Werk

Dingen die ik vandaag zou moeten/willen doen (niet in specifieke volgorde):

– twee machines was draaien en vier manden was opvouwen
– stapel toetskes en taken verbeteren
– een regeling uitdokteren voor klastoneeltjes
– koken en Wolf afhalen van school en dergelijke vaste woensdagtaken
– het blog van mijn rollenspelgroep updaten, want morgen is er weer game
– een stapel facturen maken
– nog een uurtje schilderen in de badkamer, dan is dat klaar
– haken en kapstokken en handdoekhangers ophangen in de badkamer – met boormachine en zo
– hondendrollen in de tuin opruimen, want het gaat donderdag/vrijdag misschien sneeuwen en dan is dat niet zo prettig om rond te lopen.
– brood halen of bakken

Meh. Mijn dag gaat weer te kort zijn, ik voel het nu al.

Collega

Vandaag heb ik vastgesteld dat ik blijkbaar een licht neurotische collega heb. Niet dat ik het erg vind hoor, ik ben alleen een beetje… verbaasd.

Toen ik deze morgen in mijn klas kwam (het is een Latijn-Muziekklas, wat wil zeggen dat ik er 18 uur in doorbreng, en zij in totaal acht uur) stond er een anonieme boodschap op bord. Dat gisteren alle banken waren afgeschrobd door een leerling met strafstudie, dat ze nu maagdelijk wit waren, en of we erover wilden waken dat dat zo bleef. Ghoh, dacht ik, leuk! Meteen mijn klas onder handen genomen, mooi zo!

Tot ik deze middag de poetsvrouw tegen het lijf liep. Die vroeg me of ik mijn jonge interimcollega van muziek kende. Want die had gevraagd of ze de gordijnen mocht wassen. De poetsvrouw had verbaasd gerepliceerd dat het mijn gordijnen waren (gekregen van een leerling) en dat ze dat dus aan mij moest vragen. Die gordijnen hangen er amper een jaar en waren toen fris gewassen, maar blijkbaar vindt mijn collega ze smerig. Bon, ze doet maar, die gordijnen kunnen er maar properder op worden.

Verder wist de poetsvrouw te vertellen dat mijn collega gisteren (woensdagnamiddag) van één tot drie in mijn klas had gezeten, samen met haar zoontje, om de banken te laten kuisen, en dat ze ondertussen ook al één van de twee kasten volledig had uitgekuist, zijnde die met de muziekinstrumenten. Wellicht is ze van plan om ook de andere kast, met onder andere een hoop oude handboeken, papieren en het nodige bureaugerief van mij, onder handen te nemen.
Persoonlijk vind ik die kast niet echt smerig. Een beetje wanordelijk misschien, en wellicht inderdaad in geen jaren gekuist, maar dan nog.

In ieder geval heb ik het al moeilijk om hier thuis iets te kuisen (ik heb dan ook een kuisvrouw), laat staan dat ik mijn klas zou kuisen. De vloer en de lavabo worden geregeld door het kuispersoneel onder handen genomen, en voor mijn bord sta ik uiteraard zelf in, en dat wordt dan ook regelmatig tot op het maniakale af schoongemaakt. Maar kasten uitkuisen? Kom zeg!

Ik hoop alleen maar dat ik op een bepaalde dag in mijn lokaal binnenkom en vaststel dat de ramen gekuist zijn. Zelf begin ik daar niet aan, en het personeel heeft daar absoluut geen tijd voor. Geef toe, het zou wel leuk zijn. Maar tegelijkertijd ook wel een beetje beangstigend. Een netheidsfreak in mijn lokaal, stel je voor. Zou dat besmettelijk zijn?

Vandaag is een goeie dag, en ik denk dat het voor een groot deel aan het weer ligt. Ik heb haalbaar geslapen, me nog niet dood moeten haasten deze morgen (dank zij Bart die me heel veel uit handen heeft genomen), fijn lesgegeven (enfin, dat is mijn mening, voor die van mijn leerlingen sta ik niet in).

