Openmonumentendag in Gent: Gent kleurt oranje

Ow_Ng9iGJolsGNO9b6EWFg0AyK98jUU_53_MU2tK6dg

Ik hoop dat zondag het weer een beetje meezit, want Open Monumentendag (OMD) is eigenlijk altijd wijs. De meest memorabele was die in het teken van Metaal, en toen ben ik nog de ASEC-site gaan bezoeken, voor die gerenoveerd was.

Dit jaar staat het hele culturele jaar in het kader van Willem van Oranje, en dus ook de OMD. Ik kreeg alvast de max van een pakketje in handen: een overzicht van alle activiteiten rond de oranjegekte, maar ook vooral het Willemwandelplan. Dat stadsplan gidst je door de straten van de stad, en je ontdekt allerhande monumenten die gelinkt zijn aan de periode 1815-1830. Speciaal voor Open Monumentendag kan je ook enkele van de monumenten, zoals de Aula van de Universiteit en de Troonzaal van het stadhuis binnenin bekijken.

Voor kinderen is er een mooi Kleur Gent Oranje-doeboekje met uitleg op kindermaat en heel veel opdrachten om onderweg of thuis te doen. Het is gericht op kinderen tussen 6 en 12, en wil hen spelenderwijs het belang van het koningschap van Willem I en de daarbij horende monumenten doen ontdekken.

Om 10.30 uur en om 14.30 uur kunt u aansluiten bij een Willemwandelparcours met een gids van Vizit. Extra rondleiding om 12.00 uur! U kunt kiezen voor een rondleiding voor volwassenen of een toer op kindermaat.

U kunt het Willemwandelplan en het Kleur Gent Oranje-doeboekje op zondag 13 september gratis afhalen aan de Gent-kleurt-Oranje-stand in de inkomhal van het stadhuis van 10.00 tot 17.00 uur, maar ook in het STAM, het Design Museum en het MSK. Voor de rondleiding moet u zich wel inschrijven. Dit kan telefonisch via Gentinfo (09 210 10 10, bereikbaar van maandag tot en met zaterdag van 8 tot 19 uur) of online.

Daarnaast stelt de Dienst Monumentenzorg en Architectuur 14 kapellen en 1 voormalige pastoriewoning open, en biedt ze een fiets- en wandeltocht aan langs Gentse gevelkapellen. Alle informatie is te verkrijgen in het Bisschopshuis op het Bisdomplein.

En nu maar hopen dat het geen ouwe wijven regent…

Heen en weer, heen en weer, nog een keer…

Kobe was al om half acht wakker, maar Merel en Wolf heb ik wakker gemaakt om kwart voor twaalf, zodat ze nog even op hun positieven konden komen voor we aan tafel gingen. Er hing intussen al een was te wapperen, en ik had al genoten van ons eigen huisje. Bart had er plezier in gevonden om voor het eerst in zeven weken nog eens zelf de boodschappen te kunnen doen en te koken, en ik kan niet zeggen dat ik daar rouwig om was :-p

Na het eten haalde Kobe de plasticine boven: hij wilde echt al eens proberen of hij die figuurtjes uit het museum in Heraklion kon namaken, maar plasticine is nu niet echt stevig… Maar een kommetje lukte gelukkig wel.

Tegen half vijf stak ik de kinderen in de auto, en reden we naar het veer van Langerbrugge:

om tien minuten later het veer van Terdonk terug te nemen, echt wel volop in havengebied.

Ik moest namelijk twee rugzakjes van Stad Gent en een paar rubberlaarzen maat 37 afhalen aan het Veer van Terdonk, en dan vond ik dat we meteen maar de veren konden nemen, da’s de helft van de leute.

We reden terug via Doornzele Dries naar de R4, en mijn euro viel dat het net Weight Watcherscursus was, die waar ik vroeger zo lang naartoe ben gegaan, tot de rugby een stokje in de wielen kwam steken. Ik parkeerde, liet de kinderen op de speeltuin spelen, en deed een klapke met mijn coach. Het deed toch wel deugd haar nog eens terug te zien, en ik heb eigenlijk echt de cursussen nodig.

We passeerden nog even langs de speelgoedwinkel om Pronto (van die luchtdrogende klei) op te halen, en Kobe zat te glunderen. Maar dat zal toch voor morgen zijn!

Na het eten zijn Wolf en ik nog naar de Blaarmeersen gereden om beide jongens in te schrijven voor een nieuw jaartje rugby. Ze kijken er allebei heel erg naar uit! Van Merel weet ik echt nog niet of het zal lukken: ze zegt van wel, maar we gaan het nog even afwachten. Voor mij zou het mooi zijn, want dan kan ikzelf intussen wandelen of skeeleren. Maar bon, we zien dat dan wel weer in september.

 

Gentse Feesten, eindelijk

Dat het er precies niet van komt, dit jaar, van de feesten. Zo hebben we MiramirO al helemaal gemist, en het ziet er naar uit dat we ook de Puppetbuskers zullen missen. Dit weekend was er bezoek, maandag zaten we in Brussel, gisteren in Antwerpen. Ach ja, zo erg is dat ook allemaal niet…

Maar vandaag zijn we wel even geweest: zomaar, met de fiets en al! Het is 4,6 km naar het stadscentrum, en een groot deel daarvan is een apart fietspad. Wolf fietste voorop, Kobe fietste dapper daarachter, en ik sloot de rangen met Merel op de aanhangfiets. Die vond het trouwens zo zalig dat ze de hele tijd stilletjes heeft zitten zingen.

We parkeerden ons aan het begin van de Jan Breydelstraat, zetten fietsen en helmen vast met maar liefst vier sloten, en trokken de stad in, op zoek naar een ijsje. De heren waren het er roerend over eens: het moest er eentje zijn van de Australian Home Made, en ik zei geen nee. Maar de wandeling ernaartoe was al niet zonder haperen: op de Hooiaard was een duo zich aan het opstellen: een hakkebord en een contrabasbalalaika. En nee, ik vind dat hier niet ter plekke uit!

IMG_1191

We slenterden verder, en passeerden aan de hiphopcrew aan de Hema, waar een oudleerling van me bij danst.

IMG_1192

We pikten onze ijsjes op, liepen al likkend terug, en sloegen de Donkersteeg in, voorbij de Stadshal, en verder langs de Belfortstraat. Daar stonden overal kleine groepjes straatmuzikanten, en we bleven regelmatig even staan.

Aan Sint-Jacobs keken we een kwartiertje naar de Propere Fanfare, maar de kinderen vonden het eigenlijk toch niet zo wijs. We liepen verder richting Baudelo, en zagen een gigantische bellenblazer, en nog een ongelofelijk amusant kwartet percussionisten, die op alles muziek produceerden, maar er tegelijkertijd slapstick van maakten. Er moet vooral ongelofelijk veel oefening bij te pas gekomen zijn.

In het Baudelopark zagen we dat er een enorme menigte verzameld was voor de Circusplaneet, en de kinderen wurmden zich er even tussen. Maar ook hier was het voldoende na een kwartiertje: ze wilden graag iets drinken. De diabolo-artiest en de acrobaten waren nochtans echt de moeite om te zien.

We dronken dus iets, en liepen toen rustig via de Baudelostraat, de Vrijdagmarkt en de Kraanlei terug naar de fietsen. Een hele rustige, fijne namiddag.