Maand: januari 2006

Gisteren heb ik weer een tiental minuten met mijn ma gebeld. Niet zo bijzonder, ware het niet dat ze nog steeds in Peru zit momenteel. Ik heb echt wel bewondering voor haar, ze vertelde dat ze er echt veel werk had.

Wie wil weten wat haar project precies inhoudt: Stichting Kuychi.

Bart de deur uit, Wolf de deur uit… Het doet bizar. Nog een uurtje en ik ben ook weg naar school, en dan zit de hond hier helemaal alleen. Het zal hem raar doen, de komende weken: jaren aan een stuk mocht hij voortdurend in huis omdat er toch altijd iemand thuis was.
Op zijn oude dag terug naar buiten: arm beest !

Ik had een mooie staande lamp gekocht op Ebay, eentje met een grijsgelakte steel, houten fittingbeschermers en een matglazen schelp (of hoe noem je zo’n ding ?). Wat me vooral interesseerde aan het ding was dat er een leeslampje bij was, ook mooi met bleek hout en matglas.

Toen ik de lamp zaterdag ging afhalen en in mijn auto legde, kraakte het ding in twee op de plaats waar een bevestiging zat. Fijn. Nu goed, wat tape, en mijn lamp stond fier te branden. Ondertussen brandt hier het haardvuur en is het behoorlijk warm. Wellicht té warm voor de arme tape, die net de geest gaf, en in zijn ondergang het glas van de lamp met zich meesleepte.

Nog een geluk dat ik er maar 20 euro voor betaald heb. Toch, weer 20 euro naar de vaantjes. Grr.

Vandaag is Bart er met Netlash tussenuitgeknepen, richting nieuwe kantoren in de Ajuinlei.

Aan de ene kant ben ik echt wel blij/opgelucht, want uiteindelijk betekende dat toch altijd iemand vreemd in huis, die misschien wel op de hoogste verdieping zat te werken, maar toch altijd door de keuken moest om naar buiten te gaan om iets eetbaars te halen/een sigaret te roken/naar huis te gaan. Ook klanten moesten steevast door de living waar Wolf zat te spelen, of door de gang wanneer hij lag te slapen.

Aan de andere kant… Ik denk dat ik Bart wel echt ga missen. De laatste drie jaar was hij quasi voortdurend thuis. Meestal zat hij boven, natuurlijk, maar toch… Het betekende een kusje als ik thuiskwam, Bart die gewoon naar beneden kon komen om te komen eten ’s middags tijdens de vakanties, Bart die kon helpen als er een Houston was met de kleinen, Bart die ’s avonds gewoon kwam mee-eten met Wolf en mij, en daarna weer naar boven verhuisde, of Bart die gewoon even naar beneden hoste om me een kusje te komen geven en daarna weer verdween.

Ik heb het gevoel dat ik hem niet veel meer ga zien… En dat vooral Wolfje meestal al in bed zal zitten als papa thuiskomt.
En bizar genoeg sloeg dat gevoel het hardste toe toen de koffiemachine verdween van boven.

Miljaar ! Heb ik een tijd geleden zware betonnagels gekocht om iets op te hangen in ons slaapkamer, vind ik ze toch wel niet meer zeker !

En bij mijn zoektocht krijg ik het doosje met de boren in mijn handen, schiet dat toch wel open ! Weet iemand het verschil tussen een staal- en een houtboor ? Welke van de twee heeft er dat scherpe puntje ?

Dan wil ik eens klusjes doen hier in huis…

Als zelfs kartonnen dozen al voor diepe papercuts zorgen, dan is ne mens ver van huis. Grmbl !

Godverdegodver.

Een van de grote problemen met een motor, is dat het ding in de winter meestal te lang stilstaat dan goed voor het is, en dat daardoor de batterij leegloopt. Tsja. Bij een auto is zulks vrij makkelijk te verhelpen: kapo open, lader aan de batterij, een nachtje laten staan, en je bent weer weg.

Bij mijn moto ligt dat anders: ik heb me vorige week netjes een druppellader aangeschaft (lang leve den Aldi), en wilde nu vol goeie moed het ding aansluiten op mijn dooie batterij. Dikke vest aangetrokken wegens onder het vriespunt buiten. Ik vijs mijn zadel eraf, open het gereedschapskastje dat aan de zijkant van de motor zit en waarachter de batterij schuilgaat: kan ik toch wel niet aan de tweede pool zeker, en ik krijg de vijs van dat kastje niet los. Grrr !

’t Is maar dat Bart vanaf maandag in ’t stad gaat werken, en dat die motor een praktisch (edoch ietwat koud) vervoermiddel zou zijn. De warme Goretex vest en de handschoenen zijn er al. Nu nog die klotebatterij !

Wil ik dan al eens een paar betalingen uitvoeren, werkt de bank me nog tegen ook !

Het is al een paar dagen dat ik in mijn PC-banking wil inloggen (let wel, ben er verder vreselijk content van, heb nog nooit problemen gehad) en dat het ding me gewoon weigert. Enfin, het laat me inloggen, maar zodra ik op een nuttig scherm zou terechtkomen, krijg ik de boodschap dat de applicatie zichzelf afsluit na 10 minuten inactiviteit. Ja dat zal wel ! Of het moet zijn dat ik plotse aanvallen krijg van narcolepsie of acuut geheugenverlies en dat ik telkens, net als ik wil inloggen bij de bank, een onverklaarbare neiging tot slapen krijg. Alhoewel, onverklaarbaar…

Of dat moet het zijn ! Timepockets ! Ja ! Iets slorpt mijn tijd in kleine stukjes op, om hem op te slaan in timepockets !

Vraag me af of ik zo’n timepocket zou kunnen uitkeren aan Bart. Kreeg hij meteen een extra week van mij, zou hij wat minder gestrest lopen, en iets gezonder. En vooral een pak beter slapen ;-p

The blog thing is hot, blijkbaar 🙂

http://www.ucomics.com/nonsequitur/2006/01/23/

Uiteraard is er ook userfriendly.org, maar dat kent elke rechtgeaarde geek al.