Een gewone zondag

Eigenlijk een doodgewone zondag, waarbij de kinderen naar de scouts gingen en Bart een tukje in de zetel deed. Niks speciaals dus, ware het niet dat niet enkel mijn vader kwam eten, maar ook Barts moeder. Die twee zijn aan elkaar gewaagd en kunnen het precies nog goed met elkaar vinden, ideaal dus.

Bart kookte weer succulent, met een voorgerechtje van kabeljauwtartaar en een crème van erwtjes, een fantastisch varkenshaasje, en een citroendessert dat blijkbaar wel nog wat accuratesse nodig heeft in de afwerking: schitterend van smaak, maar bijna drinkbaar.

En toen gingen we gewoon buiten zitten. Begin oktober, zonder vestje, op het terras. Ik hing de was op, en de oudjes lazen de krant en bespraken koetjes en kalfjes. En dat laatste mag u letterlijk nemen, jawel.

Nog wat later kwamen de kinderen terug van de scouts, en werd de cake van Omaly meer dan oké bevonden.

img_6711

Van kasten, cakes en compost.

De meeste kasten zijn redelijk ondankbaar als ge ze uitkuist: het is niet alsof ik ze allemaal dagelijks opentrek. Daarom was de boekenkast wel zo’n bevredigend exemplaar: er lag een hoop rommel tussen, en de boeken zelf waren intussen nogal chaotisch gestapeld.

Aangenaam om naar te kijken, voorwaar!

Gisteren had ik in de winkel nog een halfronde cakevorm gevonden – eigenlijk voor een voetbalcake, maar who cares – en dus bakten Kobe en ik vandaag een cake. Ha ja, want hij wil een pokéball als cake op zijn nog te plannen verjaardagsfeestje, en dan konden we het beter nu even uitproberen. Ik bakte en passant ook nog brood, werkte de kast van gisteren af, plantte de passiflora eindelijk buiten in een grote bak, en las boek twee van de Hunger Gamestrilogie uit. Het mogen misschien boeken zijn voor jongvolwassenen, ze zijn steengoed, en zeer vlot geschreven. En het helpt wel om de spanning erin te houden als je de films niet gezien hebt.

Al bij al een zeer ontspannen dagje, vandaag. Fijn zo!

Taartdag, op dinsdag deze keer

Ik had aan mijn zesdes beloofd dat ik, voor mijn verjaardag, in de laatste lesweek wel een kokostaart ging bakken. Alleen had ik er destijds uiteraard niet op gerekend dat ik op weekend zou geweest zijn. En daarbij, het was compleet uit mijn hoofd gegaan.

Ik stond rond kwart na twaalf onder de douche, toen het me plots te binnen schoot. In vijftien haasten heb ik me afgedroogd, ben nog halfnat naar beneden gecrosst, heb de oven aangezet, en zag pas toen dat ik blijkbaar niet genoeg kokos en eieren meer in huis had. Damn, ik had het nog net kunnen halen, denk ik. Soit, geen taart dus deze namiddag. Maar, zo verzekerde ik hen, je krijgt er dan morgen in de speeltijd, we hebben toch het uur ervoor en erna les.

Natuurlijk was er vandaag wel nog Arduinoles, de laatste. Een en ander betekende dat ik om half tien nog aan die taart moest beginnen. Gelukkig duurt het amper een kwartiertje om ze te maken, en heb ik morgenvroeg nog wel even tijd om ze te versieren. En het heeft het voordeel dat ik lekker zelf de spatels en de kom kan uitlikken :-p

Maar: weer goed bezig, Rombaut! Tijdsmanagement, het zal nooit mijn sterkste punt worden. En tegen vrijdag dan nog eens, voor mijn vijfdes.

Enfin, hier nog even een paar foto’s van de voorgaande baksels, zowel van vijfdes als van zesdes. Sommige heb ik gewoon niet gefotografeerd omdat ze zodanig lekker waren dat ik het gewoon vergat.

Cake-idee

Ik had echt geen tijd gisterenavond om nog met de kinderen cakes te zitten versieren. Trouwens, de cake die ik in gedachten had en in de voormiddag nog snelsnel had willen bakken, was mislukt: niet lang genoeg in de oven gezeten – ik moest gaan werken – waardoor hij was ingezakt.