Onverwacht moest ik het vijfde lesuur niet lesgeven, de helft van mijn zesdes waren op uitstap en de andere helft kreeg dispensatie. Ik heb dan maar in mijn lokaal toetsjes zitten verbeteren, terwijl een paar leerlingen toch waren blijven hangen, en er eentje piano zat te spelen. Allemaal heel aangenaam eigenlijk. Een heerlijk slaatje (met gebakken kip, rauw witloof, gebakken spekjes en croutons, pijnboompitten en een heerlijke balsamicovinaigrette, lang leve de schoolkeuken bij ons), een constructieve vergadering met een klas derdes, en dan…

Gewoon een uurtje rustig thuis terwijl de zon schijnt.  Ik overweeg zelfs om de baby te halen met de buggy, ipv de auto.

Mmm. Misschien heeft het feit dat ik nu een espressomachine in mijn klas heb, wel bijgedragen tot mijn goede stemming 🙂

Rare jongens, die leerlingen.

Blijkbaar heeft het full-time werken, gecombineerd met twee kinderen, een huishouden en het maken van een stapel facturen, toch meer invloed op de frequentie van mijn blogposts dan ik had verwacht. Enfin, dat stel ik toch vast als ik mijn blogje bekijk.

Misschien heeft het feit dat ik wat ziekjes ben, daar ook wel mee te maken. Heel veel fut heb ik niet, en het grootste deel van mijn energie gaat dan op in het lesgeven. Ha ja, want dat doe ik doodgraag, en die energie maakt net dat de leerlingen graag naar mijn les komen, ook al is het Latijn. Intussen loop ik te sniffen en te snuffen dat het geen naam meer heeft, en begin ik ook lichtjes hees te worden. Al kan dat uiteraard ook wel zijn van het feit dat ik opnieuw vollen bak aan het lesgeven ben, en mijn stem nog gewoon moet worden aan het harde werken. Het is niet alsof ik, in die zes maanden bij mijn baby, veel heb gepraat…

Leerlingen zijn trouwens rare wezens. Ze mogen tussen de lesuren geen gebruik maken van de drank- of koekjesautomaten die in de gang staan (kwestie van niet teveel tijd te verliezen bij het wisselen van lokalen), en ik joeg er in het passeren dan ook een paar weg. Waarop die ene, een zesdejaars die nooit in mijn klas heeft gezeten, me aankijkt en zegt: “Heh, mevrouw, een nieuwe coupe? Het staat u echt wel!” Ik was eventjes uit mijn lood geslagen, dat geef ik toe. Je geeft zo’n lummel onder zijn voeten, en dan krijg je nog een complimentje ook. En het is niet alsof hij daar iets kon bij winnen: hij zit niet bij me in de klas, en mijn naam als gangdictator is toch al gevestigd. Ik keek hem dus verbouwereerd aan, hij schoot in de lach, en zei: “Ja maar, ik meen dat wel hoor, mevrouw, het gaat u echt af, veel beter dan dat lang haar”. Waarop ik hem met een brede grijns naar zijn klas joeg. En al fluitend naar de mijne vertrok :-p

Terug naar school

Het mag misschien eigenaardig klinken, maar ik ben ongelofelijk blij en opgewonden dat ik morgen weer naar school mag.

Mijn boekentas staat klaar, mijn agenda is ingevuld, er zit zelfs een flesje water en een koek klaar. Mijn rode en zwarte pen zijn weer “ingeschreven” na vijf maanden uitgedroogd te zijn, er is vers krijt voorhanden, en de USBstick zit in mijn pennenzak.
Kobes tas staat klaar, zijn kleertjes liggen gereed.
Wolfs boekentas is opgevuld met schriftje, fruit, water, fristi en koek, en zijn kleren liggen te wachten.

