Omdat ik op donderdag niet op school moet zijn, ik Bart van de ganse dag toch niet ging zien, en ik geen zin had om vandaag alleen te zijn, had ik vandaag afgesproken met een oude vriendin. Oud als in: we kennen elkaar nu al meer dan vijfentwintig jaar, van in het middelbaar dus.
Ik pikte haar op aan haar huis, en reed naar Fou d’ O, aan de Sneppebrug. Ik was er al eens geweest, en had toen besloten om er terug te keren voor de lunch. Blijkbaar had ik overschot van gelijk.
We dronken er een (alcoholvrije) aperitief, namen het dagmenu, en kletsen intussen honderduit. Over de problemen met de kinderen, over werk, over hobbies, over… Tsja, je kent dat wel, dat soort gesprekken.
Ze had zelfs een cadeautje mee: een heerlijk ruikende badgel en body butter. Ideaal voor in de winter dus. Thx, Lie!
Daarna reed ik rustig terug, deed boodschappen, prutste hier wat rond in huis, zat een half uurtje te lezen in de stralende zon (achter glas, uiteraard), verbeterde toetsen, hielp met huiswerk en dat soort dingen, haalde Mereltje op, gaf iedereen pannenkoeken te eten, en stopte uiteindelijk de kinderen in bed.
En later op de avond heb ik een hoop kaarsjes aangestoken, en me in de zetel genesteld met mijn boek en een misérabletaartje. En zag ik dat het – eigenlijk, feitelijk – allemaal best ok was om alweer een jaartje ouder te worden.
