Acta Diurna de muliere ludenti
De kinderen naar de scouts, mijn pa bij mijn broer, een simpel stukje zalm op tafel, en verder? Stilte. In een weekend. Met Bart en ik in huis.
En toen zei Bart: “Ik ga iets doen, wat zeker tien jaar geleden is. Serieus!” Hij vleide zich in de zetel, en zette de televisie aan, op AVS. Alwaar zelfs na al die tijd nog steeds ene Celia het programma Tendens presenteerde.
De kat spinde.
De vorige was nog in april, en Wolf was alweer aan het popelen om mee te kunnen doen met de jongerenlarp. Hij nam deze keer zijn beste maat Quinten mee, en ik had ook nog een leerling uit het vijfde kunnen overtuigen. En ook al is Kobe nog maar negen, hij mocht mee als figurantje aan mijn zijde. Maar al snel was hij zich zo aan het amuseren tussen al die grote, dat hij geswitcht is naar een spelertje, met een charactersheet en al. Hij vond het de max!
Wolf heeft zich ook prima geamuseerd, Quinten ook, en zelfs Zeno vond het meer dan voor herhaling vatbaar. En ik? Ik was de grote slechterik van dienst, vermomd als een seniele oude tante van een zigeunerfamilie. Amusant, jong!
Enfin, een paar foto’s om een idee te krijgen.
Er was al lang vraag naar, en vorig jaar ergens in het voorjaar hebben de adjunctdirecteur en ik beslist om er dan maar werk van te maken: een heuse oudleerlingendag. De interesse was meer dan behoorlijk, en de uiteindelijke opkomst ook. 150 mensen bleven eten, en ik schat een 300 man extra is nog langsgekomen.
Machtig fijn om al die gezichten nog eens terug te zien: recente, maar ook van 15 jaar geleden. Ik word oud…
Enfin, het officiële verslag met een massa foto’s heb ik uiteraard op de schoolwebsite gezet, en wel hier.
Af en toe zijn er van het Nederlands Klassiek Verbond van die lezingen die ik echt wel wil bijwonen. Soms vind ik het onderwerp minder interessant, soms kan ik gewoon niet. Maar gisteren heb ik een extra inspanning geleverd voor Vincent Huninck en zijn lezing over de tekst van Plinius aangaande de uitbarsting van de Vesuvius. We lezen dat in het tweede jaar, dus dat maakt het extra interessant.
Ik zat wel om 19.43 uur nog aan de Blaarmeersen, want Wolfs training was wat uitgelopen. Maar om 19.52 uur stond ik aan ons huis, en gooide ik de kinderen uit de auto, en om 20.03 uur was ik geparkeerd aan Sint-Jacobs. Om een ticketje te zoeken had ik geen tijd meer, en ik zal het geweten hebben: een parkeerboete aan mijne rekker. Tsja…
De lezing zelf was eigenlijk best wel de moeite waard, zij het een beetje populariserend. Maar ik vermoed dat mijnheer Huninck die lezing ook vaak geeft aan een publiek dat het Latijn niet echt machtig is… In elk geval ga je de tekst van Plinius met een ander oog lezen, kritischer en vanuit een ander standpunt. Mij heeft het in elk geval behoorlijk wat doen nadenken.
Daarna had hij het in een tweede deeltje over de graffiti in Pompeï, op zich dan ook weer zeer interessant als je ze in hun context gaat bekijken.
Yup, met een goed gevoel buitengekomen. Alleen jammer van die boete…
’t Was precies al even geleden, een echte picknick aan de Blaarmeersen. Maar ik opperde aan Merel de mogelijkheid om in de grote speeltuin te gaan spelen, in plaats van onze standaardwandeling. Het is iets verder wandelen, maar dat vond mijn kleine meid precies niet erg. En de speeltuin zelf? De max, zo bleek.
