Geplaatst op

Pasta vongole

Ik had dat al een paar keer op restaurant gegeten, en ik was eerlijk gezegd niet zo’n fan van pasta vongole.

Maar vandaag kondigde Bart aan dat hij dit op het menu had gezet. Ik trok de wenkbrauwen op, dat geef ik toe. Maar ik was wel dankbaar dat hij, zoals vrijwel elke dag, kookt voor het gezin. Niet dat ik niet wil koken, hé, ik kookte tot hiertoe altijd standaard zelf op woensdag en in de vakanties. Maar koken is iets zoals pakweg de was doen: het hoort erbij, ik haat het niet, maar het is niet alsof ik sta te juichen. En ik gebruik ook vaak deze boutade: ik maak eten, Bart kookt. Pas op, soms maakt hij ook doodgewoon worst met wortels en puree, daar niet van, maar op zondag maakt hij er bijvoorbeeld altijd iets speciaals van, met een klein voorgerechtje en speciale sausjes en zo. En hij zal al zappend al eens op Njam! blijven hangen, zoals ik op Dobbit TV. Tsja…

Maar sinds het begin van de coronacrisis is Bart dus véél meer thuis en koken ontspant hem, zegt hij: hij doet het graag, het verzet zijn gedachten, hij verwent zijn gezin en hij wordt er rustig van. Hij zal zelfs zelden of nooit de keukenmachines gebruiken: groenten met de hand snijden is zen.

Soit, pasta vongole dus. Hij had venusschelpen en mosselen voorzien, maar de mosselen gingen te veel geweest zijn. Awel, bijzonder, bijzonder lekker! Echt!

Ik had er iets van op mijn Facebook gezet en ik kreeg prompt vragen naar het recept. Toen ik even polste bij Bart, krabde die even in zijn haar: het was grotendeels improvisatie, zei hij. Maar het ging toch ongeveer als volgt:

– in wat olijfolie en boter een ajuintje en knoflook fruiten, dan de schelpen erbij, wat witte wijn en water, een drietal minuten laten koken tot ze open gaan.
– Na één minuut er de zeekraal bij zodat die blancheert.
– Alle vaste dingen uit de pan vissen en het vocht met wat room, peper, zout, verse basilicum en citroensap indikken.
– Alles er weer inkieperen en vermengen met gekookte linguine.

Ongeveer. Zoiets.

Proberen.

Geplaatst op

Conversationes

Hij: “Ravioli in blik, dat blijft goed.”
Ik: “Oh ja? Ook als dat al van 2014 of zo is?”
HIj: “Ravioli is bedoeld om post-nucleair de kakkerlakken te voeden.”
Ik: “Ik ben wel geen kakkerlak he”
Hij: “Meh… Nu misschien nog niet, maar post-nucleair?”
En maar beweren dat hij me graag ziet…

#coronaliefde #24jaargetrouwd

———————–

Hij: we gaan het wel op het gemak doen, hé, in Bordeaux.
Ik: maar ja schat, ik ben ook geen spring chicken meer
Hij: spring inderdaad niet meer…

———————–

Hij: “Schat, weet gij de snelheid van een éclairke?”
Ik: “Huh?”
Hij: “Kijk naar die reclame: le TGV: la France à la vitesse d’un éclair”
Badum tsss. Mijn echtgenoot, dames en heren.

———————–
Hij: Grieks? Die naamvallen, tot daar. Die dualis en die optatief? Allez ja dan. Maar bij dat actieve passief ben ik afgehaakt. Serieus zeg!
Na al die jaren is hij nog steeds verontwaardigd.
Ik lag strijk.

