Barts tatoeage

Wolf stuurde me onlangs een berichtje met de vraag of ik een foto had van Barts tatoeage. Blijkbaar was dat aan bod gekomen in een gesprek. Ik dacht dat er iets van hier op het blog stond, maar blijkbaar dus niet, Wolf had er ook al gezocht.

Nochtans is het een impressionant gegeven, en dan heb ik het niet over de kleine wolvenkop die hij laten zetten heeft op zijn rechter bicep na Wolfs geboorte in 2012. Nee, ik heb het over zijn half sleeve die hij enkele jaren geleden, in 2019, laten zetten heeft door een Russisch kunstenaar. Ik ben er wel fan van, ja, en in het midden staat het logo van zijn bedrijf. Het maakt niet uit dat dat nu verkocht is, het was en is zijn levenswerk en het blijft een mooi logo. En de hele tattoo is ook echt knap, jammer dat die meestal onder zijn kleren verborgen zit.

 

Marrakech

Deze morgen heb ik Bart naar de trein gebracht: hij gaat voor een viertal dagen naar Marrakech, op een marketingretraite. Jawel, zo heet het ding. Er zijn lezingen en voordrachten, workshops en gesprekken, maar blijkbaar dus ook ochtendyoga en dergelijke dingen. En rondlopen in de souks en genieten, denk ik dan. En ook iets met eten in de woestijn…

Hij zal daar in elk geval beter weer hebben dan hier: de eerste foto’s zijn alvast veelbelovend, van zwembaden en zo. Al zou het me sterk verwonderen dat hij zelf ook in dat zwembad gaat plonsen.

En toen zat Bart in Amsterdam

Op zich is het niet zo vreemd dat Bart niet thuis is: hij is al richting Singapore gegaan, IJsland, Dubai… Maar dat was telkens een reis door een andere organisatie, zoals VOKA of zoiets.

Deze keer heeft hij het zelf georganiseerd, met alle stress vandien. Hij heeft gelukkig een prima reisbureau gevonden dat alleen maar dit soort zakenreizen op poten zet, en in de paasvakantie waren we zelf al eens gaan scouten wat er nu interessant zou zijn en wat niet. Maar het blijft een feit dat je met alle mogelijke mensen moet samenwerken – het programma zat eivol, van het ene communicatiebureau naar het andere – en dat er allerlei onvoorziene dingen kunnen gebeuren natuurlijk.

Ja, het loopt eigenlijk wel goed met IKAG (I know a guy, and often it’s a girl) zijn nieuwe bedrijf. Hij zet evenementen op poten, maar legt vooral de juiste link tussen bedrijven en bureau’s. Zijn dagen zijn stevig gevuld en hij is doodmoe als hij thuis komt, maar zijn ogen blinken.

En dus zit hij nu met een aantal ondernemers in Amsterdam, en ik zie de foto’s passeren in zijn Instagram maar vooral ook op onze gedeelde Google Foto’s, en ik weet: dit is wat hij wil doen, dit is wat hij graag doet, dit is waar hij goed in is. En ik ben trots op mijn lief.

Barts eerste evenement

Sinds Bart IKAG – I know a guy (and often it’s a girl) – heeft opgericht, werkt hij zich te pletter, maar amuseert hij zich ook opnieuw volop.

Vandaag was hij zenuwachtig: zijn eerste evenement, in Sint-Niklaas, voor een hele resem agency founders, met sprekers, goodie bags en zeer fijne catering.

Hij wist niet goed wat hij moest verwachten, maar zag het wel zitten. En hij had vooral ook Wolf en Merel ingeschakeld als gastheer en -vrouw, om gasten te onthalen en voor alle praktische dingen te zorgen.

Ze waren in de prachtige serre begonnen, maar zijn naar binnen moeten vluchten voor de warmte.

Ik had intussen klassenraden, maar de rug gaf het compleet op tegen zeven uur, en toen kon ik de kinderen gaan ophalen: de autostoel is bijzonder comfortabel en rustgevend voor de rug. Zo zag ik ook nog heel even de locatie en dergelijke.

En de feedback, die was positief, zei Bart. Op naar het volgende evenement!

Het Romeinse Rijk

Mijn echtgenoot is een kalf. Dat wist u ongetwijfeld al. Maar ik wist niet dat hij zó vaak aan dat Romeinse Rijk moest denken. Serieus.

Hoe zit dat eigenlijk bij u?