Zaterdags gezwem, gezwam en geschilder

Gisteren was ik nog speciaal om boodschappen gereden met de fiets, zodat we dat deze voormiddag niet hoefden te doen: we wilden gaan zwemmen. Vorige keer was Ertvelde eigenlijk een beetje tegengevallen wegens nogal saai voor kinderen, en vrij ondiep, en dus reden we tegen tien uur naar ’t Strop. Daar is het kinderzwembad een pak groter – er is zelfs een apart peuterbadje – en ook meteen een pak dieper, zodat er beter onnozel kan gedaan worden. Merel kan nog net staan in het diepste stuk, en probeerde mee te spelen met de balspelletjes die Wolf, Kobe en ik speelden. Bart trok intussen een paar baantjes, ideaal voor zijn knie.

Na goed drie kwartier was het welletjes, want we zaten nu al quasi aan de Heuvelpoort, we konden evengoed even naar het Citadelpark om de nodige pokestops te gaan afschuimen, beestjes te vangen en ballen te verzamelen. De jongens vonden het fantastisch, en Bart en ik bleven verweesd achter met een vermoeide Merel op een trapje, terwijl de jongens en onze gsms op stap gingen. Juist ja.

Maar bon, we reden terug, aten, speelden een beetje Diablo, en terwijl Kobe naar een verjaardagsfeestje was, begonnen Wolf en ik vol goeie moed opnieuw aan de platen achteraan. We gaven de twee voorste platen een tweede grondlaag, en de twee achterste platen een eerste. De vijfde plaat zit helemaal achter het tuinhuis en is moeilijk bereikbaar, en die hebben we dan maar zo gelaten :-p

IMG_5533

Terwijl beide heren nog een avondloopje placeerden, heb ik de eerste twee platen al een eerste kleurlaag gegeven. Kwestie van uw zaterdagavond toch op een zinnige manier door te brengen. Ik moet zeggen: het resultaat mag er zijn, en is veel warmer dan het vorige geel, van 2008. Vergelijk maar (het onderste is 2008).

IMG_5535

Volgende week komt er een tweede kleurlaag, en dan kan ik ook de rest aanpakken: definitief wieden, schors strooien, tegels afspuiten, dat soort onzin. Dan is misschien de zomer ver voorbij, maar ga ik tenminste een proper uitzicht hebben ^^

Alleszins beter dan vlak na de afbraak van het oude tuinhuis…

 

Van veranda’s vlagen en verdomde waterpompen

Lang slapen zorgt er ook voor dat je relatief laat ontbijt, en dus ook buiten kan zitten. Ik genoot intens, voor de kinderen moest zelfs de parasol al open wegens teveel zon in de ogen. Tsja.

IMG_5523

Maar ik bleef nog even zitten om de krant te lezen, maar dat was buiten het weer gerekend: plots begon het te druppelen! Ik haalde snel de overgebleven dingen binnen, net op tijd voordat het begon te gieten. Effectief gieten. Juist ja.

Tot zover de plannen om vandaag met de fiets naar ’t stad te gaan: dat ging ik me echt niet riskeren. Intussen was het gestopt, en waren de kinderen onnozel aan het doen: ze zaten achter elkaar aan, en Wolf had op een bepaald moment zichzelf buitengesloten. Ik hoorde Kobe de voordeur opendoen, en dacht dat hij Wolf terug had binnengelaten. Blijkbaar niet: even later zag ik Wolf plots door het venster van Merel kruipen! Hij was op de stapel stenen tegen de muur geklauterd – levensgevaarlijk! – en zo op de veranda, en vandaar naar Merels kamer, waar hij op het raam had geklopt. Ik gaf hem onder zijn voeten, maar het had me wel op een idee gebracht: het dak van mijn veranda moest dringend gekuist worden! Ik haalde de nodige borstels en de tuinslang, en zette Wolf aan het werk. Ik geef toe: ik stond duizend angsten uit dat hij zou uitglijden en er door zou schieten of naar beneden donderen, maar hijzelf vond het de max!

En ik, ik heb een propere veranda!

Maar toen dook er een nieuw probleem op: de regenwaterpomp bleef draaien! Ik controleerde de drie kranen en de leidingen op lekken, maar aan het tempo dat die pomp draaide, was het niet een klein lekje, maar alsof er ergens een kraan vollen bak openstond. Hmpf. Overschakelen naar leidingwater hielp niet, en ik kon blijkbaar niet aan de stekker, ook niet na de hele kast leeg te halen en het extra paneel los te maken. Zucht. Ik heb dan maar de plomb afgelegd, zodat de oververhitte pomp stilviel, en belde de aannemer. Maar toen een van de kinderen een tijdje later naar het toilet ging en ik dus de plomb weer even aanlegde, deed alles weer normaal. Bizar, maar ik was wel content. Oef.

