Een hele mooie stencilgraffito op de zonneschermen van lokaal zeven. Elke keer opnieuw vind ik ze prachtig.
Garnier Miracle Skin Cream
Een tijd geleden werd me via Insiders deze gezichtscrème opgestuurd om uit te proberen. Anti-ageing, en een hoop andere voordelen. Het ziet eruit als een aangename gekleurde fond de teint, om eerlijk te zijn, maar het is een dagcrème. Het kleur past zich aan aan je natuurlijke teint, beweren ze, en dat doet het ook. Al merk je natuurlijk wel dat je een kleurtje op hebt: mijn velletje is normaal gezien niet zo egaal ^^, maar verder zie je er echt niet als een schminkdoos uit, wat bij gewone fond de teint wel vaak het geval is.
Om kort te gaan: ik ga me morgen een nieuwe tube halen, aan 12,95 euro. Zegt genoeg, zeker?
365 – 09 juni 2014 – paardje
Larpavond
Het is niet altijd een gans weekend, zo’n larp: dat vraagt immens veel voorbereiding.
Daarom wisselt Poort af met een “in-game”, ofte een namiddag/avond, die dan rond een uur of vier in de namiddag begint, en zo’n twaalf uur later weer eindigt.
Quasi even leuk, maar uiteraard veel korter, en da’s jammer. Al zat er nu nog veel spijtiger nieuws aan te komen: het huidige scenarioteam en crew ziet het niet meer zitten. Ze doen het al veel te lang, hebben er de tijd niet meer voor, en doen het liever niet halfslachtig. Dan maar niet, hebben ze besloten. En dus zou Poort het na 39 weekends voor bekeken houden, helaas. Tenzij er natuurlijk een nieuw team opstaat die overneemt, maar ik zou niet zo direct weten wie.
Ongelofelijk spijtig, want ik hou van dit evenement, ik hou van de wereld, ik hou van de mensen, en ik hou van het personage dat ik speel.
Ik duim dus keihard. Dat iemand met meer tijd dan ik het kan overnemen. Want zelf, zelf kan ik het er echt niet meer bijdoen, helaas.
365 – 08 juni 2014 – Leuvense bossen
Zwembadje
Ze beloven stralend weer de komende dagen, en dus heb ik samen met Wolf het zwembadje opgezet. Nu ja, ik heb hem het gerief gegeven, hij heeft het opgezet ^^ Wel handig, zo’n iets ouder wordende zoon 🙂
Ik vond eerst een klein zwembadje voldoende, maar toen bedacht ik dat we nu toch op regenwater zitten, en dat het dus eigenlijk niet zoveel uitmaakt. En dus mocht hij het ‘grote’ opzetten, en behoorlijk vol doen ook.
Schitterend idee!
Ze hebben al de hele voormiddag zitten ploeteren en spatten en zich dood geamuseerd.
Hoe het deze namiddag zal zijn, weet ik niet: ik ben zelf richting Leuven voor een namiddag/avond/nacht larpen 🙂 Ik kijk er gigantisch naar uit, behalve dan de dikke kleren en harnas. Ik vermoed dat ik het risico ga nemen en dus voor de zomerversie ga gaan met een pak minder bescherming. Tsja.
Liever dat dan een appelflauwte te krijgen van de hitte.
Ik heb per slot van rekening geen zwembadje mee om af te koelen ^^
365 – 07 juni 2014 – Eleonora in zomertenue
Hij is terug thuis!
Deze voormiddag zat ik op hete kolen: ik liep rond in een examenlokaal, maar wist dat intussen mijn ventje geland was op Zaventem, de trein nam naar Gent, en dan de taxi naar huis. Gelukkig kon ik dat volgen via Twitter, want je moet stil zijn in zo’n examenlokaal, maar je kan wel heel af en toe eens je telefoon checken.
Enfin, om kwart over twaalf de laatste leerling buiten gezet, en richting Wondelgem gevlamd, om daar mijn liefste in de armen te vallen, en dan iets te gaan eten in de buurt. Ha ja, want quasi aansluitend reed hij naar Mechelen om daar deel te nemen aan een debat, en hij ging pas tegen een uur of acht terug thuis zijn. Doodop wegens de verregaande jetlag.
Hij heeft dus in de zetel in mijn armen liggen slapen.
Maar morgen na de middag trek ik erop uit naar Poort, tot zondagmiddag. En volgende week is hij quasi elke avond weg 🙁
Veel gaan we elkaar ook weer niet zien dus. Maar ik ben al dolblij dat ik ’s nachts, als ik wakker lig, zijn zachte adem naast me zal horen. Ik heb dat gemist, echt.
365 – 06 juni 2014 – zweten
Freecycle
Sinds een paar weken zit ik op Facebook op de groep Freecycle Gent.
De bedoeling is gratis te recyclen, met andere woorden: je koopt of verkoopt niks, maar geeft dingen weg, of krijgt ze gratis. Voor zo goed als alles vind je wel ergens een afnemer, heb ik vastgesteld. Zo heb ik al een luiertas, muntplantjes, stapels oude tijdschriften, een lamp en nog wel een paar dingen weggegeven. Mensen komen dat gewoon ophalen, en dat is dat. Enfin, zou moeten: er is vaak onduidelijkheid wie wat nu “gewonnen” heeft, en soms komen mensen gewoon niet opdagen, en dat is knap vervelend. Maar eigenlijk werkt het systeem toch echt wel goed.
Zelf heb ik ook al een paar dingetjes op de kop getikt, zoals vandaag nog een wekkerradio voor Merel. Het wekkertje dat zij had, was eigenlijk kapot wegens niet meer in te stellen qua alarm. En toen gaf er iemand eentje weg, in perfecte staat.
Ik weet het, ik kan het me perfect permitteren om een nieuwe te kopen, maar dat is het hem nu net: dit is een vorm van recyclage, waardoor er weer minder afval is. Misschien is het minder goed voor de economie, maar zo is er altijd wel wat. Ik ben dus na het examen vandaag even doorgereden naar de Martelaarslaan en heb het daar opgehaald. Zij blij, ikke blij, Merel blij.