(Het woord doet me altijd denken aan een Ent moot, maar dit terzijde, trouwens alleen voor de Tolkienkenners)
Hmpf. Een blogmeet. Zo sociaal gaan doen met allerhande bloggers die ik eigenlijk van haar noch pluimen ken. Waarvan ik sommigen wel al een tijdje lees, maar meer ook niet.
Mja.
Ik had bij vorige edities de boot afgehouden, maar intussen had ik de weledel Gezapte en haar eland al in levenden lijve ontmoet bij Pharailde, en was ik toch wel wat nieuwsgierig. Toen ik merkte dat Pharailde en haar wederhelft er ook gingen zijn, begon ik te twijfelen. Ik mag dan misschien wel een groot bakkes hebben en een bijzonder vlotte prater zijn (jaja, ik weet dat van mezelf, ge moet dat nu niet allemaal nog eens herhalen of erin wrijven), echt sociaal ben ik eigenlijk niet. Ik heb een bloedhekel aan vergaderingen, en ik blijf ook vaak weg van feestjes om diezelfde reden. Alleen als ik zo goed als iedereen ken, zie ik het echt zitten. Recepties zijn al helemaal niet aan mij besteed.
Soit.
Ik keek de wederhelft diep in de ogen totdat hij mij beloofde onze kroost niet te laten verkommeren, gooide mezelf tussen het soep brouwen en het dagelijkse eten koken ook nog eens op het bereiden van een soortement groententaart, en reed kort na de middag naar Kapellen. Waarbij die *%@§* GPS me ook nog eens langs de Liefkenshoektunnel stuurde, maar bon, ik moet maar de opties nakijken, zeker?
Ik arriveerde tussen de bomen, bij een gezellig huis waar op het grasveld al een ganse meute volk aan een tafel zat te kletsen, werd vakkundig voorgesteld door de Zapnimf (waarop ik prompt alle namen weer vergat), en schoof aan. Met een stevige mok koffie en een gigantische doos pralines. Die, jawel, van Dominique Persoones Chocolate Line bleken te zijn. Mijn God! Ik denk dat ik er in de loop van de dag toch wel tien heb binnengespeeld. Man, die zijn goed! Die met wasabi: damn!
En toen wapenden we onszelf met wandelschoenen, en gingen op tocht. Om eerlijk te zijn: ik wist niet dat dit landschap in België überhaupt bestond. Ik vermoed dat het vennen zijn of zo, het leek bij momenten wel savanne. Het was in elk geval een prachtige wandeling, die helaas nogal nat eindigde. (“Zap, zou het regenen, denk je?” “Regenen? Maar ba neen gij, onnozele trien, de zon schijnt volop, ge ziet van hier dat dat niet gaat regenen!” Anderhalf uur later: “Hier, dit T-shirt zal wel passen, allez, ’t is toch te groot voor mij *gniffel*, hier is de haardroger, en uw T-shirt zal ik in de droogkast steken, ok?”)
Ik had er wel een berenhonger van gekregen, en een legioen woeste bosberen zou het voorgeschotelde buffet niet opgekregen hebben. Ieder had iets mee, wat tot een grote verscheidenheid leidde: stokbrood met een weelde aan kazen, charcuterie, twee soorten pastasalade, twee soorten quiche, gerookte zalm, groenten allerhande… En een chocomousse, om vingers en duimen bij af te likken, maar dat kwam blijkbaar door de mascarpone die erin zat. Ja, kan niet missen dan :-p Ik heb me op de fruitsla geworpen, en daarna nog op de Tartes de Françoise die uit Gent waren aangesleept.
Intussen was menig boompje opgezet over een keur aan onderwerpen, was er (arf arf, bijna schreef ik: met die boompjes) een heus kampvuur aangestoken (man, de luxe, om in je eigen tuin een vuurput te hebben met bankjes rond en al, en dan nog twee grote parasols die je kan aanslepen als het begint te regenen zodat je op die bankjes kan blijven zitten), werd er vakkundig gevlucht onder de reuze carport toen het echt gigantisch begon te gieten, kwam Zap aanzetten met een hoop kaarsjes, en werd er verder gekletst.
Ik had toen mijn portie sociaal zijn al gehad, en muisde er rond elf uur vanonder. Dat uur rijden wilde ik liever niet in comateuze toestand doen, begrijpt u? En blijven slapen, dat was me echt een brug te ver geweest.
Wie weet, ooit op een volgende editie? Al weet ik niet of ik mezelf dan weer zo ver ga krijgen. Ik heb in elk geval een bijzonder aangename dag gehad, en fijne mensen leren kennen. En meer moet dat eigenlijk niet zijn.
(Oh, en voor de medeaanwezigen: ik heb geen *enkele* muggenbeet. Echtig waar. Een goeie jeans en gesloten schoenen doen wonderen!)
