365 – 15 juni 2015 – examens
Examens, jawel
En we zijn weer vertrokken: deze morgen heb ik examens van de vierdes afgenomen. Maar eigenlijk ben ik in juni altijd een pak meer relaxed dan in december: in vijf en zes neem ik namelijk mondelinge examens af, en dat heeft een gigantisch groot voordeel: ik kan die niet uitstellen en ondertussen duizend-en-één andere prutsen doen (zoals bloggen). Ik zit er, en ik moet erdoor, maar ik heb meteen ook de punten. Ik zorg dat ik op voorhand al de onderverdelingen in het puntensysteem gestoken heb, en ik tik ze dus real-time in. Gemakkelijk, en dus moet ik ‘maar’ 37 schriftelijke exemplaren verbeteren. Dat ik door die mondelinge 5 extra voormiddagen op school zit, dat vind ik helemaal niet erg.
Mja.
We zijn dus alweer zover, ja.
365 – 05 juni 2015 – binnentuin van de school
Passie
Ik zag dit passeren, las het, en kreeg tranen in mijn ogen. Want dat, dàt is waarom we het doen. Al eenentwintig jaar.
De auteur, Taylor Mali, is zowel leraar als stand-upper. Hij had eigenlijk eerst de speech, en heeft die daarna pas omgezet in tekeningen. De speech kan je hier bekijken.
365 – 13 mei 2015 – toetsen aan de Blaarmeersen
Uitspraak van het Latijn
Deze namiddag was er op de Voskenslaan een nascholing over de uitspraak van het Latijn, en meer bepaald dan bij het scanderen. De lesgever in kwestie was een jonge leerkracht die zich bijzonder enthousiast op het onderwerp had gestort, een aantal jaar geleden, en tot onthutsende constataties was gekomen.
We spreken het verkeerd uit (tot op zekere hoogte) en daar zijn ze vrij zeker van. Ik ga dus zien of ik mijn uitspraak kan aanpassen in vier, vijf en zes. In een, twee en drie gaan we het wellicht houden zoals het nu is, wegens wellicht anders nauwelijks werkbaar.
Maar de scansie, da’s een ander paar mouwen. Als u ooit Latijn hebt gedaan, barst u bij het lezen van
Tityre tu patulae recubans sub tegmine fagi
of
Daedalus interea Creten longumque perosus
spontaan in een ritmisch gelees uit, waar Snoop Dogg jaloers van zou worden. Helaas, driewerf helaas.
Romeinen spraken het wellicht lang niet zo nadrukkelijk uit, maar letten meer op het woordaccent. Ze combineerden in elk geval beiden, en Kobe kon het ons wel demonstreren, maar had er zelf ook zeer lang op moeten oefenen. Ik moet toegeven, het klonk wel logisch, zeer muzikaal, en vooral ook aannemelijk, maar of ik het ooit zelf zal kunnen? Ik betwijfel het. Ik ga er in elk geval wel over doceren in de klas, daarvoor was het wel té wijs.
Wordt vervolgd, want er komt nog een tweede sessie met oefeningen en didactische tips. Ik ben benieuwd.
365 – 12 mei 2015 – Voske
365 – 11 mei 2015 – Empedocles
KAM op zijn KOP
Een van de meest hectische dagen van dit jaar, zo bleek.
Vanavond was er namelijk een open-school-moment op het Atheneum Mariakerke, en we zullen het geweten hebben. Het officiële gedeelte bestond uit informatie in plenum voor de verschillende overgangen tussen de graden, en de waaier van studiemogelijkheden die onze school aanbiedt. Logischerwijs konden leerlingen en ouders daarna in verschillende klassen terecht voor meer directe informatie bij de vakleerkrachten. Maar daarnaast was er ook een lokaal met info over de verschillende GWP’s, hingen in de grote zaal de posters voor de onderzoekscompetenties, hield Project Scholenbanden het KAMcafé open, had Project Duurzaamheid de moestuin opengesteld en verkochten ze er verschillende hapjes, en stond ook OxKAM er met een standje.
Ik had in de loop van deze en vorige week de nieuwe infokrantjes voor de verschillende graden opgesteld, en vond deze morgen – nog een chance! – per toeval een cruciale fout in de lessentabellen. In het ene springuurtje vandaag – ik heb zes uur les en een half uur toezicht in de middagpauze van 50 minuten – heb ik dus samen met een collega als een zot die fout zitten verbeteren in 150 reeds afgedrukte krantjes…
In het pauzekwartiertje om 11.00 uur ben ik snel een paar foto’s gaan nemen bij de OxKAM, en heb er een boterham met choco gekocht. Oef.
Over de middag heb ik amper een kwartier om te eten, laat staan dat ik foto’s kon gaan trekken van de ongelijke-kansen-match, en dus stak ik mijn toestel in de handen van een getalenteerde leerling. Een goed gevulde SD-kaart was mijn deel 🙂
Na nog twee uur les haastte ik me naar de voorstelling van de onderzoekscompetenties, alweer om wat foto’s te kunnen nemen. Gelukkig krijg ik ook van alle kanten vree wijze foto’s doorgespeeld, en heb ik wel wat ademruimte.
Tussendoor regelde ik ook nog extra affiches en dat soort onzin.
Ik snelde naar huis, hielp de kinderen met huiswerk en zo, gooide een artikeltje online op de schoolwebsite, sprong onder de douche, nam de grote schaal broodpudding mee die ik gisteren had gebakken, en spoedde me alweer richting school om daar info te verstrekken over Latijn in de derde graad, nog meer foto’s te nemen, en een paar fijne babbels te hebben.
Tegen tien uur was ik thuis, en plofte ik in de zetel. Het verwerken van die foto’s en dergelijke zal voor dit weekend zijn. Nu efkes niet meer. Het was druk, het was hectisch, maar er hing wel een fijne sfeer, en da’s het belangrijkste!