Geplaatst op

Een gigantisch boeket magnolia’s en camelia’s.

Ons ma had al een paar keer gezegd dat ze zeker nog naar het Provinciaal Domein het Leen in Eeklo wilde, om er de magnolia’s te bekijken. Nu, het weer leek best wel mee te vallen, en ik moest sowieso nog naar Lovendegem, naar de Suprabazar om Kobes bestelde Tshirt op te halen, en zijn langverwachte Sims 4 spelletje. Meteen wilde ik nog wat extra schors meenemen.

Ik stelde de kinderen dus voor drie opties: ofwel reden we naar de Suprabazar en daarna naar Zomergem, bij oma, ofwel reden we naar de Suprabazar en daarna naar het Leen, ofwel reden we naar de Suprabazar, en gingen daarna oma ontvoeren om samen naar het Leen te gaan. De laatste optie werd hier op gejuich en gedans onthaald, letterlijk.

Met dat ontvoeren ging het wel meevallen: oma en opa gingen zelf wel rijden, we spraken af aan de parking van het Leen. Af en toe kregen we een paar druppels op onze kop, maar eigenlijk konden we vooral genieten van de prachtige bloemen, ook al stonden ze nog niet allemaal open. En er waren mattentaarten om op te eten op een bankje.

En daarna, nadat alle mooie blaadjes en afgevallen bloemen verzameld waren, was er tijd voor de speeltuin. En een koffie, respectievelijk verwenkoffie voor ons. En ons pa maar glunderen met zijn dessertbord, dat vakkundig werd gestroopt, overigens, door zijn vrouwvolk.

IMG_3107

En toen begon het echt wel eventjes stevig te regenen. Gelukkig maar heel eventjes, maar wel het ideale moment om naar Zomergem te vertrekken, om daar nog wat bijengerief op te halen, en de oude mainframe te fotograferen voor het M.I.A.T.

Drukke dag, alweer, maar wel een fijne. Zo hoort het.

Geplaatst op

Dagje Oostende

Eigenlijk had ik het al van in februari gepland, een dagje Oostende, al sinds de toeristische dienst me laten weten had dat er in Fort Napoleon een tentoonstelling voor kinderen was rond geluk en geluksvogels. Maar plan dat maar eens in, met drie kinderen met een eigen agenda, en een druk voorjaar qua familiefeesten. Tsja…

Vorige week wilden we het niet doen omwille van het weer, en vandaag hadden ze oorspronkelijk mooi weer beloofd. Deze morgen viel dat dus dik tegen… Wolf vertrok naar Center Parcs in de gietende regen, en wij gingen nog wel zien. Maar kijk, na de middag leek het wel op te klaren! We gooiden de dikke jassen en een hoop strandspeelgoed in de auto, en we reden met ons drietjes naar Oostende.

En voor wie nog iets zoekt om te doen deze week met lagereschoolkinderen: de tentoonstelling, met zijn prachtige vogels, opdrachtenboekje en tekstjes, is een schot in de roos, een echte aanrader!

En het fort? Goh, welja, fortig zeker? Als je het Gravensteen gewoon bent, ben je nogal kritisch, veronderstel ik. Maar eigenlijk was het wel best mooi.

We gingen nog iets drinken, en tegen kwart voor vijf namen we het kleine veerbootje van de Oosteroever naar Oostende centrum, zijnde het Aquarium. We zijn wel eventjes kletsnat geregend, maar kom, daar zijn we niet van gesmolten.

En toen, toen was er de zee en het strand. De kinderen trokken hun schoenen en kousen uit om in het zand te spelen, maar liepen toch niet tot aan het water. En ik? Ik zette me op een bankje vlakbij, genoot van de vlagen zonneschijn, en las. Heerlijk!

We haalden een ijsje, en stelden vast dat het veerbootje net een half uur in pauze was gegaan, toen we daar aankwamen. Maar het regende alvast niet, en we zaten daar best goed. Een en ander zorgde ervoor dat het bijna half acht was voor we terug naar huis reden. Maar we hadden wel een pracht van een namiddag.

Geplaatst op

Speeltuin dag twee

Vandaag had ik eigenlijk vooral medelijden met mijn buren, en heb ik me dan ook uitvoerig verontschuldigd bij elke buur die passeerde. Zalig weer, en dus ideaal om verder te werken aan de speeltuin. Helaas betekent dat wel dat Wolf en ik de hele dag zitten boren, kloppen en zagen hebben. Alle balken en balkjes zijn op maat gezaagd, alleen de planken moeten nog gezaagd worden. Het volledige basisframe staat er intussen, compleet met alle bouten en uitgefreesde gaten, en tegen de avond heeft Wolf zelfs al de plankjes van het ene niveau vastgezet. Het ding staat intussen ook waar het definitief moet staan.

