Geplaatst op

Rust

De jongens zitten bij mijn ouders, en het is hier muisstil in huis. Heerlijk! Na veertien dagen kleutergeweld mag dat ook wel eens 🙂

En Merel was ook zalig vannacht: gegeten om 1.00u, toen we gingen slapen, om 5.00u, en om 8.30u. En toen sliep ze gewoon nog verder, en wij ook. Een deugddoende nachtrust gehad dus.

Daarna hebben Bart en ik gewoon genoten van de stilte en de rust: we zijn zelden samen thuis overdag zonder kinderen (Merel reken ik voor ’t gemak even niet mee, die is nog niet zo druk :-p ). Hij heeft ook voor me gekookt: gebakken tonijnsteak, met kortgebakken witloofstronkjes, gebakken aardappeltjes, en een zelfgemaakt wasabisausje. Man dat was lekker! We moeten ervan profiteren als de kinderen niet thuis zijn, om dingen te eten zoals witloof of spruitjes, want dat lukt bij hen niet al te best.

Alleen jammer dat Mereltje zich niet al te best voelde: ze was voortdurend aan het wriemelen en zagen omwille van de krampjes.

Tegen half zes ben ik de jongens dan gaan halen, terwijl het kleintje bij papa bleef. En al was het maar een nachtje, en hebben ze zich ferm goed geamuseerd bij oma, ze waren toch blij me te zien. Die knuffels die je dan krijgt, die zijn goud waard 🙂

Tsja. Wie had er ooit gedacht dat ik een echt moederdier zou zijn? Ik in elk geval niet…

Geplaatst op

Twunch + feestje

Vrij onverwacht gingen onze jongens uit logeren bij mijn ouders vandaag. Nu ja, ik wist het een paar dagen, daar niet van. Ze zijn deze morgen Wolf en Marthe komen ophalen voor een dagje Technopolis (Wolf was laaiend enthousiast, Marthe blijkbaar ook), en rond zes uur zijn ze dan ook Kobe komen halen, om een nachtje en een bijhorend dagje in Zomergem te blijven. Ik zei daar uiteraard geen nee tegen.

Bart stelde toen voor om sushi te gaan eten in ’t stad, wat ik eigenlijk ook wel meteen zag zitten. Dat duurt geen uren, en op die manier kon Merel ook probleemloos mee. En toen zag ik een tweet passeren van iemand die zich klaarmaakte voor de twunch (klik hier voor uitleg). Tiens, was die niet morgenavond? Blijkbaar was de twunch verzet naar vandaag, en wel naar de Ocean Sushi, waar ook wij gereserveerd hadden. Mooi meegenomen dus! We waren met twaalf, en ik heb heerlijk zitten kletsen bij mijn yakitori. Al zag de tonijn-zalmspecial er ook niet mis uit :-p

sushi

Na afloop ging de rest van het gezelschap nog iets drinken, maar wij wilden nu niet direct met de baby in de rook gaan zitten, en moesten eigenlijk nog even langs op een feestje in Wondelgem. Steve, de dirigent van mijn koor, geeft namelijk dolgraag feestjes, en had er een fundraiser van gemaakt voor de dienst neonatologie van het UZ. Voor we het goed en wel beseften, was het al dik na middernacht :-p

Maar bon, de jongens zijn toch niet thuis, we zullen wellicht wat langer kunnen slapen. Als Merel niet te lastig doet, tenminste.

Geplaatst op

Eten

Dat Bart zijn kantoor is verhuisd, dat wisten jullie al. Voor hem heeft dat als gevolg, naast een hoop andere dingen uiteraard, dat hij niet meer in zijn favoriete Lepelblad kan gaan eten ’s middags. Meer nog, er is zelfs niet eens een restaurantje in de buurt. En boterhammen meenemen, dat is echt niet zijn ding, dan ligt hij steendood van de honger tegen dat het drie uur is. Hij heeft echt wel behoefte aan warm eten.

