Geplaatst op

Warme dagen

Ook vandaag was ik van plan om niet veel poot te verzetten: meer was, koken, en dan ’s avonds hier bij ons een sessie van Call of Cthulhu.

Hmm.

Merel kwam af dat ze echt wel niet wilde wachten om schoolgerief te gaan halen: ze had nieuwe mappen nodig, en wat stylo’s en stiftjes en cursusblokken en al dat soort onzin, maar als we gingen wachten tot de laatste week, zou al het leuke spul al weg zijn. Nu, morgen en donderdag zit ik in Nederland, vrijdag is een hoogdag, en zaterdag is meestal pokkedruk. En zondag vertrek ik voor vijf dagen naar Bulgarije op Euroclassica congres. Vandaag dus. Juist.

Ik wilde wel wachten tot ik wasmachine drie kon buitenhangen, waardoor we na het eten nog naar de 2005 versie van Pride and Prejudice begonnen te kijken, maar halverwege richting Action in Waarschoot reden, vervolgens naar de C&A in Eeklo – ik had nieuwe jeans nodig, ik zit zo goed als door mijn laatste paar – de Hema, de Zeeman en terug naar huis. Ik vond warempel een prachtige, maar eigenlijk gewoon veel te grote schoolagenda voor mezelf, met bijhorende pennenzak voor in totaal 5 euro. Vorig jaar ben ik voor het eerst weer een papieren versie beginnen gebruiken, enkel om de taken in te noteren, de kopies die ik nog moet maken, de straffen die ik uitdeel, de extra dingen die ik anders toch vergeet… Ik wilde er dus weer eentje, en ben zo content als een katjen, al is het ding echt te groot. Maar bon.

De rest van de film werd uitgekeken, en toen bleek dat de sessie Call of Cthulhu toch niet kon doorgaan: een van de spelers zat in het ziekenhuis met hartritmestoornissen bij zijn vrouw, en een ander had zich blijkbaar pas een kwartier op voorhand gerealiseerd dat hij morgen op reis vertrok en dat hij nog vanalles moest regelen. Tsja.

Ik vond het wel jammer, ja: ik had uitgekeken naar een gezellige avond buiten in de tuin, op een van de weinige warme avonden. Blijkbaar was ik niet de enige die daar zo over dacht, want toen ik voorstelde om dan gewoon een spelletje te komen spelen, gingen ze meteen akkoord. Iets later zaten Geraard, Alex, Ruben en ik dus Munchkin te spelen, een oud maar zeer amusant spel dat ik nog nooit gespeeld had. Plutonium draak, iemand?

Enfin, een drukke maar productieve dag met een fijne afsluiter dus. Merci, gasten!

Geplaatst op

Lectuur: “Hotter than Helltown (Preternatural Affairs #3)” van S.M. Reine

Dit was boek drie over de emolumenten van heks Cèsar Hawke, en het is duidelijk meer van hetzelfde, maar in zijn genre best goed te noemen. Ik vind de reeks zelfs groeien, ja.

Hawke is in het vorige boek ternauwernood ontsnapt aan meervoudige doodsbedreigingen, waaronder een van zijn eigen werkgever. De oplossing, naast uiteraard het uitschakelen van de booswicht, is dat hij een band aangaat met zijn overste en goeie vriend Fritz. Alleen moet hij daar een examen voor afleggen, en dat studeren komt een beetje in het gedrang als er een gruwelijke seriemoordenaar opduikt en hij op de zaak wordt gezet. En als dan blijkt dat die seriemoordenaar een wezen is waar zelfs de demonen van Helltown bang voor zijn, dan loopt het uiteraard mis.

Zoals ik zei: de reeks groeit. Niet alleen het personage van Cèsar ontwikkelt, maar ook bepaalde nevenpersonages krijgen meer diepgang. Niet dat je daar nu zo veel moet van verwachten, het blijft pulp, maar intussen best goed geschreven pulp. Natuurlijk, als dit de zoveelste reeks in het genre is die je leest, dan wordt het wel wat herkenbaar en wat formulaïsch, maar ik vind dat ook weer niet zo erg. Je weet waar je aan begint als je dit ter hand neemt, en dat is geen grootse literatuur. Maar dat hoeft ook lang niet altijd, toch?

