Acta Diurna de muliere ludenti
Ik blijf dat raar vinden, dat je iemand een jaar niet gezien hebt, afspreekt en dan meteen gewoon bij elkaar in de auto stapt en begint te kletsen alsof het gewoon nog vorige week was dat je zitten tetteren hebt. Ik heb dat met een aantal vriendinnen die ik al jàren ken, en in het …
Soms is het gewoon al eens te veel, toch? Neem nu de voorbije vakantie. Ik weet niet hoe het komt, maar die voelde aan als gewoon twee weekends of zo, ik ben mentaal niet uitgerust. De geocachewandelingen hebben me deugd gedaan, maar verder was het precies… Goh, ik weet het niet… te? Ik heb het …
Wel, 2019, je mocht er best wel wezen, ja. Vond ik 2018 nog te vol, 2017 een rotjaar en 2016 ronduit rampzalig, dan boog jij die trend toch wel om. Ik kijk met plezier op jou terug, weet je? Je werd voor mij het jaar van carpe diem, van overal die kleine dingetjes op te …
Begin december waren ons pa en ik gaan geocachen in het nieuwe parkje in het koppelingsgebied van Langerbrugge. Toen hadden we ons mispakt aan de twee fijne puzzels die er lagen en waren we niet op tijd rondgeraakt. Vandaag was het dus ideaal weer om dat rondje af te werken. Op een uurtje gingen we …
Jawel, het derde concert van de drie was eigenlijk ook wel best in orde, denk ik zo. Vandaag zaten we in Geraardsbergen, de thuishaven van het koor waarmee we dit project hebben opgezet. Er waren prima broodjes, het was een fijne kerk om in te zingen, en we hadden er wel zin in, ja. Na …
Tsja, nu Kobe gestopt is met rugby en Wolf al een hele tijd niet meer mocht spelen, gingen Merel en ik uiteraard ook niet meer picknicken aan de Blaarmeersen. Tot gisteren dus. Want Wolf staat eindelijk weer op een plein, en het was prachtig weer, dus hadden Merel en ik een rugzakje met boterhammetjes mee. …
Vaak heb ik op het einde van de grote vakantie het gevoel dat ik niks gedaan heb en dat die vakantie voorbij is gevlogen. Nu, dat vliegen, ja, dat was ook deze keer het geval, maar ik heb wel enorm veel gedaan. Het is eigenlijk mijn meest sociale vakantie sinds jaren, en ik denk dat …
Véronique, mijn uitgangs-, theater-, geocache- en GIFTmaatje, is toch wel verhuisd naar Ronse zeker? Het is haar van harte gegund, zeker sinds ik foto’s gezien had van haar huis ginder: een pareltje van art déco met een hele fijne tuin en vooral ook heel veel plaats. De rit naar Gent heeft ze ervoor over. Wij …
’t Is een bezigheid als een ander: ons pa moest dringend in Eeklo zijn voor zijn hoorapparaten. De garantie verloopt woensdag en het apparaat aan de rechterkant werkt niet zo goed, zegt hij. Al eventjes. Enfin, achteraf gaf hij aan mij toe dat het al meer dan een jaar eigenlijk niet doet wat het moet …
Dat het vroeg was deze morgen: om kwart voor acht stond ik al in Gentbrugge in de Fordgarage: tijd voor jaarlijks onderhoud en keuring. Het ging een uurtje of twee duren, en ze hadden niet meteen een reservewagen, maar ik mocht gerust een fiets lenen. Ik had mijn boek mee en dacht eerst van gewoon …