Bel

We hebben al een jaar of drie (ruwe schatting, ik ben daar slecht in) een nieuwe voordeur. Met bijhorende bel. Alleen is die voordeur aan de zijkant van het huis, en blijkt niemand dat te snappen.

Aan onze vroegere voordeur was ook een bel, en die is bijzonder lang blijven zitten, kwestie van praktisch te zijn. Met de verbouwingen ging de eigenlijke bel, zijnde het geluidsding, zowat temidden van een muur hangen. Dat ging nu bepaald geen zicht zijn, en dus hebben we ze laten weghalen. We hebben per slot van rekening een werkende bel, nietwaar?

Misschien is het nu ook wel een idee om de oude belknop weg te halen. Ik heb daar onlangs iemand als een zot zien op staan duwen, en dat werkt niet echt natuurlijk.

Duh.

Wasprobleem

Kan iemand me hiermee helpen? Ik heb namelijk een wasprobleem, en dan meer bepaald met mijn zwarte was.

Soms komt mijn was namelijk stinkend uit de wasmachine. Yup, stinkend, ik kan het niet anders noemen: een muffe, vieze geur. Er zit dan niets anders op dan de machine opnieuw te laten draaien, en zelfs dan is de geur nog niet volledig verdwenen.

Bij mijn witte was heb ik dat nooit voor, dus aan de machine zelf kan het niet liggen, noch aan het water.

Ik heb al verschillende wasmiddelen voor donkere was uitgeprobeerd, maar ook daar maakt het blijkbaar niet uit.

De enige verklaring die ik heb, is de volgende: Bart heeft nogal een sterke lichaamsgeur en neemt dus elke dag, na zijn douche, een vers Tshirt en verse kousen. De vuile verzeilen dan in de zwarte was, en geven wellicht een geur af. Toch is de geur van de was niet te vergelijken met een zweetgeur of de geur van zweetvoeten, in de verste verte niet.

Ik laat de was ook niet zitten: soms open ik de machine amper een paar minuten nadat het programma is afgelopen, en hangt de geur er toch in.

Iemand een oplossing? Want ik begin dat zo langzamerhand kotsbeu te worden…

Gentsche lesse

Een tijdje geleden passeerde er op de mailinglijst van Het Project (waar ik van ver een freelancertje ben) een bijzonder aanlokkelijke aanbieding: Gentse les, gegeven door Freek Neirynck.

Het had wat voeten in de aarde (ik moest onder andere bijzonder lief in Barts ogen kijken om te mogen) maar we besloten ons met drie in te schrijven. Bleek het al volzet te zijn (ik hoorde dat het op drie uur vol was), maar er komt een tweede reeks na nieuwjaar, en daar willen we bij zijn.

Les om echt Gentsch te leren spreken. Hoe wijs kan het zijn!

Godver!

Ne mens zit dan al eens op zijn lesvrije voormiddag tot zijn oren in de grammaticale lesvoorbereiding, crasht mijn programma toch wel, zeker! Ik heb dat dus nooit met gewone voorbereidingen (die ik eigenlijk nog wel best fijn vind, zo van die cursussen schrijven) maar elke keer als ik bezig ben met van die ambetante grammaticabladen, gebeurt er wel iets!

Ik heb gelukkig de inhoud van mijn document kunnen recupereren, en moest enkel de layout herbeginnen.

En toen was ik zo intens bezig dat ik nog bijna te laat was op school ook!

Grmbl grmbl mumble mumble.

Alexander

Verjaardagfeestjes zijn fun. Zelfs als het om een feestje van een driejarige gaat. Vooral dan als ge zelf kinderen hebt rond die leeftijd.

Er is vanmiddag een hoop gespeeld, gecrosst, gefietst en geroepen, in die mate zelfs dat Alexander en Wolf het veel te druk hadden om taart te eten. Kobe kent zijn prioriteiten en heeft een groot stuk binnengespeeld, en dat verwondert me niet: altijd al gezegd dat hij vooral op mij trekt :-p

Verder was het bijzonder gezellig in de tent op mijn broers terras (het was zonde om binnen te gaan zitten) maar wel jammer dat mijn ouders in het zuiden van Frankrijk zitten en er dus niet bij waren.

Mijn schoonzusje Delphine had ook nog drie grote bakblikken pizza gemaakt, die bijzonder smaakte. Ikzelf zou er nooit aan gedacht hebben om ze op die manier te maken: het bakblik beleggen met wit brood zonder korst, dan tomatenpuree, kaas, hesp, en dan het eigenlijke beleg. In dit geval was dat pikante kleine gehaktballetjes, ajuin en champignons, of zalm en mozzarella, of ananas en champignons. Ze moet er gigantisch veel werk aan gehad hebben, maar het smaakte navenant. Goed idee dus om zelf ooit te maken.

De kinderen zaten dus veel te laat in bed voor de avond voor een schooldag, maar hebben er intens van genoten. En daar draait het bij verjaardagsfeestjes toch om, nee?

