Toen Gwen en ik hadden afgesproken dinsdag hier bij mij thuis met de kinderen, hadden we meteen ook de zondagavond uitgeblokt. Wat we precies gingen doen, wisten we nog niet, maar wel dat het enkel met ons tweetjes ging zijn, zonder kinderen. Daar waren we ook allebei wel eens aan toe, ja.
Het was een ronduit zalige zondag met echt zomerweer, en dus nam ik de fiets richting Vrijdagmarkt. Want intussen waren we eruit dat we eerst op een terrasje gingen aperitieven, en dan ergens iets eten. Ik heb om zeven uur ’s avonds in mijn topje op een terras gezeten in de zon, en geen moment koud gehad.
Daarna wandelden we met de fiets aan de hand – veel te veel volk om te fietsen, hoezo circulatieplan? – naar de Oudburg, want daar was ik doorgefietst, en vond ik het zalig ruiken. Na wat gepalaver kozen we een Turks restaurant, en namen we allebei een zeer uitgebreide mezze met warm vlees bij. Héérlijk, en veel te veel.
En intussen verbaasden we ons erover dat, hoewel de Oudburg heerlijk verkeersvrij was of zou moeten zijn, om het kwartier – we hebben getimed, het was zelfs minder – er een politiewagen, combi of zwaantje voorbij kwam. En af en toe blijkbaar ook een verloren gereden Hollander, die niet eens werd tegengehouden.
Maar ik heb een ronduit fantastische avond gehad, met een fijne fietstocht terug naar huis. En de voet, die hield het uit bij al dat gefiets.