Het is de eerste keer dat Kobe naar de crèche gaat, maar dat vind ik niet erg, die mensen weten wat ze doen. Ja, ik zal wel af en toe aan hem denken, en mijn GSM zal op mijn bureau liggen, maar verder…

Eigenlijk ben ik opgelucht. Ik deug voor geen meter als huisvrouw. Echt niet.

Lijstje decies

Laatste keer voor dit jaar: mijn fameuze lijstje. Mijn zwangerschaps- en ouderschapsverlof zit er quasi op, en ik moet nog een pak dingen doen. Ach ja. Als ik kijk naar het lijstje dat ik wél heb afgewerkt (naast de zorg voor een baby) vind ik dat nog vrij behoorlijk. Enfin, here goes:

– deuren beneden in de gang schilderen
– zolderluik schilderen
– hoop ongebruikte spullen op Ebay verkopen
garage opruimen
– gordijnen voor Kobes kamer maken (ik moet ze nog deels maken)
naaiwerk (al 3 pulls hersteld, 2 knopen aangezet, 1 zoom ingelegd, 1 scheur gerepareerd)
tekeningen van draakjes schilderen in Wolfs kamer (de tekeningen liggen te wachten om uitgezaagd te worden)
kinderstoeltjes renoveren
keukenstoelen renoveren (1 is al geschilderd, nu de andere twee)
voordeur beitsen (eerste laag is gedaan)
– achterdeur beitsen
– klamboe repareren
echtgenoot graag zien (dit heeft Bart toegevoegd en doorstreept, ik zie het eerder als een work in progress)
tuintje achteraan opruimen (nadat de snoeier is geweest)
mozaiek herbeginnen en afwerken
boek lezen en vooral recenseren
– stukje keuken herbehangen (als de electricien is geweest)
– muur boven de nieuwe voordeur in orde zetten
– kaders in loft ophangen
– gordijnen voor school naaien
– afgebreide vest in elkaar naaien
– grote vuilbakken afspuiten en kuisen
– 8mm filmpjes en trouwvideo laten digitaliseren voor ze kapot gaan.
– opnieuw een antwoordapparaat installeren (nu de centrale weg is) (kabeltje halen dus)
– crème brûlée leren maken
– dagje computerles geven aan schoonvader
– diepvriezer ontdooien
garagepoort repareren Ugh, opnieuw de garagepoort repareren
– naar containerpark rijden met een pak rommel

gang retoucheren
elektriciteitskabeltje in keuken vastzetten
kinder- en babykleren sorteren
foto’s afdrukken
recepten sorteren en inkleven
TL-lamp in keuken vervangen
deuren oliën
kleerhaken voor de badjassen in de badkamer hangen
foto’s inkaderen en ophangen
Poster van Le Petit Prince inkaderen en ophangen
lampjes in de livingluster vervangen
Wolfs speelhuisje repareren
lijstje maken van klusjes voor de elektriciën
verjaardagen ingeven op grats.be
kinderboekjes sorteren
boekenkast opruimen
weer beginnen met zelf brood te bakken
auto naar de keuring brengen
plant opbinden
Wolfs beestenboel organiseren
boekenplank in keuken ophangen
hout verzagen
– koffiemachine ontkalken kantoor (gewoon nieuwe machine gekocht)
chocolade opsturen naar vriendin in de USA
cakejes bakken met Wolf (doos gekregen in februari)
babycadeautje afhalen in ziekenfonds
boekjes voor doop maken en kopiëren
schoenen binnendoen bij schoenmaker, en weer ophalen ook natuurlijk
Wolfs vermiste vestje ophalen in Gentbrugge (kantooruren, begot!)
mijn wandkaarten ophalen in mijn oude school in Gentbrugge
– koffiemachine ontkalken thuis
lavendel snoeien
– tuinhuis opruimen
lakentje naaien
legplankje maken boven lavabo in toilet
oplossing zoeken voor al mijn ‘juwelen’ (heb al een idee)
batterijen in zakjes doen en deponeren
nieuw binnengekomen kinderkleren sorteren
doopkleed wassen en herstellen
bureaukast opruimen/uitlegen/kuisen/aanvallen
rekeninguittreksels sorteren
klinken in loft afwerken
dak op houthok repareren/vernieuwen
piano stemmen
babyweegschaal terugbrengen naar ziekenfonds
fosforiserende sterren op Wolfs plafond plakken
Kobes smeedijzeren bedje boven installeren, en zijn park beneden
speelgoed opruimen en sorteren
slaapzak en plaid wassen in wasserette
Wolfs pull afwerken
derde telefoontoestel kopen en installeren
buffetkast uitkuisen
oven repareren
– aquarium kuisen
– badkamer schilderen

