Acta Diurna de muliere ludenti
Vandaag kan ik weer vier dagen lang zeggen dat ik met een oudere man getrouwd ben. En vooral: kan hij vier dagen lang zeggen dat hij een groen blaadje in zijn bed heeft.
Was het maar waar, van dat groene blaadje…
In elk geval: gelukkige verjaardag, mijn liefste!
En nu is Bart ziek, en redelijk serieus ook. Hij was de voorbije dagen al niet in optima forma, maar vandaag is hij geveld. Koorts, mottig, en de hele nacht overgeven, helaas. Hij klaagt er ook over dat hij keelpijn heeft, en dus ga ik morgen de dokter laten komen, om zeker te zijn dat het toch ook geen keelontsteking is, zoals bij mij.
Ik denk dat het een stevige buikgriep is. Hij is in elk geval behoorlijk ellendig, den duts.
Weekendkranten
Ik weet wel dat het bon ton is om op zijn kap te zitten, en dat hij wellicht nogal arrogant kan overkomen, maar ik ben trots op mijn ventje, als hij om 6.40u in De Ochtend op Radio 1 zit, en dan ’s avonds nog naar Brussel kletst om daar in Reyers Laat zijn opwachting te maken.
Het zijn lange dagen, op die manier.
En hij mag dan misschien wel graag in de media komen, en vooral ook weten hoe hij ze bespeelt, maar hij werkt er hard genoeg voor ook. Zes jaar geleden bestond zijn bedrijf uit twee man, hijzelf inbegrepen. Nu zijn ze met rond de zestig. De eerste die zegt dat hij niks doet voor de economie, mag zelf eens werkgever worden van zestig man, op zes jaar tijd.
En ja, daar ben ik trots op, ja. Dat is wel de mijnen, hé!