This Boat is Electronic

Omdat Netlash de site van Red Bull Elektropedia heeft gebouwd, waren Bart en ik uitgenodigd op het VIPevent van het startfeest. De hele dag al was de Walpoortstraat (daar waar de Minard en de Ploeg zijn) afgezet, draaiden er 2 DJ’s en was er algemeen wel een goeie sfeer, naar ’t schijnt. Om 20.00u was er dan een uitreiking in de Vooruit, en om kwart over negen vertrok aan de ingang van de concertzaal een boot, zo eentje van Benelux. Het hele benedendek was ingericht als danszaal met DJ, maar trok niet bijster veel volk (als ik een understatement mag gebruiken). Het buitendek stond dan weer propvol, maar de avond was zodanig warm en zacht dat dat ook niet verwonderlijk was. Ikzelf was even in het overdekte stuk gaan kijken, en vond daar tot mijn grote verbazing een koppel goeie vrienden, met nog een bevriend koppel. We hebben daar de hele avond zitten kletsen (gewoon omdat we konden zitten) en al bij al een zeer aangename avond gehad. De catering mocht er wezen: sushi van tonijn en foie gras als voorgerechtjes, courgettesoep als tussendoortje, en dan alle mogelijke kleine porties van scampi, kiptajine, couscous, en nog een hoop meer. Over het dessert van minisoesjes, eclairtjes, chocomousse (wit en bruin), crème brûlée, alle mogelijke taartjes… zullen we maar zwijgen zeker?

Rond 23.00u was de boot terug aan de Vooruit, en Bart en ik zijn heel even een kijkje gaan nemen binnen, om dan vast te stellen dat het 1. veels te luid was 2. wij daar intussen veel te oud voor zijn 3. de concertzaal van de Vooruit eigenlijk toch echt niet gezellig is.

En dus lagen we, zoals het mensen van onze leeftijd betaamt, op een deftig uur in bed :-p

School

Kobe, mijn kleine muis, mijn nog-maar-net-uit-mijn-buik-opgevist kleintje, is ingeschreven in de kleuterschool.

Ugh.

Hij mag blijkbaar starten op 1 februari, dat schijnt ook een instapdatum te zijn omdat anders de periode tussen kerst- en krokusvakantie nogal lang is.

Het zal bizar doen, twee jongens op school. Niet dat hij er niet naar uitkijkt: hij vraagt vaak om ook naar school te mogen, maar dan kan ik hem troosten met het idee dat hij nu wel een Ben heeft in de crèche (de man des huizes en opvangvader en grote speelkameraad van de peuters) en dat dat ook leuk is. En dat hij nog een beetje moet wachten tot hij wat groter is.

Maar ook Wolf maakte onlangs die verzuchting: in de stralende zon reden we naar huis na school, toen hij vroeg: “Zeg mama, hoelang duurt het nog voor het lente wordt?” Op mijn verbaasde vraag waarom hij dat vroeg, antwoordde hij: “Omdat ik zo graag zou hebben dat mijn broertje ook naar school komt, en dat is pas in de lente, toch?”

1 februari, dus. Het zal er rapper zijn dan verwacht.

Brussels Girl Geek Dinner #16

bggd

Jawel, alweer een nieuwe BBGD, met als thema ‘Boek’, en meer bepaald dan het boek dat Imke Dielen heeft uitgebracht. Het is een doordenkertje: girl geeks, die leven op het net, en elkaar daar ook meestal van kennen, over een papieren geval.

Enfin, de avond was – zoals altijd – bijzonder aangenaam. Ik was behoorlijk onder de indruk van het gebouw van SAP lounge, maar ik zou er begot niet elke dag naartoe willen rijden: zelfs om 18.00u stonden we in Vilvoorde city in de file…

Ook de catering was weer meer dan in orde: lekkere en diverse ciabatta’s, rauwe groentenknabbels met allerhande sausjes, chips, en ik ben echt nog wel een en ander vergeten. Er was een ruime bar voorzien, en alweer de Grand O van Grand Marnier.

De SAPlounge werd even voorgesteld, ook Emmanuel van F.A.C.T.S. (waar ik trouwens zelf ga voorlezen, ik ben een bard van Elanor) mocht even zijn beurs komen presenteren, en dan was het woord aan Imke. Helena hield het kort, zodat Monica en Saskia een stukje hebben voorgelezen, en ook onze onvolprezen Clo (alweer schitterend gedaan, Clo, muchas gratias!) haar voorwoord ten berde bracht.

Verder heb ik weer met allerhande mensen staan praten en een paar nieuwe leren kennen, werd ik geïnterviewd door een ploeg van ‘De Zevende Dag’ (ik hoop maar dat ze er niet te veel van gebruiken) en genoot ik van de goody bag. Proxis had ons een boekenpakket bezorgd: drie vaste boeken (waaronder de nieuwe van Dan Brown die pas gisteren is uitgekomen) en een boek naar keuze. Na lang aarzelen vond ik een prachtig ingebonden exemplaar van ‘De terugkeer van de koning’, zijnde deel drie van Tolkiens ‘In de ban van de ring’. Ik heb die niet liggen in het Nederlands, dus dat was mooi meegenomen. Jammer dat sommige van de heren – die per slot van rekening er als gasten waren, op uitnodiging dus – het nodig vonden om alle extra boeken van de stapeltjes te nemen en er dus vijf naar keuze hadden. Toen ik iemand daarop aansprak, haalde die nonchalant de schouders op en wuifde me weg.

Bij het weggaan bleek er nog een extra zak te zijn met een pot kraakjespasta (de naam die mijn kinderen hebben gegeven aan de crunchy variant van de speculoospasta van Lotus) en twee flessen Vitamin Water, een favoriet van mijn Bart. De gratis toegang voor de FACTS-beurs vond ik ook een mooie geste, maar aangezien ik er als medewerker ben, heb ik daar zelf niet veel aan natuurlijk :-p

Al bij al een mooie avond gehad dus. Bedankt, Clo!

Gordijnen

Ik was jullie nog een fotootje verschuldigd, zoals wel een paar mensen gevraagd hebben.

Bij deze dus. De foto’s zijn getrokken bij volle zon, vandaar dus ook het tegenlicht. Veel valt er eigenlijk niet op te zien, maar geloof me maar, ze zijn schoon :-p

gordijnen2

gordijnen1