Dag elf van de verbouwingen

Vandaag is het parket gelegd, niet minder, maar helaas ook niet meer. Het ziet er super uit, maar het betekent ook dat het niet af zal zijn zoals me beloofd was. Ja, ik weet ook wel dat er een aantal tegenslagen waren, zoals de dag extra voor de elektriciteit en de drie dagen droogtijd voor de chappe, maar dan nog…

Bottom line is, dat we wel de living kunnen gebruiken, maar dat ze nog een dag moeten terugkomen. Op zich niet zo erg, ware het niet dat er drie weken bouwverlof tussen zitten.

Parket zal er liggen, compleet afgewerkt. De muren zijn gladgezet, maar zullen door de schilder moeten afgewerkt worden. Aangezien het om verse verbindingen tussen gyprocplaten gaat, raadt iedereen me af dat zelf te doen. Zeker op het plafond is het moeilijk dat perfect glad te krijgen. De schilder zal trouwens ten vroegste voor eind september zijn. Dat wordt dus nog fun.

De kast onder de tv zal er hangen, zodat we alle toestellen kunnen aansluiten. De tv kunnen we er nog gewoon bovenop zetten, ik vermoed dat de valse wand waartegen de tv opgehangen wordt, ook niet zal zijn.

De grote kast en de boekenkast staan klaar in het atelier, ze moeten alleen nog de tijd hebben ze te plaatsen. De grote kast is prioritair, heb ik gezegd, dus die komt er morgen.

De glazen deuren zijn voor augustus. Voorlopig zitten de gewone deuren er nog in, dat is dus niet echt een probleem.

Van de kastjes achter de zetel heeft hij niet eens gesproken; ook de lichten zijn niet geïnstalleerd. Er zijn wel lichtpunten met peertjes en alle stopcontacten en schakelaars werken, maar de spots zelf worden maar geplaatst als het plafond geschilderd is.

Ben ik dus tevreden? Nee. Helaas is er niks aan te veranderen, en zal het eindresultaat wel perfect mijn goesting zijn. Gelukkig maar.

Rare dag

Rare dag vandaag, en ik ben er echt wel moe van.

Geslapen tot half acht, Kobe meegegeven met Bart (die hem al aangekleed had en al), Wolfs haar geschoren en samen met hem gedoucht.

Daarna mocht hij wat tv kijken, terwijl ik rustig mijn sites checkte. Tegen negen uur ontbeten en de krant gelezen.

Dan beginnen bellen en regelen:
– serieus van mijn tak gemaakt tegen Villeroy & Boch omdat er nog steeds niks gedaan was aan de douchedeur die al sinds Pasen (12 april) kapot is. Mijn PC dus even opgestart omdat daar de gegevens in mijn mailbox stonden. In de namiddag telefoon gekregen dat de deuren besteld waren en over twee weken gingen geleverd worden bij de groothandel om de hoek, en dat ze ze dan asap gingen komen installeren. Het zal me benieuwen.
– schoorsteenveger gezocht die nog vandaag moest langskomen. Na een hoop gebel iemand gevonden, en die ging tussen één en drie komen.

Ugh, dat ging reppen worden. Want ik had aan Wolf beloofd om naar de Ikea te gaan en daar te eten. Dan kon hij ook een uurtje spelen in de opvang daar, iets wat hij fantastisch vindt.

Wij ons dus naar de Ikea gerept, want het was intussen dik half twaalf. Ik heb geen keukenstoelen gevonden die me aanstonden, maar ik heb wel een paar goeie ideeën opgedaan. V oor 13,40 euro allebei gegeten in de Ikea: voor Wolf een lepeltje appelmoes, wat kipvingers en frietjes en een ijsje, voor mij een kippebrochette met frietjes, een stukje taart en een koffie. Oh, en drank a volonté.

