366 – 10 september 2016 – charleston
366 – 08 juli 2016 – blond
Breda
Wat doet ne mens die hoort dat zijn favoriete kledingmerk failliet is, en dat er een uitverkoop is in een aantal Nederlandse vestigingen?
Welja, die laadt een vriendin/medefan in de auto, en rijdt naar Breda. En komt dan vooral met acht stuks terug thuis, en heeft gelukkig nog 130 euro gekregen van de 220 euro aan tegoedbon. Volle prijs was 375 euro geweest, met korting nog 264, en ik heb dus nog 135 euro betaald. Mja.
Maar waar ik nu mijn standaard kleren ga halen, is me voorlopig nog een raadsel. We zien nog wel…
Aaaaaargh!
Vorige week vrijdag was ik er nog gepasseerd met mijn bon van 220 euro, de Cora Kemperman, en had ik voor een gesloten deur gestaan. Intussen is duidelijk waarom: de keten is failliet! Ma echt jong! Waar ga ik nu mijn kleren moeten halen? Want – ik ga ze ooit eens tellen – ik denk dat ik in mijn kleerkast makkelijk 50 stuks liggen heb: stapels T-shirts, topjes, gilets, minstens drie rokken, kleedjes, een broek… En als ik eerlijk ben, doe ik zelden andere dingen aan, tegenwoordig.
Man man man…
En een doorstart zit er niet in, voor zover ik hoor.
Misère misère! (en ja, first world problems, dat ook)
366 – 14 juni 2016 – speciale vlecht
Trots!
Dat Cato, een van mijn zesdes, vijf dagen naar Arpino (Italië) gegaan is voor de Latijnolympiade, dat had u hier vroeger al kunnen lezen.
Vandaag had ik eigenlijk klassenraden, maar ik was verontschuldigd omdat ook vandaag de officiële proclamatie van de Certamina lag, de verschillende olympiades voor Latijn en Grieks.
Ik pikte Cato op, en samen gingen we eerst een hele tijd in de file staan voor de Waaslandtunnel, om nog net op tijd te arriveren aan de Universiteit Antwerpen voor de plechtige uitreiking van diploma’s en prijzen. Het was heerlijk om een gans auditorium vol Latijn- en Grieksminnende mensen te zien. Als ontspannend gedeelte kregen we een stukje Iuvenalis te zien, in een tekst van collega van de Voskenslaan Pieter-Jan, en subliem gespeeld door diens vader.
Ik heb een massa foto’s genomen, en mijn hart zwol van trots toen Cato aan de beurt was, ook al heb ik daar feitelijk niet zoveel verdienste aan, maar bon. My young padawan…
Het geheel duurde een pak langer dan verwacht, maar het was voorwaar een fijne middag.
366 – 25 mei 2016 – Latijnolympiade
366 – 13 mei 2016 – regenjas voor grote meisjes
Kapper voor Kobe
Kobes haar moest dringend af, en nu hij gezien had wat de kapper met Wolfs haar kon doen, wilde hij dat ook wel. Na het middageten reden we dus fluks richting Wondelgemstraat en kapper Erkan. Kobe vond het eigenlijk wel spannend, want het was voor hem de eerste keer ooit dat hij bij de kapper zat en het dus niet zijn mama was die zijn haar onder handen nam (lees: erover ging met de tondeuse).
Het resultaat mag best gezien zijn, en het viel me vooral op hoe beide broertjes op elkaar lijken, eigenlijk feitelijk.
En toen was Merel helemaal geïnspireerd geraakt, en wilde ze zelf ook kapster zijn. Wolf zag het helemaal zitten om haar te helpen, en dus belandde ik plots in een heus kapsalon, waar vervaarlijk met schaar en tondeuse boven mijn hoofd werd gezwaaid. Merel vond het zalig!
