Alot

Eentje dat ideaal is voor nu. Ik heb niet veel tijd om zelf te schrijven, en ik erger me dood aan sommige taalfouten. Mijn leerlingen weten dat, en bij hen valt het nog redelijk mee. Dt-fouten zijn er helaas wel nog. Maar ‘men’ in plaats van ‘mijn’, dat durven ze toch niet meer te schrijven. Of ‘es’ in plaats van ‘eens’, dat soort onzin.

In het Engels heb je dat nog meer. ‘They’re’ versus ’there’ versus ’their’, ik zou er de kriebels van krijgen. Of ‘its’ (bezittelijk voornaamwoord) tegenover ‘it’s’ dat uiteraard voor ‘it is’ staat.

Eentje waaraan ik me voortaan niet meer erger, is ‘alot’. Dank zij onderstaande link, verplichte lectuur voor al wie zich ergert aan schrijffouten. Ik heb vreselijk moeten lachen, het is schitterend gevonden.

ALOT

Stil

Het zijn zo van die stille dagen hier. Als ik mijn kot al uitkom, is het om examen af te nemen, of de kinderen af te zetten of op te halen van school.

Verder zijn er verbeteringen. Massa’s verbeteringen. Stapels examens die hier van de ene doos naar de andere verhuizen, de ene doos net wat roder dan de andere.

Ik probeer zo objectief mogelijk te zijn, en dezelfde maatstaf voor al mijn leerlingen te hanteren. Daarom heb ik ook modeloplossingen: dan zit het perfect in mijn hoofd welk woord ik waar moet zien staan, en ga ik voorbij aan grappige opmerkingen of goedbedoelde flaters. Want ik weet het maar al te goed: ze hebben er uren in gestoken, in dat examen van me. En voor sommigen wordt het ook beslissend: van mijn examen hangt hun studiekeuze af, of soms zelfs hun jaar.

En dus probeer ik abstractie te maken van de persoon, en puur het papier te zien. Met het gekriebel, de kromme zinnen, de rake opmerkingen en gevatte antwoorden.

Zoals ik wel vaker zeg: ik geef geen punten, dat doen zij zelf; ik stel ze alleen vast.

Chauffage – de soap

Het is intussen al geen saga meer, het is al een soap geworden.

Hoopte ik in januari nog dat het probleem (dat vindt u hier beschreven) opgelost ging zijn, het bleek dat niet te zijn. Mijn ketel ging nog steeds op de raarste momenten branden.

Zoals eind april: 26 graden buiten, 24 graden binnen. En jawel, plots sloeg de ketel aan. Fijn fijn, zal ik wel de stookolie betalen.

Ik heb dus nog maar eens mijn verwarminginstallateur gecontacteerd, en deze morgen stond er hier iemand (al een chance dat die mens intussen zijn weg kent want ik was net de kinderen naar school gaan brengen) om een tweede thermostaat te installeren. Want dat dat nodig was, dat stond nu wel vast. Bizar toch dat het vorige, twintig jaar oude systeem dat wel aankon, maar het nieuwe niet. Tsja.

De arme man kon trouwens zelf vaststellen dat er iets niet klopte: de thermostaat stond uitgeschakeld (als in: losgekoppeld van de elektriciteit) en toch begon de ketel te branden, hoewel hij daar dus hoegenaamd niet de instructies voor kreeg.

Nu heb ik dus twee thermostaten, eentje voor de vloerverwarming, en eentje die met die hoofdthermostaat in verbinding staat, maar zelf de losse radiatoren aanstuurt. De verwarming moet voorlopig niet draaien, maar ik ben benieuwd of ik nu het systeem gewoon kan laten aanliggen, op nachtstand, zonder dat de ketel begint te branden.

Het zal me benieuwen. En anders spring ik uit mijn vel.

Vaderdag

Eigenlijk heb ik het vorig jaar al gezegd, zo op vaderdag. Maar het kan hoegenaamd geen kwaad om dat nog even te herhalen, wat ik toen zei:

Omdat er toch drie vaders echt een warme plaats in mijn hart hebben:

– mijn eigen vader, ondanks het feit dat hij een koppige ezel is, en ik qua karakter veel te veel op hem lijk om goed te zijn

– mijn schoonvader, een heel erg warme mens voor wie nooit iets teveel is, en die we hopelijk minstens honderd zien worden

– de vader van mijn kinderen, de man van mijn leven, die ik hopelijk nooit zal moeten missen

Ik zie jullie graag!

De kinderen hebben dit onderstreept met hun cadeautjes en versjes, en papa kreeg een uitgebreid ontbijt.

vader1

vader2

vader3

Gandalf

We zijn er allemaal zot van, en met dat nieuwe fototoestel zijn er meer foto’s van dan ooit. En geef toe, wat is er nu schattiger dan een klein katje? Zeker als het zo’n prachtig grijsje is…

gandalf01

Ik heb een grijze krabpaal met slaapding bij gekocht, in hetzelfde kleur als de poes, en hij ligt erop te slapen als de kinderen thuis zijn, en hij met rust wil gelaten worden.

Gandalf02

wolf1

gandalf5

Gandalf6

Katten en dozen, het is toch iets speciaals. Zelfs kleine katten en kleine dozen.

Gandalf7

En toen zat hij gebiologeerd naar de gerbils te kijken. Die catproof zijn gemaakt, overigens.

gandalf03

Maar slapen is toch belangrijker.

366 – 9 juni

365-160

Na serieus lange tijd toch weer de oude PC vanonder het stof op zolder gehaald, gerepareerd en in de living geïnstalleerd. Internet zit er niet op, maar ze kunnen wel hun Putput en Freddie Fish-CDtjes spelen.