En ik ben er eigenlijk wel trots op, ja. Alleen verschiet ik ervan hoe traag het eigenlijk gaat. We zijn daar dus de hele dag mee bezig geweest, gestart om half elf, gestopt – met een paar pauzes, zoals de laatste 20 km van de Ronde – om zeven uur. Maar ik ben er wel zeker van dat het 100% solide is, dat alles vastzit zoals het hoort, en dat alles ook klopt.

Alleen is het jammer dat we nu niet verder kunnen doen. Wolf vertrekt morgen namelijk voor een midweekje Center Parcs. De mama van zijn beste maat stuurde me zaterdag een berichtje: dat ze een huisje van vier hadden, en dat ze toch maar met drie waren. Of Wolf zin had om mee te gaan.

Zijn ogen blonken ^^

Aan de andere kant: het is toch aan het regenen, en dan zie ik het ook niet zitten om met elektrisch materiaal aan de slag te gaan. Het zal wel niet weglopen, zeker? Enfin, het gaat in elk geval een wijs ding worden, als het af is. Ze kijken er nu al naar uit.

 

Geplaatst op

Project tuin: de moestuin en de speeltuin

Bijzonder knappe service van grootplezier.nl: ik had een hele tijd geleden al uitgeplozen welk speeltuig ik nu precies wilde, maar had het nog niet echt besteld. Dat deed ik gisteren in de namiddag, en deze morgen kreeg ik een vriendelijke Nederlandse stem aan de telefoon: “Of ik voor veertig euro ook de zaagservice wilde: dan zagen we voor u meteen het hout op maat. Als dat zo is, dan kunnen we uw speeltoestel volgende week leveren. Kiest u niet voor de zaagservice, dan laden we meteen de vrachtwagen, en komen we het straks nog voor de middag leveren.”

Ah bon. Een beetje overmoedig zei ik dat ik het zelf wel zou zagen, dat ze het meteen mochten leveren, dan konden we het dit weekend nog in elkaar zetten.

En jawel, tegen de middag reed er een camionette fluks de oprit op, en begonnen twee Hollanders vrolijk een hoop balken en twee kartonnen dozen uit te laden. Ik moest even slikken, toch wel.

IMG_3009

Wolf en ik sleepten de werktafel buiten, installeerden de tafelcirkelzaag, haalden boormachine, schroefmachine en nog een hoop ander gerief boven, en begonnen de handleiding te lezen. Veel werk, maar ik zag het wel zitten. Want als ik eerlijk ben: ik doe dat gewoon doodgraag! Enfin, we begonnen eraan, Wolf en ik.

Maar eerst reed ik nog snel met Wolf naar de Aveve, om aardbeiplantjes en wortel- en pastinaakzaadjes, en teelaarde en dergelijke. Kwestie van die moestuin echt op te starten.

En daarna begon dus het echte werk: het maken van een eerste frame. We zaagden balken, balkjes en planken, boorden gaten voor, draaiden daar lange houtvijzen in en zetten een constructie recht. Daar moeten dan lange diepe gaten door om bouten vast te zetten. Veel vijzen, veel bouten. Veel freeswerk dus ook.

En da’s nog maar het begin, want dan komen daar nog massa’s plankjes overal tegen. Poeh. Maar wel wijs :-p

Geplaatst op

Project tuin

Het is wel duidelijk, intussen, wat het project van de paasvakantie wordt: de tuin definitief in orde zetten, en een moestuin aanleggen. Dat houdt in dat alle borders dus in orde moeten zijn, de verlichting geplaatst is, en de nieuwe speeltuin er staat. Bezigheid, dus. Maar ik wil alles in orde hebben tegen Wolfs communie op 14 mei, vandaar.

Met het tuintje hier achteraan waren we al begonnen: het compostvat is al geïnstalleerd, en de jongens waren al aan de boorstenen van het moestuintje begonnen. Vandaag hebben we stevig doorgewerkt: de oude schommel die achteraan onder de overhang van het tuinhuis lag, is naar voor gehaald en op Facebook gesmeten voor wie hem hebben wil. Met zijn drieën hebben we de hele houtstapel verlegd naar onder de overhang, wat de bedoeling was, en is ook al de rest achteraan opgeruimd. De jongens hebben dan de boordsteentjes afgewerkt, een laag van tien centimeter aarde weggeschept, en Wolf heeft zich uitgeleefd met de hogedrukspuit op de betonplaten die dringend moeten herschilderd worden.

Enfin, het kleine tuintje achteraan is klaar voor de volgende stap: teelaarde, en zaaien en planten. En dan ook nog eens de platen schilderen.

Intussen was ik vooraan bezig met de haag rondomrond te wieden (aan de binnenkant) en er schors te strooien. Kobe en Merel hebben daar bijzonder hard bij geholpen.

Ook de grote border is inmiddels onkruidvrij en bestrooid met gewone schors en sierschors.

Stevig dagje, maar wel heel fijn resultaat.