We hadden dus oorspronkelijk ook plannen gemaakt om naar Zomergem te gaan, maar doordat ik initieel dan op de aannemer moest wachten die rond vijf uur ging komen, was ook dat in het water gevallen. Geen nood, de kinderen verveelden zich naar eigen zeggen toch niet, en ik had nog genoeg kleine dingen te doen, zoals met Merel op de aanhangfiets tot aan den Delhaize te rijden, en er maar meteen een gans fietstochtje/pokemonhunt van te maken. Ach ja…

Van maaltijden, matten en mensenmassa’s

Soms moet ne mens al eens naar den Ikea: gebroken borden en glazen aanvullen, een boekenplank kopen, en op zoek naar een kobaltblauw tapijt voor Wolf. Ik was in de volle overtuiging dat ze dat laatste daar hadden, maar blijkbaar is het uit de collectie. Bummer.

We hebben er eerst gegeten, en de drukte viel eigenlijk nog mee. We waren gewaarschuwd: blijkbaar stond maandag de parking overvol en kon je je binnen met moeite bewegen. Vandaag was het er druk, maar ik heb het nog al zo geweten. Een twintig minuten aanschuiven voor het eten is nu ook weer niet zo erg: in een gewoon restaurant zit je toch ook altijd te wachten tot je eten komt? En voor de rest: af en toe wat laveren tussen de mensen, maar niks speciaals.

Een tapijt hebben we dus niet gevonden, wel twee boekenplanken van ocharm tien euro per stuk, en dan nog wat extra borden, glazen, een extra setje stoffen groenten en boodschappen voor Merels restaurantje, een verse plant, een laptopstaander, enfin, u kent het wel.

Oorspronkelijk waren we van plan om nog naar de Albert Heijn te rijden, maar dat zagen we intussen niet meer zitten: te veel drukte, te veel mensen. We zijn wel nog even langs Mariakerke afgereden, langs de Action: ik wilde nog nieuwe kabeltjes voor mijn iPhone, maar die waren uiteraard weer uitverkocht. Merel kreeg er wel een prachtig paar feeënvleugels voor twee euro :-p

En verder? Ik ruimde hier nog wat op, dat soort onzin, en had eigenlijk geen zin om verder nog veel te doen. Ja, twee manden was nog gevouwen en weggeborgen, zodat alle kampwas weer netjes en proper in de kast ligt. Ik geloof in efficiëntie :-p

Nieuwe rolgordijnen

’t Werkte al een serieus tijdje – lees: een paar jaar – op mijn systeem: de niet goed werkende verduisteringsgordijnen van de Veluxen in onze slaapkamer. Ik ben heel lichtgevoelig, en ik word dus elke keer half wakker als het klaar begint te worden. Prima voor mijn Philips Wake Up Light, niet zo goed als in de zomer de zon nogal vroeg op komt en uw “gordijnen” nogal wat licht doorlaten.

Op voorhand was er dus dit: een onderrand die niet aansloot, zijkantjes die niet in de rails bleven, en dus veel licht.

IMG_5510

Na een uur prutsen – waarvan de meeste tijd ging naar het loskrijgen van de oude vijsjes -was het plots dit:

IMG_5516

Perfect aansluitend, en blijkbaar heel makkelijk in montage, ik was er zelf van verschoten. Had ik dat geweten – want ik had me er toch wel een beetje door laten afschrikken – dan hadden die nieuwe dingen er al veel eerder gehangen. Zoals een vriendin opmerkte: “Dat mag ook wel voor die prijs!” Goedkoop zijn ze inderdaad niet, maar met dien 20% korting was dat wel mooi meegenomen. Tsja.

Benieuwd hoe goed ik ga slapen vannacht ^^

Van vriendjes, vriendinnetjes en vlaaien

Wat doet ne mens als het een hele dag regent op een vakantiedag? Juist, vriendjes en vriendinnetjes uitnodigen. Kobe ging spelen bij Sebastiaan, en ik had naar Els gebeld, de mama van Merels boezemvriendinnetje Lieze. Die waren net terug van vakantie, maar het was geen enkel probleem. Dus hebben die twee hier zo goed als de hele tijd op Merels kamer gespeeld – waar ze sowieso heelder dagen zit – naar een film gekeken, en show gegeven. Dat laatste was vooral met zeer veel gegiechel, ik heb een klein stukje gefilmd.

Merel en Lieze geven een 'show' from Gudrun Rombaut on Vimeo.

Ik probeerde intussen zinnige dingen te doen, maar kwam niet verder dan het opruimen van mijn bureau en het sorteren van mijn moeders kettingen en oorbellen.

Oh, en het maken van een vlaai, maar dan ene die wél perfect lukte, omdat ik deze keer wel de correcte ingrediënten in huis had. Het is het meest simpele recept ooit, gepikt van bij Ilse: 16 speculozen, 16 lange vingers, 6 stukken peperkoek, 3 lepels bruine suiker, 3 lepels kandijsiroop, 1 liter melk. Even laten weken, mixen, 11 minuten in de microgolf (600W), roeren, nog 11 minuten, klaar. Enfin, eigenlijk niet: de vlaai krijgt maar haar consistentie als ze afkoelt, en dat is het moeilijke stuk van het hele recept :-p En als ge ze na de eerste keer bakken in een fancy vormpje giet, ziet ze er de max uit.

IMG_5509

De leden van de Cthulhugroep hadden de nodige commentaar, maar vonden wel allemaal dat het bijzonder lekker was, dit in tegenstelling tot de rauwe champignons met dipsaus die ook op tafel stonden.

Οι βαρβαροι!