Verf

Ik heb net de badkamer opgemeten, en sta helemaal klaar om verf te halen (in Sint-Amandsberg dan nog, begot). Alleen… ik vind het zo jammer om de baby, die heerlijk ligt te slapen, daarvoor wakker te moeten maken.

De kleurconsulent is namelijk een paar dagen geleden langsgeweest, en ik zie het helemaal zitten. Nog een paar dingen zoals schilderen dit weekend, en badkameraccessoires uitzoeken, en we zitten in onze compleet afgewerkte, superdeluxe volledig-mijn-goesting badkamer 🙂

Folie

Ik heb echt een wijs product gevonden 🙂

Ik zeg al lang dat ik compleet ben uitgekeken op glasgordijnen, ofte van die voile toestanden zodat de mensen niet kunnen binnenkijken. In de keuken en de gang heb ik ze al afgeschaft, net zoals op de kinderkamers. In de living wil ik toch graag een béétje privacy, en vooral in de badkamer kan je niet echt zonder, zeker als die badkamer uitkijkt over twee straten (we liggen op een hoek).

Ik zeg al even lang dat ik, zodra de nieuwe badkamer er is, van die folie ga hangen die het effect geeft van gezandstraald glas. Ik weet het, er zijn esthetisch gezien nóg mooiere dingen, maar dit is praktisch, haalbaar en betaalbaar. Alleen had ik wat schrik om die op te hangen: wat als ik het niet goed krijg? Als het dan toch absoluut mijn ding niet blijkt te zijn? Als die folie niet waterbestendig is? Als ik het er om één of andere reden weer moet af halen?

Wel, ik heb de oplossing gevonden: elektrostatische folie! Jawel, die folie blijft lekker vanzelf plakken, en is er even makkelijk weer af te halen. Denk maar aan het vervelende elektrostatische effect bij vershoudfolie. Je haalt een beschermend laagje van de folie, maakt je venster nat, plakt de folie ertegen, wrijft er alle bubbeltjes en waterrestjes uit, et voilà! Hangt het niet meteen goed, dan haal je het er gewoon weer af en begint opnieuw. Het effect is echt wel behoorlijk: zodra mijn ruiten gekuist geraken, zal ik er een fotootje van posten. Het is ook een mooi helder wit licht dat erdoor komt, en ik kan nog steeds boven de streep folie naar buiten kijken. De prijs is evenwel niet zo mals: 18,99 euro per meter voor een hoogte van 90 cm.

Yep, weer een positief punt in de badkamer. Nu moet ik me deze winter nog eens bezighouden met ze er weer af te halen, en Melopee erin uit te snijden. Dan kan ik via Paul van Ostaijen naar buiten kijken 🙂