Geplaatst op

Cthulhu in de tuin

Het was een prachtige dag vandaag en het beloofde ook een prachtige avond te worden, en dus nodigde ik de roleplaygroep uit om hier in de tuin te spelen. Vorig jaar was dat niet gelukt wegens te nat en te koud en op de mooiere dagen geen game wegens vakanties en zo. Ik wou er nu dus van profiteren, en de heren zeiden geen nee. Stefaan zegde nog op het laatste moment af, maar Alex had netjes Geraard opgehaald, en die had voor een tussensessie eigenlijk geen attributen nodig, dus dat viel allemaal reuze mee.

Ja, tegen tien uur hadden de meesten wel een vestje of een pull aangetrokken, het is per slot van rekening nog steeds niet officieel zomer, maar ik vond het wel zeer aangenaam, zo hier in de buitenlucht.

Meer van dat, zou ik zo zeggen! Allez, als er niet te veel scenery moet opgezet worden tenminste.

Geplaatst op

Bordjesquiz

Tom contacteerde me: of ik niet mee kwam doen aan de bordjesquiz in Aalter. Awel ja, dat zag ik wel zitten, ook al wisten we op voorhand dat we blij mochten zijn als we niet laatste gingen eindigen. Surprise: we waren laatste. Maar dat is ook niet moeilijk met 11 ploegen waarvan de meeste sterrenploegen zijn.

Een bordjesquiz is een genre op zich, eentje dat ik wel kan smaken, ja.

De vraag wordt gesteld, elke ploeg schrijft zijn antwoord op een klein witbordje. Simultaan worden alle bordjes omhoog gestoken, het antwoord wordt gegeven, en wie het juist had, blijft zijn bordje ophouden en krijgt punten. Die punten hangen af van de moeilijkheidsgraad van de vraag: als iedereen het juist had, krijgt elke ploeg één punt. Als jouw ploeg de enige is die het juist heeft, krijg je 11 punten, en uiteraard alle mogelijke percentages daar tussenin.

Het zorgt ervoor dat je moeilijk wint tegen topploegen: we hadden wel redelijk wat juist, maar wat wij wisten, wisten de anderen ook, en wat wij niet wisten, wisten anderen vaak wel. Tsja.

Ik heb in elk geval een fijne avond gehad, al bleek ik de enige vrouw in het gezelschap van meer dan 40 mannen. En nee, ik heb de eer dus niet hoog kunnen houden: roemloos laatste…

Om even af te koelen ben ik dan na afloop nog maar een paar caches gaan zoeken, kattencaches in het Aalterse. Tot mijn grote verbazing én vreugde vond ik in één van die caches een klein ge3D-print katje, amper een cm hoog, maar wel knap.

Dàt, dat maakte mijn avond helemaal af!

Geplaatst op

Lunchdate

Op de laatste Aether hadden ze me ’s nachts gevraagd om snel even een vroeger NPC-personage te komen spelen, zodat ze dat stukje plot konden afronden. Blijkbaar wilden ze haar daar ook laten doden. Euh, ik protesteerde, niet omdat ik dat op zich zo erg vond, maar wel omdat dat personage met een andere groep spelers echt nog wel spel had en dat er zelfs naar gevraagd was bij het begin van het weekend.

Blijkbaar wist deze vernieuwde spelleiding daar niet echt van, of hadden ze dat in de database niet opgemerkt. Ze lieten haar dus ternauwernood ontsnappen, en vandaag kwam Laurens speciaal uit Brugge om te bespreken wat ze precies had uitgespookt vorige weekends dat plot opgeleverd had.

Ik nam hem mee naar de Ooievaar: rustig, gezellig, niet duur en ook wel een beetje zijn ding als zijnde een sociaal restaurant. En het waren net frietjes, en ze hebben daar ongemeen goeie frieten.

Soit, na een dik uur kwamen we nog bij mij thuis een koffie drinken en het gesprek afronden. Geen idee wat ze er nu verder mee gaan doen, maar Laurens gaf toe dat hij ook wel inzag dat het jammer ware geweest mochten we het personage daar laten sterven hebben, want er zit nog zo veel meer in.

Maar eerlijk? Ik speel haar niet zo graag, ze ligt me niet helemaal. Maar toch: alles voor de plot, alles voor de spelers. En mij heeft het een fijne middag en een lekkere lunch opgeleverd.

Nog eens merci, Laurens!