#taalnerd #classici

———————–

Hij: Ooit open ik een kaaswinkel onder de naam “Een goe kazeke”.
*denkt even na*
En daarnaast dan een winkel – maar stiekem zijn die twee verbonden – “Een goe vlezeke”.
Ik: En dan kan ik misschien daarnaast een winkel openen “En een goe taartje is ook niet slecht”
Hij: Maar nee, bij u moet dat gewoon zijn “Als er maar suiker in zit”
#24jaargetrouwd #echtelijkeconversaties

 

Geplaatst op

Tik Tok

Mocht u het nog niet kennen: Tik Tok is een app voor de smartphone waar je korte filmpjes van zo’n 13 seconden kan posten, waar je commentaar kan op zetten en zelf de muziek bij bepalen. De meeste filmpjes zijn dan ook dansjes, en sommige TikTokkers hebben miljoenen fans, zoals ene Charlie.

Hier in Vlaanderen zijn er ook een paar Tik Tok famous, en mijn allerliefste heeft ook die aspiratie. Uit professionele interesse had hij zich al van in het begin op de app gestort, en nu is het een hobby als een ander, wat leidt tot de meest vreemde situaties in huis. En de meest hilarische filmpjes ook, ja. Je moet zelf maar eens gaan kijken op zijn account, liefst via de app natuurlijk, en dan liken. Ja, hij is goed geschift, die van mij. Zijn meest populaire filmpje heeft al meer dan 700.000 views, en ik draaf er dus zelf ook af en toe in op.

Neem nu dit prachtige filmpje van Bart en Merel die samen haar boeken ophalen op school.

@netlashTerug naar school – voor het pre-teaching pakket. ##merel ##school ##dadlife

Of een van zijn populairdere filmpjes, met mij erbij.

@netlashHelemaal klaar om in mijn kot te blijven! ##lockdown

♬ original sound – netlash

Geplaatst op

Cadeaus

Cadeautjes, ik vind het niet gemakkelijk, nee. De kinderen zijn intussen zo ver dat ze liever geld hebben om daar dan zelf iets mee te kopen. En de jongens willen tegenwoordig zelfs kleren. Allez ja, basiskleren krijgen ze uiteraard van mij. Maar als ze iets speciaals willen, of iets waarvan ze eigenlijk genoeg stuks hebben, zoals pulls bij Wolf, dan moeten ze dat zelf betalen.
Merel wilde een kick-ass nieuwe fietshelm, en het is een appelblauwzeegroene geworden met lama’s. Ze heeft hem al een paar dagen binnenshuis op :-p

Maar Bart, dat is een ander paar mouwen. Ik weet soms echt niet wat ik voor hem moet kopen: ofwel koopt hij het zelf, ofwel kan ik het niet betalen :-p

Dus dacht ik, samen met de kinderen: laten we hem een soortement dressing maken. Een kleintje dan. Boven op ons kamer heeft hij een grote kleerkast, maar hij is meestal op voor mij en wil me dan niet wakker maken om kleren te nemen. Hij heeft al lang een laag kastje in de badkamer waar hij een onderbroeken- en een sokkenschuif heeft, net als ik. Maar bij hem liggen in dat kastje ook de T-shirts die hij dagelijks draagt, en een stapeltje sportgerief. Dat is allemaal vrij laag, en zijn knie is niet van de meewerkende soort, zo ’s morgens vroeg. En dat is er nog het probleem van zijn kostuums: die zitten in een kledinghoes aan een kapstok, maar dat is geen evident iets. Hang dat maar eens ergens op hé. Ofwel hangt hij dat aan de rand van de douche, maar neemt dat het licht van de douche weg, of hangt hij dat aan de grote radiator waar ook de handdoeken hangen, en maak ik de helft van de tijd alles nat wanneer ik een handdoek neem. Niet ideaal dus.

Nu is er naast de badkamer een klein kamertje met wat ingemaakte kasten, waar mijn naaimachine en strijkdingen staan. En een groot rek met gilets voor mezelf. De kinderen en ik hebben een paar planken in die kast leeggemaakt en de halve hangkast ook, zodat hij zowel T-shirts als kostuums probleemloos kan ophangen naast de badkamer.

Ik hoop dat hij er blij mee is. ’t Is vooral de intentie die telt, zeker?