Lijstje nonies

’t Is lang geleden, maar ik heb eerlijk gezegd niet veel tijd gehad. Enfin, ik heb net de garagepoort gerepareerd, en daar ben ik best wel trots op :-p

gang retoucheren
elektriciteitskabeltje in keuken vastzetten
kinder- en babykleren sorteren
foto’s afdrukken
recepten sorteren en inkleven
TL-lamp in keuken vervangen
deuren oliën
kleerhaken voor de badjassen in de badkamer hangen
foto’s inkaderen en ophangen
Poster van Le Petit Prince inkaderen en ophangen
lampjes in de livingluster vervangen
Wolfs speelhuisje repareren
lijstje maken van klusjes voor de elektriciën
verjaardagen ingeven op grats.be
kinderboekjes sorteren
boekenkast opruimen
weer beginnen met zelf brood te bakken
auto naar de keuring brengen
plant opbinden
Wolfs beestenboel organiseren
boekenplank in keuken ophangen
hout verzagen
– koffiemachine ontkalken kantoor (gewoon nieuwe machine gekocht)
chocolade opsturen naar vriendin in de USA
cakejes bakken met Wolf (doos gekregen in februari)
babycadeautje afhalen in ziekenfonds
boekjes voor doop maken en kopiëren
schoenen binnendoen bij schoenmaker, en weer ophalen ook natuurlijk
Wolfs vermiste vestje ophalen in Gentbrugge (kantooruren, begot!)
mijn wandkaarten ophalen in mijn oude school in Gentbrugge
– koffiemachine ontkalken thuis
lavendel snoeien
– tuinhuis opruimen
lakentje naaien
legplankje maken boven lavabo in toilet
oplossing zoeken voor al mijn ‘juwelen’ (heb al een idee)
batterijen in zakjes doen en deponeren
nieuw binnengekomen kinderkleren sorteren
doopkleed wassen en herstellen
bureaukast opruimen/uitlegen/kuisen/aanvallen
rekeninguittreksels sorteren
klinken in loft afwerken
dak op houthok repareren/vernieuwen
piano stemmen
babyweegschaal terugbrengen naar ziekenfonds
fosforiserende sterren op Wolfs plafond plakken
Kobes smeedijzeren bedje boven installeren, en zijn park benedenspeelgoed opruimen en sorterenslaapzak en plaid wassen in wasserette
Wolfs pull afwerken
derde telefoontoestel kopen en installeren
buffetkast uitkuisenoven repareren

– deuren beneden in de gang schilderen
– zolderluik schilderen
– hoop ongebruikte spullen op Ebay verkopen
garage opruimen
– gordijnen voor Kobes kamer maken (ze zijn deels besteld, en deels moet ik ze maken)
naaiwerk (al 3 pulls hersteld, 2 knopen aangezet, 1 zoom ingelegd, 1 scheur gerepareerd)
tekeningen van draakjes schilderen in Wolfs kamer (de tekeningen liggen te wachten om uitgezaagd te worden)
kinderstoeltjes renoveren
keukenstoelen renoveren (1 is al geschilderd, nu de andere twee)
voordeur beitsen (eerste laag is gedaan)
– achterdeur beitsen
– klamboe repareren
echtgenoot graag zien (dit heeft Bart toegevoegd en doorstreept, ik zie het eerder als een work in progress)
tuintje achteraan opruimen (nadat de snoeier is geweest)
mozaiek herbeginnen en afwerken
boek lezen en vooral recenseren
– stukje keuken herbehangen (als de electricien is geweest)
– muur boven de nieuwe voordeur in orde zetten
– kaders in loft ophangen
– gordijnen voor school naaien
– afgebreide vest in elkaar naaien
– grote vuilbakken afspuiten en kuisen
– 8mm filmpjes en trouwvideo laten digitaliseren voor ze kapot gaan.
– opnieuw een antwoordapparaat installeren (nu de centrale weg is) (kabeltje halen dus)
– crème brûlée leren maken
– dagje computerles geven aan schoonvader
– diepvriezer ontdooien
garagepoort repareren
– aquarium kuisen
– naar containerpark rijden met een pak rommel
– gras laatste keer afrijden

Onderzoekscompetenties

Soms weet ‘Brussel’ toch echt niet goed waar ze mee bezig zijn.

