Latijntweets november
Soms, als ik eraan denk en er die dag iets memorabels is gebeurd, zet ik op twitter en facebook een weetje over de Klassieke oudheid, in maximaal 140 lettertekens. Die van september vond u hier, oktober hier, en dit zijn die van november.
* Op 4 november startten in Rome de Ludi Plebeii, ofte de volksfeesten die 14 dagen duurden, met paardenraces, theater en atletiekwedstrijden.
* filippica: een vlammende redevoering, gericht tegen één persoon. Komt van de redes die Demosthenes hield tegen Philippos II van Macedonia
* 8 november: 1 vd 3 Mundus Patet-dagen waarop de steen voor de toegang naar de onderwereld werd geopend en er omgang met de doden kon zijn
* Vandaag, de Iden van november, vierden de Romeinen het feest van Feronia, de godin van het wild, vruchtbaardheid, gezondheid en overvloed.
* Vandaag, 14 november, werd in het Oude Rome de Equorum Probatio gehouden, een parade van de equites of ridders
* Vandaag, 17 november in 9 PC, werd Vespasianus geboren, de keizer die de Flavische dynastie stichtte. Hij was de 4de keizer van 69, het Vierkeizersjaar.
* In 401, op 18 november, trekken de Visigothen, onder leiding van Alaric I, de Alpen over, en veroveren Noord-Italië
* 24/11 is de eerste dag van de Brumalia, het Romeinse winterfestival ter ere van Saturnus en Ceres. Een maand lang werd er ’s nachts gefeest.
* Vandaag 25 november in 571 AC mocht Servius Tullius, een van de Romeinse koningen, een triomftocht vieren voor zijn overwinning op de Etrusken
365 – 2 december
Kleine meisjes worden groot
En dan heb ik het voor één keertje niet over onze Merel, maar wel over Barts petekindje Liv.
Die wordt dinsdag drie jaar, maar omdat mijn schoonbroer aan het verbouwen is, gaven ze een klein familiefeestje in de feestzaal van Else haar tante in Wetteren. Voor ons niet gelaten: het is een pak dichter, en het dessertbuffet is altijd dik in orde. En Merel keek er gigantisch naar uit om met Liv te spelen.
Alleen jammer dat ze het cadeautje, een dik boek van Jip en Janneke, al hadden. Maar geen nood, Standaard boekhandel doet daar eigenlijk niet moeilijk over, ze wisselen zonder problemen. Alleen is het te hopen dat Liv dat nieuwe boek dan nog niet heeft. Ach ja, de Standaard is vlak bij mijn school, veel moeite is dat niet.
In elk geval is er hier ’s avonds niet echt veel meer gegeten, alleen Kobe heeft nog serieus wat binnengespeeld. En ik snap dus echt niet hoe hij dat doet, want de hoeveelheid pannenkoeken, tiramisu, cake en snoepjes die hij in de namiddag al verorberd had, was hallucinant, ik was er zeker van dat we hem een zakje gingen mogen geven in de auto. Niet dus. Kleine vreetbeer!
365 – 1 december
Vriendschap
Niet alleen werd er gerugbyd vandaag, de dag stond eigenlijk vooral in het teken van vriendschap en verbroedering.
Kobe werd om acht uur (enfin, uiteindelijk, wegens slechte organisatie, om kwart voor negen) meegegeven naar Bosvoorde om daar match te spelen, en ik bleef met Wolf ter plekke in ons eigen superdeluxe clubhuis om te ontbijten en mee te helpen. Onze team manager had het namelijk in haar kop gestoken om, bij onze thuiswedstrijd, er meteen een ontbijt aan te koppelen voor de spelers en familie. Jawadde. Ze heeft met haar aanstekelijke enthousiasme een pak mensen gemobiliseerd, en het was dus een ontbijt om u tegen te zeggen, met spek met eieren, muesli, yoghurtjes, verschillende soorten brood, massa’s fruit, koffiekoeken, rozijnenbrood, en ik zal nog wel een paar dingen vergeten zijn. Ik schat dat er een goeie vijftig man was, ook niet weinig.
Enfin, tegen tien uur startte het toernooitje, en werd er duchtig gespeeld, terwijl ik intussen de barshift deed. Intussen waren ook mijn ouders gearriveerd, en iets later zelfs een van Wolfs vriendjes uit de klas, samen met zijn mama en papa, broertje en zusje. Milan had zowaar zelfs een papieren spandoek gemaakt, en Wolf kon gewoon niet harder blinken dan hij deed. Nee, hij zou nóg harder geblonken hebben, mochten ze gewonnen hebben, maar dat was bijzaak.
We dronken er nog rustig eentje op, gingen elk naar huis om te eten, en tegen kwart na drie ging Wolf de fiets op, om op zijn beurt naar de basketbalmatch van Milan te gaan kijken in de lokale sporthal, ook met zelfgemaakt spandoek. Een gemak dat dat is, zo’n zoon die zelf met de fiets kan gaan, ge kunt het u niet voorstellen!
Maar ik ben vooral blij dat hij zo fijne vrienden heeft, die komen kijken naar zijn hobbies, en naar wie hij dan op zijn beurt kan gaan kijken. Hij doet dat goed, onze Wolf. Gelukkig maar.
365 – 30 november
Er zijn zo van die mensen, met wie het meteen klikt. Geen idee waarom of hoe, gewoon… gelijkgestemde zielen zeker?
Vanmiddag had ik de eer met zo iemand te kunnen gaan lunchen. Ooit leren kennen op de Weight Watchers, godbetert, en contact gehouden via Twitter. Intussen ook zijn vrouw leren kennen, en hij met zijn bedrijf klant geworden bij Bart.
Zo’n lunch, da’s dan gewoon puur genieten. Gezellig kletsen alsof je elkaar al jaren kent, over werk, familie, gezondheid, taalspelletjes…
Bedankt Luc, zo’n lunch was precies wat ik nodig had!
365 – 29 november
Dak
Het heeft wat voeten in de aarde gehad, vooral door het vreselijke rotweer van de voorbije weken, maar bon, ze hebben eindelijk het dak afgewerkt. Twee dagen heeft er hier een vreselijk kacheltje met teer staan roken en dampen, ik kreeg er al koppijn van en ik zat binnen. Ik vraag me af hoe gezond dat moet zijn voor die mannen.
Ik ben de tweede dag even op de ladder geklommen met mijn fototoestel, tot grote verbazing van die mannen: “Maar madam, zijde gij nie bang azo op die leere?” Nee dus.
Intussen is ook het deksel van de septische put verplaatst en op de juiste hoogte gebracht, en staat alles klaar om te chapen. Ge wilt niet weten hoe hard ze staan drilboren hebben om het vloertje van het vroegere verandaatje uit te breken. Amai mijn arme pijnlijke hoofd.
Enfin, vrijdag komen ze het metalen onderstel van kookeiland en tafel installeren, en wordt dus ook het tussenraam uitgebroken, en in de namiddag dan de chape leggen. Het gaat vooruit!