Voorbereidingen voor ’s avonds
Kapper
Onze jongens waren weer van het langharige tuig, en dus drong een scheerbeurt zich op. Want ja, ze hebben allebei een hekel aan de kapper, en hebben veel liever dat mama er de tondeuze in zet. En zo geschiedde.
Bij Wolf ben ik de foto’s vergeten, van Kobe heb ik mooie voor-na foto’s. Het lijkt wel een ander kind.
365 – 30 december
Rapporten december 2013
U had die nog van mij te goed, ik was ze compleet vergeten. Gelukkig hebben beide oma’s ze al grondig bestudeerd.
Wolf was dus zeer goed, met een klein focusprobleempje bij meetkunde, maar alla, dat kan altijd wel eens. Zeer tevreden over hem, onze kleine pastoor.
Kobe was, volgens de omstandigheden, eigenlijk ook zeer behoorlijk. Hij moet dringend sneller leren schrijven, want daar zit zijn grote probleem. Maar verder doet hij dat eigenlijk prima, zo meteen in het tweede jaar.
365 – 29 december
Yule
Voor wie niet weet wat Yule is: de viering van de winterzonnewende, waarop de dagen eindelijk weer langer beginnen te worden. Een ganse uitleg kan je vinden op wikipedia, en wel hier.
Goeie vrienden van mij zijn niet bepaald christelijk te noemen, en vieren daarom het Joelfeest. Het was door omstandigheden een weekje te laat, maar niemand die daar wakker van lag. Met zijn zestienen waren we in dat kleine huisje. Er was eten voor dertig man, denk ik: bij het principe van pot luck brengt iedereen toch altijd meer mee dan hij zelf ooit zou opeten, vandaar. Er was soep, gratin – véél gratin – geglaceerde ribben, samosa’s, quiche, paté, enfin, er was vooral veel. En lekker!
Er was ook vuur. Dat hoort zo, op Yule. En volgens traditie had ook iedereen een verhaal mee. De gastvrouw begon met de uitleg rond Yule zelf, en aansluitend daarop volgde iemand met het verhaal rond de Eikenkoning en de Hulstkoning, een echt Yuleverhaal.
Enfin, er waren massa’s verhalen, er was zelfgemaakte gluhmede, er was heerlijk eten, er was aangenaam gezelschap, er was vuur, er waren cadeautjes, en er was gelach.
Meer moet dat voor mij niet zijn, zo’n Yule.
Speeltuin
De kinderen waren hard toe aan wat rust, na de laatste schoolweken, maar blijkbaar is er ook een grens aan die rust.
Elke moeder zal het beamen: na verloop van tijd moet je zowat elke dag eens uit je huis met hen, of je wordt er zot van, en zij eigenlijk ook, tenzij er een andere dwingende bezigheid is.
Maandag gingen we cadeaus zoeken in Mariakerke, dinsdag waren er de voorbereidingen voor kerstavond en oma en opa die kwamen, woensdag gingen we naar Omaly, en donderdag was het blijkbaar voldoende om gewoon thuis te blijven, al hadden we ook niet veel keus met een Mereltje dat sliep tot na vijf uur. Gisteren werd het lunchen in Ikea, waarna Wolf en ik ons door de menigte een weg baanden om een kast en bed voor hem te kiezen (ik ga die later dan wel eens halen) en Kobe en Merel in de speelhoek ongelofelijk veel lol hadden.
En vandaag scheen de zon weer volop, en was Merel rond kwart voor vier al wakker, zodat we na het vieruurtje ons oppakten en naar het kleine speeltuintje in de Marseillestraat reden, een zijstraat van de Meulesteedsesteenweg.
Kobe protesteerde hard omdat hij verplicht werd mee te gaan, en protesteerde minstens even hard toen ik na een klein uur opperde dat het te donker werd en we naar huis gingen.
En nog een filmpje, gewoon voor de gekke bekken van Wolf en het superschattige lachje van Merel.
365 – 28 december
Weggeven en zo: dampkap en aanrecht – al weg!
Aangezien we nu alles aan het verzetten zijn, komen we wel dingen tegen die weg mogen ook natuurlijk. Daar zitten prullen bij, maar ook grotere stukken. Alles wat niet wordt uitgedeeld, gaat helaas de container in, of naar de Kringwinkel, in zoverre ze het willen natuurlijk.
Ik ga hier af en toe een post zetten, maar het meeste kan je vinden op https://gemuugthethebben.wordpress.com/. Graag ook daar in de commentaren reageren als je iets wil, niet hier.
UPDATE: ze zijn allebei al weg!
1. Dampkap – gratis, zelf uit te breken en af te halen
Toegegeven, het ding is zeker niet nieuw meer, maar is eigenlijk nog bijzonder oké. De motor werkt perfect, en alles is aanwezig. Gaat helaas de container in. Het merk is Novy.
Je moet ze wel zelf komen uitbreken en meenemen, want ik kan niet instaan voor de zachthandigheid van de werkmannen als ze de keuken afbreken.
2. Aanrecht – spoelbak – gratis, af te halen
Dit hebben we een jaar of drie geleden laten installeren, omdat het vorige kapot was. De kraan is niet meer bruikbaar (ze lekt) maar het aanrecht zelf is wel prima: geen enkele beschadiging, met crepines (blijkbaar is dat de naam voor van die stopsels). De afvoerbuizen waren op maat gemaakt, en die zitten er dus niet bij, alleen de basis sifons.