Druk

Niet het gewone “het is weer druk vandaag”, maar wel de druk die begint weg te ebben. Druk van examens, verbeteringen, hectische dagen, deliberaties… We zijn er nog niet helemaal, maar de druk begint te zakken.

Nu nog de proclamatie, met morgen eerst de generale repetitie, en dan donderdag nog leerlingencontactdag en oudercontact, en dan vrijdag… Tsja, present zijn, en we zijn er.

Nu ook nog Bart weer op zijn pootjes krijgen, want die is nog altijd serieus ziek. En dat zorgt ook wel voor een zekere druk, aangezien alles van de kinderen op mij draait. Compleet met opruimen en al. Want vooral dat valt me nu op, nu Bart buiten strijd is: hoeveel hij eigenlijk per dag wel opruimt. Want het is hier een echte zwijnestal momenteel.

Later.

Als de vakantie begonnen is, ga ik opruimen. Maar nu nog even niet, want er is nog iets teveel druk. In elk opzicht van het woord.

Ziek

En nu is Bart ziek, en redelijk serieus ook. Hij was de voorbije dagen al niet in optima forma, maar vandaag is hij geveld. Koorts, mottig, en de hele nacht overgeven, helaas. Hij klaagt er ook over dat hij keelpijn heeft, en dus ga ik morgen de dokter laten komen, om zeker te zijn dat het toch ook geen keelontsteking is, zoals bij mij.

Ik denk dat het een stevige buikgriep is. Hij is in elk geval behoorlijk ellendig, den duts.

Foto’s

In de paar zonnige uren de voorbije week heb ik toch al wel een paar foto’s in de tuin genomen, gewoon om te kijken hoe goed het lukt om in het felle licht close ups te nemen van bijvoorbeeld bloemen.

Bloemen waar ik trouwens best wel trots op ben :-p

bloem1

De clematis op de hoek van ons terras, langs de regenpijp

bloem5

bloem2

Ongelofelijk leuke kleine sterretjes die zichzelf hebben gezaaid. Het lijken wel vetplantjes, en ik heb er geen idee van wat het is.

bloem6

bloem3

bloem4

De andere clematis die in de blauwe regen is gegroeid. Helaas niet te zien van in het huis of de tuin :-/

bloem7

bloem8

En een close up van de solanum, bloemetjes van een vierkante centimeter.

En als uitsmijter nog wat foto’s van Merel :-p

Merel1

Merel2

Merel3

Koppijn

Koppijn, man! Mijn hoofd is een en al buil (ik moet gisteren behoorlijk hard gevallen zijn bij het flauwvallen), zowel opzij als vooraan. Opzij wellicht door tegen het lavabootje te vallen, vooraan door tegen de grond te slaan. Zelfs mijn wenkbrauwen optrekken doet pijn.

Gelukkig ben ik niet lichtgevoelig of zo, ik denk niet dat er een hersenschudding in het spel is.

Maar wel nogal hard auw. Als in AUW.

Ugh.

Oei!

Nu ben ik weer wat tegengekomen…

Ik moet zeggen, ik loop dus eigenlijk rond met een keelontsteking, en de nodige antibiotica in mijn lijf. Reken daar de vermoeidheid van de examens bij, en de deliberaties deze morgen, en dan weet je dat het niet zo goed gaat.

Deze avond was er de barbecue van de zesdes, en ik was eigenlijk te moe en te mottig om ernaar toe te gaan. Aan de andere kant, het is zowat de laatste keer dat ik mijn lieverdjes zie, dus ik ging wel acte de présence geven, eten, en terug naar huis.

Op het moment zelf voelde ik me echter prima. Ik heb gezellig zitten kletsen met zowel collega’s als leerlingen, en heb genoten van de barbecue: massa’s gewokte groenten, twee scampispiesjes en een klein stukje entrecote, en dan nog het dessert, zijnde gebakken ananas met ijs. Zoveel heb ik dus echt niet gegeten, en ik heb er toch wel veel water bij gedronken. En toch…

Rond half twaalf ben ik doorgegaan, en in de auto kreeg ik plots serieuze buikkrampen, zodat ik me echt naar huis heb gehaast. Damn die trage auto voor mij! Thuis heb ik snel een emmer meegegrist in mijn haast richting toilet. En jawel, serieuze buikloop, overgeven, en een bijzonder mottig gevoel. Zo erg zelf, dat ik ongelofelijk ongemakkelijk werd, en blijkbaar zelfs ben flauwgevallen. Want plots werd ik wakker met het gevoel dat het toch wel erg hard was aan mijn hoofd. En toen ik mijn ogen opende, zag ik de tegels. Van de vloer. Hmmm. Gelukkig was Bart nog wakker, en die heeft me overeind geholpen, en uiteindelijk ook in bed gekregen. Kanjer van een koppijn, en een vreselijk gevoel.

Hopelijk geen hersenschudding…