En dus komt hij nu, in de mate dat het in zijn agenda past, naar huis eten. Hij moet maar zeggen tegen welk uur, en ik zorg dat het eten op tafel staat. De jongens vinden het zalig om hem dan even te zien, maar vooral ik geniet daarvan. Ook al is het maar een fly by: meestal is hij na 20 minuten alweer weg. En op die manier ben ik er tenminste zeker van dat hij deftig eten heeft gekregen, want hij loopt al meer dan een week op het randje van ziek worden.

Geplaatst op

Bezoek

Een fijne dag gehad vandaag: Nathalie, een goeie vriendin uit het middelbaar, is vandaag op babybezoek gekomen met haar drie kinderen. Die wilden perse Merel ook zien, en uiteraard is het dan ook fijn om te kunnen spelen met mijn twee jongens, en al dat onbekende speelgoed. Ik denk dat we allemaal wel een fijne middag hebben gehad, zelfs Jorunn die nogal verlegen was.

Ik had vlak na het eten nog een grote pot rijstpap gemaakt, en een grote pot vanillepudding met stukjes speculoos erin. Je had de gezichtjes moeten zien toen ik dat aankondigde: ze wisten niet hoe rap ze aan tafel moesten zitten!

En ik, ik moet toegeven dat ik genoot van al dat volk in mijn huis: als je al drie maanden thuis zit zonder noemenswaardig sociaal leven, is bezoek altijd wel welkom 🙂

Geplaatst op

Gordijnen

Ik moest u nog een fotootje van Merels nieuwe gordijnen, gemaakt van tafellakens. Oordeel zelf: ze zien er toch goed uit zeker? En tot mijn grote verbazing zijn ze nog serieus verduisterend ook! Mooi meegenomen dus.

gordijnen1

gordijnen2

Geplaatst op

Faust

Vandaag ben ik gaan eten met mijn vroegere beste vriend. Op zich niks speciaals natuurlijk, ware het niet dat we elkaar al meer dan een jaar niet meer gezien hadden. Of gehoord of gesproken.

Tot 2004 zagen we elkaar minstens een keer per week, in de jaren daarvoor zelfs nog vaker. Hij woonde niet zo ver van me vandaan, op een route die ik regelmatig rijd, en hij werkte als conducteur, waardoor hij vaak op de meest rare uren thuis was. Ik vond in hem een zielsgenoot, en dat was blijkbaar wederkerig. Gelukkig gunde Bart me dat, al zal het feit dat hij nogal overtuigd homo is daar wel voor iets tussen zitten.

En toen werd Wolf geboren, en werd mijn tijdsbesteding een stuk minder vrijblijvend. Ik kon niet zomaar binnenspringen in ’t passeren en oeverloos blijven hangen, ik moest wel degelijk op tijd thuis zijn voor de kinderen. Ook onze belevingswereld groeide wat uit elkaar: ik werd minder en minder gothisch, en meer en meer een mama.

En toen verhuisde hij naar de andere kant van Gent, waar ik nooit zomaar passeer. En veranderde hij van werk, waardoor hij nine-to-five in Antwerpen zit, en ik dus ook niet meer overdag kan binnenwaaien. Mja.

Maar plots zag ik hem op MSN, en zei ik hallo. Waarop ik de telefoon nam, en we anderhalf uur bleven kletsen alsof we elkaar de week voordien nog hadden gezien.

En dus hebben we vandaag afgesproken om iets te eten, en daarna nog bij hem thuis koffie te drinken. Dat deed gewoon deugd, en het leek effectief alsof we elkaar nooit gemist hadden. We konden naadloos de draad weer oppikken.

Ik hoop alleen dat we elkaar nu niet meer zo lang uit het oog verliezen. Daarvoor heb ik hem nog steeds veel te graag.

