Een memorabele Pasen

Mja…

Deze morgen was er totaal geen verandering in mijn ’toestand’, dus de neurologe achtte het meningitisgevaar geweken, en liet me naar huis gaan. Oef. Ze heeft er geen idee van wat er nu eigenlijk aan de hand was, en verwijst me door naar een internist. Wel heeft ze nog bijkomend bloedonderzoek en meteen ook urineonderzoek laten doen, dus ik ben benieuwd. Dinsdag opnieuw naar de dokter dus.

Bart kwam me ophalen, thuis douchte ik me snel, kleedde me min of meer op, en we trokken met zijn allen naar Zomergem, naar mijn broer, diens vrouw, en vooral ook mijn metekindje Marie-Julie voor haar verjaardagsfeestje.

Er waren verschillende aperitiefhapjes, kreeftensoep, coq-au-vin met frietjes, en een overvloed aan taart. Er was vooral ook een makkelijke zetel, spelende kinderen, en Tom Boonen die Parijs-Roubaix won. En de kleine Marne, mijn andere metekindje.

pasen2klein

Ik kwam, ik lag, en ik zag dat het goed was. Maar ik ben blij dat ik nu in mijn zetel kan liggen, want ik ben doodop. Damn you, onbekende ziekte!

Feestelijke en drukke dagen

Ne mens raakt precies maar niet echt uitgefeest.

Vrijdagmorgen was er de Uitvaart van de zesdes (100-dagen) waar yours truly het lijk van dienst was. Korte, krachtige en zeer goede show, een aangename verademing na de voorbije jaren.

’s Middags ben ik met een hoop mensen van Twitter gaan lunchen in de Greenway, lekker vegetarisch. Aangenaam zitten kletsen, waarvoor dank.

Daarna ben ik ’t stad ingegaan: ik wilde een tweede jeans uit de H&M (omdat dat model me echt als gegoten zit), en had duidelijk een nieuwe broeksriem nodig aangezien de huidige aan het scheuren is. Ik ben ook nog in een outletwinkel een heel mooi setje zomerkleertjes voor Merel tegengekomen, heb cuberdonsiroop voor op ijs en dergelijke gekocht, en heb de flater begaan toch in de Cora Kemperman binnen te stappen, alwaar ik een nieuw rood/zwart T-shirt met driekwartsmouwen heb gekocht. Niet echt nodig, maar de verleiding was te groot. Ugh.

buit

In de Wibra ben ik uiteindelijk ook de fietstas gaan halen die ik al lang wilde, heb meteen ook wat stevige wol meegenomen om beestjes te haken, en een fietsrekker.

’s Avonds heb ik mezelf dan uit de zetel geschopt, in chique kleren gehesen, en ben naar Bal Royal gegaan, het bal van de zesdes op school. Ik heb rondgelopen en ‘gepatrouilleerd’, veel gepraat met oudleerlingen, en zelfs een beetje gedanst. Go me. Het was helaas wel drie uur voor ik sliep.

Zaterdag was overdag een rustige dag, maar ’s avonds zijn we gaan eten in Fou d’O aan de Snepkaai, met mijn vriendinnen uit het middelbaar en hun respectieve echtgenoten. Oude vrienden, zeg maar. Een hele fijne avond gehad, met heel lekker eten. Een verslag daarvan volgt nog, zodra het op Gentblogt heeft gestaan.

Wolf was intussen ook aan het feesten: in de namiddag had hij een ‘übercool’ verjaardagsfeestje, ’s avonds ging hij met zijn vriendinnetje naar zijn eerste echte scoutsfuif, van zeven tot tien.

En vandaag is dan een rustige dag, voorbehouden voor de kinderen, terwijl Bart gaan netwerken is op de Gantoise. Moet ook eens kunnen, zeker?