Neem nu de invoering van ‘onderzoekscompetenties (OC)’ in het middelbaar onderwijs. Ik ben het er volmondig mee eens dat leerlingen na hun ASO in staat moeten zijn om een ‘paper’ te maken, want daar komt het in principe op neer. OC staan dus voor het onderkennen van een onderwerp, deelvragen kunnen stellen over dat onderwerp, gericht opzoekingen kunnen doen, relevantie bepalen van gevonden informatie, samenvatten en op één of andere manier kunnen verwerken, hetzij in een paper, een presentatie, een tentoonstelling…

Alleen heeft Brussel dat zomaar ingevoerd. Plots staan de OC in de eindtermen, en zijn we verplicht die op te nemen in het programma. Alleen is daar absoluut geen tijd voor voorzien in de leerplannen (die zo al vaak overbelast zijn), weet geen kat wat er nu precies van ons verwacht wordt, en moet je zelf maar een draai zien te geven aan de concrete invulling ervan. Onze respectieve pedagogische adviseurs spreken elkaar zelfs bijzonder hardnekkig tegen…

Sommige scholen laten de complementaire vakken in de derde graad vallen en voorzien op die manier ‘vrije ruimte’ in het lesrooster, waarin aan de OC kan gewerkt worden. Dat betekent wel dat je bij bv. de richting ‘Moderne Talen’ de opties Spaans en Duits laat vallen, of dat er geen richtingen met 8 uur wiskunde meer zijn.

Een andere optie is, zoals onze school het nu gaat doen, alle andere individuele eindwerken schrappen, en de taak voor de OC standaardiseren voor alle richtingen, wel na de uren dus. Dat betekent dat de leerlingen in groepjes van vier worden ingedeeld, een onderwerp opgegeven krijgen, en dat moeten uitwerken naar een presentatie tegenover de andere leerlingen. Hun vorderingen daarvan moeten ze bijhouden in een elektronisch logboek, in te loggen op het schoolplatform.

Voor welke vakken moeten die OC uitgewerkt worden? Gelukkig niet voor allemaal! Binnen het ASO heeft vrijwel elke richting (behalve de Humane Wetenschappen) twee polen, waarvoor die OC moeten uitgewerkt worden. Leerlingen van de economie-wetenschappen moeten dus OC onder de knie krijgen voor zowel Economie als een van de wetenschappen: fysica, chemie, biologie of aardrijkskunde. Latijn-Wiskunde heeft dus zowel Latijn als wiskunde op het menu.

En daar wringt nu het schoentje (voor mij dan toch): onze school heeft er gisteren tijdens de studiedag (waar ondergetekende uiteraard niet aanwezig was wegens ouderschapsverlof) voor gekozen om een combinatieproject te doen voor beide polen. Grieks is vlot te combineren met Latijn, maar hoe rijm je Latijn met wiskunde? Gelukkig heeft één van de mathematici van dienst vannacht al haar hoofd gebroken daarover, en is met twee mogelijke themata op de proppen gekomen: kiesstelsels en getallenstelsels. Zie ik wel zitten.

Ik vind het wel vreselijk jammer dat ik zelf mijn ding niet meer kan doen met mijn leerlingen: vorig jaar hebben ze een Romeins banket uitgewerkt voor zes mensen (vier leerkrachten klassieke talen, en dan de directie): kostumering, aankleding van het lokaal en de aanligbedden, eten, entertainment, en de PR en rituelen/gewoontes/handelingen natuurlijk. Ik hoefde niks op papier te hebben, zolang het banket maar klopte. Persoonlijk vond ik het fantastisch, hebben de leerlingen prima samengewerkt, en konden ze op mijn vragen antwoorden. Zelf hebben ze daar ook veel aan gehad, zeiden ze: ze vonden het veel leuker om aan iets concreets te werken, dan aan een ‘saai eindwerk’.

Nu hadden ze ook al prima ideeën, maar jammer genoeg heb ik gisterenavond alle plannen moeten afschieten: terug naar het saaie theoretische eindwerk. Krijg ik dan al eens de kans om dat Latijn wat te laten ‘leven’, stampen ze het meteen weer dood. Ach ja…