Ik kon dus herbeginnen, en dat was al lang voorbij de kinderen hun bedtijd, want er waren eerst nog inhaaltoetsen geweest, waardoor ik maar om half zes thuis was, en ik moest blijkbaar voor school nog dringend iets online zetten, waar behoorlijk veel werk in kroop. Geen Arduinoles voor mij dus, maar ook geen versierde cake. En toen dacht ik aan een ideetje dat ik ooit eens gezien had, en maakte ik een gele en een roze cake. Ik sneed alles netjes in ongeveer even dikke sneetjes – nog zo gemakkelijk voor de juf om uit te delen – en nam toen Merels favoriete koekvormpje, de vlindertjes. En als je in elk zo’n vormpje uitsteekt en terug in de andere steekt, heb je een heel leuk effect. Ik ben daar nog wel eventjes mee bezig geweest, maar het resultaat mocht er best zijn, eigenlijk. Merel was in elk geval bijzonder blij met haar verjaardagscakes, en meer moest dat niet zijn.

365 – 23 mei 2014 – carmentalia

365-143

Geloof het of niet, maar deze cake is pedagogisch verantwoord, en zelfs in het kader van onderzoekscompetenties. De leerlinge in kwestie had het namelijk over de Carmentalia, een vruchtbaarheidsfeest waar dit soort gebak werd gegeten. Echt waar.

Flipoven

Morgen wordt Wolf 10 jaar, en dus moet er vandaag cake gebakken worden. Zo hoort dat, hier ten huize De Waele. Die cake wordt dan ook nog uitgebreid versierd met rolmarsepein, en wordt daarna uitgedeeld aan de klasgenoten.

Na school togen Wolf en ik dus aan het werk: een grote en een kleine cake, eentje voor school en eentje voor de muziekles. Een quatre-quart van vier eieren volgens de Boerinnenbond, met een goeie scheut melk erbij, en dan op 180° een half uurtje in de voorverwarmde oven. Tot ik na een kwartiertje al onraad rook, en dat laatste mag u letterlijk nemen.

Verwonderd ging ik poolshoogte nemen, en jawel, de cakes zagen zwart. Ook dat laatste mag u letterlijk nemen. Ik vermoed dat de oven beginnen flippen is, want om een cake op 15 minuten zwart te krijgen, staat hij niet gewoon ietsje te warm, maar véél te warm. De binnenkant was nog niet eens helemaal gaar, maar gelukkig zat de smaak er nog niet in, en kon ik nog iets redden door het zwart aan alle kanten weg te snijden. Ja, zelfs de onderkant was zwart.

Wolf is dan maar bij de bevriende apotheker om een verse kilo suiker gelopen, en we zijn herbegonnen. Met dezelfde instellingen van de oven, en vooral met argusogen.

Geen problemen deze keer: prachtige, goudgele, smeuïge cakes. Helaas ook te warm om vanavond nog te versieren, dat zal voor morgenvroeg zijn.

Ten bewijze:

IMG_7890

365 – 10 oktober

IMG_0555

Er staat wel degelijk ‘Voor Stephanie’ op de cake geschreven, maar zo heel erg duidelijk is het niet. Desondanks toch lief dat de ene klasgenoot dat maakt voor de andere. Lekker was hij ook, trouwens ^^

Verjaardagscake

Omdat Kobe in de grote vakantie verjaart, wordt zijn verjaardag op voorhand gevierd op school. Bij hem is dat morgen, en dus heb ik vandaag na het afnemen van mondelinge examens en de personeelsvergadering nog snel twee cakes gebakken en een klascadeau gehaald. Het cadeau is een Fisher Price kassa geworden, die behalve de kleurtjes blijkbaar nog steeds dezelfde is als die van veertig jaar geleden ^^.

De jongens hebben me daarna geholpen om de cakes te versieren, en dit is het resultaat geworden:

cake

Morgen zal Bart alles meenemen naar school, want ik moet alweer mondelinge afnemen. Maar Kobe is er nu eigenlijk al zenuwachtig om. Ik ben alvast blij dat zijn cakes gelukt zijn.