Geplaatst op

Nieuwjaar

De dag begon heel rustig en gezellig: lang (nu ja) uitslapen, ontbijten met de kinderen, douche nemen, Merel in bad steken…

Tegen drie uur waren we bij mijn grootmoeder, die, van zodra ze mijn dochter in haar armen had, oog noch oor had voor de rest van het gezelschap.

omoe1

Tegen vier uur waren we bij mijn ma, waar nieuwjaarsbrieven werden voorgelezen, versjes werden opgezegd en taart werd gegeten.

ma1

Er werden ook metekindjes geknuffeld, baby’s getroost en lampionnen opgelaten, dit laatste tot grote vreugde van de kleinkinderen.

Yup, het nieuwe jaar is goed ingezet.

Geplaatst op

Oudejaarsavond

Net zoals vorige week hebben we deze dag ook eenvoudig met de kinderen gevierd. Ik zag het niet zitten om zelf ergens met hen naartoe te gaan, en een babysitter lukt ook niet omdat Merel nog borstvoeding krijgt.

’s Middags hebben we eerst croque monsieurs gemaakt, met het nieuwe wafelijzer (dat, maar dat had u wellicht al door, ook een set croqueplaten bevat). Wolf en Kobe hebben ijverig geholpen met het snijden en beleggen van het brood 🙂

Rond vier uur hebben we aperitiefhapjes gemaakt, zoals kaasjes met vanalles bij, en toostjes met paté en zo. Daarna hebben we de woonkamer gezellig gemaakt met gedempt licht, veel kaarsjes, en de film Mulan, en een grote fles kinderchampagne 🙂 Vervolgens werd de gourmet op tafel gezet en is er behoorlijk gegeten, maar vooral de chocoladefondue daarna had succes bij onze jongens.

En toen zaten ze tegen acht uur in bed, en hadden Bart en ik de rest van de avond voor ons. Die we doorgebracht hebben voor de tv, en waarbij ik halverwege al vredig lag te slapen in de zetel. Tsja, het doet wat met ne mens, nog een baby op je oude dag…

GELUKKIG NIEUWJAAR ALLEMAAL!

Geplaatst op

Vis

Ik lees nogal wat blogs, en toen kwam ik bij Schrijfselkes een visrecept tegen dat er niet alleen bijzonder smakelijk, maar ook nog eens poepsimpel uitzag.

Ik heb het meteen naar mijn hand gezet (wegens geen selder lustend en geen pompoen bij de hand), uitgeprobeerd en goed bevonden. Hieronder dus het recept en de foto’s. Oh, en voor de calorieën moet ge het niet laten!

visbord

Nodig:
– koolvis (of andere witte vis)
– 1 ajuin,  1 rode en 1 gele paprika, 2 wortelen, een paar roosjes broccoli (of andere groenten naar keuze)
– visbouillonblokje opgelost in glaasje water
– peper en zout

Men doet van:
– groenten fijn snijden en stoven (met kruiden) in olijfolie
– ovenschotel invetten met olijfolie
– koolvisfilets erin gooien, daarboven de groentjes, glaasje met visbouillon erbij gieten
– afdekken met aluminiumfolie
– In voorverwarmde oven op 200°C laten gaarkoken. +- 20min

Serveren met rijst, zelfs de kinderen vonden het lekker!

visschotel

Geplaatst op

Kapperspraktijken

Onze jongens zien er het best uit als hun haar gewoon kortgeschoren is. Ja, ik ben nog met Wolf bij de kapper geweest, en die deed in feite ook niks anders dan het afscheren met de tondeuze op 15 mm, misschien met hier en daar een extraatje. En dat kostte me dan 15 euro en heel veel moeite om hem stil te laten zitten. Sindsdien doe ik het zelf, wat me een hoop geld, tijd en gedoe scheelt. Deze keer was hun haar nog niet zo erg lang – het is al erger geweest – maar het mocht toch wel eens. Kijk maar.

wolflang

Wolfkort

Kobelang

Kobekort