwerk voor het plafond. Het gaat vooruit. Moet wel.
Dak
Het heeft wat voeten in de aarde gehad, vooral door het vreselijke rotweer van de voorbije weken, maar bon, ze hebben eindelijk het dak afgewerkt. Twee dagen heeft er hier een vreselijk kacheltje met teer staan roken en dampen, ik kreeg er al koppijn van en ik zat binnen. Ik vraag me af hoe gezond dat moet zijn voor die mannen.
Ik ben de tweede dag even op de ladder geklommen met mijn fototoestel, tot grote verbazing van die mannen: “Maar madam, zijde gij nie bang azo op die leere?” Nee dus.
Intussen is ook het deksel van de septische put verplaatst en op de juiste hoogte gebracht, en staat alles klaar om te chapen. Ge wilt niet weten hoe hard ze staan drilboren hebben om het vloertje van het vroegere verandaatje uit te breken. Amai mijn arme pijnlijke hoofd.
Enfin, vrijdag komen ze het metalen onderstel van kookeiland en tafel installeren, en wordt dus ook het tussenraam uitgebroken, en in de namiddag dan de chape leggen. Het gaat vooruit!