We waren net klaar met eten toen de telefoon ging: de schoorsteenveger ging er over een half uurtje zijn. Wij richting kassa gecrosst, en in de auto gesprongen. Net op tijd samen met de schoorsteenveger aangekomen, en een half uur later waren we weer de bezitters van een schone schouw. Yay.

Dan een tukje gedaan, en naar de Delhaize om boodschappen. Daarna de plakker die intussen was toegekomen aan het werk gezet, en gebeld om de bevestingingsbeugels voor de tv te bestellen.

Kobe afgehaald, gegeten met de kinderen, ze in bed gestoken.

Schilder die kwam kijken uitleg gegeven, offerte gevraagd. Schilder buitengelaten, plakker geholpen.
Ventje die thuiskwam een kus gegeven, plakker laten kijken naar de mazoutput die moet hersteld worden, put leeggeschept, kattebak afgewassen en ververst, keuken opgeruimd, was gedaan, keuken en deel van de living plus halletje gedweild.

En toen was het halftien, en nu ben ik moe. Maar ik hou wel van vakantie 🙂

Zwemmen

Omdat ik Wolf niet kon ophalen van school op zijn laatste dagje (de school sloot om 12.00), is mijn ma ingesprongen, en is zij hem komen afhalen. Hij mocht dan meteen ook twee keer blijven slapen, wat ongelofelijk goed uitkwam met al dat geklop en gehamer hier in huis.

Ik moest hem dus wel donderdagnamiddag op gaan pikken in Zomergem, en toen bleek het zo warm dat de mussen van het dak vielen. En toen had ik het lumineuze idee om Kobe op te halen tegen een uur of vier, de zwembroeken mee te pakken, en te gaan zwemmen in de vijver waar ik als kind altijd ging zwemmen. Het is een pracht van een vijver, met een klein zandstrandje, een grasveld rondom, verschillende soorten waterlelies, een eilandje met een brugje ernaartoe, en een prachtige fauna van kikkers en libellen enzovoort. Als je deze site een paar keer ververst, zie je in één van de headers een zicht van die vijver. Wij hebben er destijds ons trouwfoto’s genomen 🙂

Enfin, we zijn dus gaan zwemmen. Wolf genoot ervan met volle teugen, ikzelf heb ook behoorlijk wat gezwommen, maar Kobe durfde niet. Toen ik hem meenam in het water, begon hij prompt te huilen. Hij wilde zelfs niet pootje baden, maar bleek perfect gelukkig met het strandje en een schopje. En dan mag ik de ezels niet vergeten. Achter een strategisch geplaatst bosje ligt namelijk nog een grote wei, en daar staan ezels op, al zolang ik me kan herinneren. Aan de hoeveelste versie van Margriet ze inmiddels zitten, ik zou het niet weten. Maar nu stonden er twee volwassen ezels en een veulentje. Ik denk dat Kobe toch wel een keer of tien is gaan kijken, afwisselend met oma, opa of mama. Hij vond het heerlijk…

En ik, ik heb ervan genoten.

Geef mij maar vakantie, yup.

Solden, maar niet echt.

Deze morgen heb ik in de lingeriewinkel ongeveer het dubbele uitgegeven van gisteren. Gelukkig was dat wél gebudgetteerd.

Ik was al lang aan het zeggen dat ik dringend eens wat nieuwe beha’s moest hebben, mét professioneel advies. Een goeie beha doet wonderen voor je figuur, en het mijne is eigenlijk toch wel wat veranderd na mijn zwangerschappen.

Enfin, een hoop gepas later bleek dat ik niet een 100 C heb, maar een 85 D. Ik geloof het zelf bijna niet! Soit, ik ben veel geld kwijt, maar hopelijk een stukje goed figuur rijker. Ik zal me in elk geval toch wat sexier voelen, en da’s ook al veel waard.

Het waren natuurlijk geen soldenmodelletjes, maar bon, ik kreeg toch tien procent. Mooi meegenomen 🙂