Geplaatst op

Keukentoestellen

Deze morgen hadden we alweer een afspraak met de planner en de architecte, deze keer om de keukentoestellen te kiezen, in functie van wat we in onze keuken wilden, en hoe die eruit moet zien. We zijn in een groothandel de catalogi gaan vragen, en hebben meteen een aantal dingen besproken.

Ik weet niet wat andere mensen daar zo leuk aan vinden, maar ik heb er dus een bloedhekel aan.

Soit, het wordt een inductiekookplaat van 90 cm, volledig vlak ingewerkt in het keukenoppervlak. Dat limiteerde de keuze alvast een pak. Eigenlijk hadden we een witte gewild, maar dat bestaat niet in vlakbouw, enkel met opstaande randjes. Een zwarte dan maar, zeker?

Over de oven ga ik me raad laten geven, want ik kan wel in die catalogi zitten kijken, maar eigenlijk zie ik niet zoveel verschil tussen de meeste modellen. De afwasmachine en koelkast houden we, die moeten maar in de keuken ingepast worden, net zoals de microgolf.

Mja.

Ik zal blij zijn als het Kerstmis is, dan moet alles afgewerkt zijn.

Geplaatst op

Wolfs muziekrapport, eerste jaar

Dat het goed was, zijn eerste jaar notenleer. Ik hield, om eerlijk te zijn, een beetje mijn hart vast. Wolf is namelijk niet echt een zangwonder, om een eufemisme te gebruiken. Hij kan dus absoluut geen toon houden. Maar zijn theorie is zeer goed, zijn ritme is dik oké, en zijn toonvastheid, tsja, daar wordt aan gewerkt. Hij kent zijn noten, en het is er gelukkig stevig op vooruitgegaan. Voor een instrument mag dat dus eigenlijk niet echt een probleem zijn. Hij heeft overigens gitaar gekozen. Volgend jaar dus het tweede jaar notenleer (gelukkig niet meer zo vroeg op zaterdag, maar pas om half tien) en het eerste jaar gitaar.

Ik ben dus echt trots op mijn Wolf. Iets dat voor hem niet vanzelfsprekend is, en waar hij toch 87% op haalt. Proficiat, lieverd!

diploma Wolf muziek1 klein

Geplaatst op

365 – 24 juni

365-175

Dezelfde salade als hier, maar in andere verhoudingen, en dan krijg je eigenlijk iets gans anders. Plus: de garnalen zijn vervangen door kort gebakken scampi met een vleugje curry over. Lekker!

Geplaatst op

Cogitatio

Als je aan het verbeteren bent (het zijn de laatste loodjes), willen er al eens rare gedachten door je hoofd gaan. En Aha-Erlebnissen.

Zo is vandaag mijn euro gevallen dat een ‘museum’ eigenlijk een plaats is die gewijd is aan de muzen.

Nooit eerder die link gelegd. Môh.

Geplaatst op

Stalen vloer, iemand?

Toen we vorige week (of zo) een bespreking hadden met de architecte en de planner, kwam die laatste plots af met het idee: “En waarom leggen jullie geen stalen vloer?”

Unk?

Hij had het al gezien in onder andere een bioscoop in Venetië, en was toen gigantisch onder de indruk. Hij zei dat het een stuk warmer was van uitzicht dan tegels, en dat het ongeveer hetzelfde onderhoud was als een parket, aangezien er ook een coating op ligt. Mja…

We lieten het even bezinken, en kregen de info dat er in Wijnegem en Waasland Shopping Center een restaurant was dat het staal gebruikte als materiaal, en dat in Sint-Niklaas de vloer van het toilet bekleed was met dat staal. Hmm.

Wij vandaag dus ons jongers in de auto gezet, en richting Waasland Shopping Center. Man man, wat een draak! Enfin, Hangar 220 was snel gevonden, en het staal beneden, op drempeltjes, tussenlatjes, afwerkingen links en rechts, zag er goed uit. In het toilet was het minder, vond ik: in de moeilijke hoekjes – het is ook geen ideale omgeving – was het zelfs aan het roesten. Maar ik moest verder Joris wel gelijk geven: qua uitzicht was het heel erg mooi en warm.

staal1

staal2

We twijfelen nog…

Geplaatst op

Deliberaties, repetitie en barbecue

Dat het zo van die rare, vermoeiende dagen zijn. Dagen gevuld met deliberaties, en die vat je niet zomaar licht op. We nemen per slot van rekening beslissingen over een kind zijn toekomst, en dus wordt er vaak ernstig en hard gediscussieerd.

En dan zijn er repetities. Ha ja, want na deliberaties komt er onveranderlijk een proclamatie, en die wordt opgeluisterd met muzikale intermezzi. Intermezzi waar ondergetekende verantwoordelijk voor is, en dus wordt er gerepeteerd.

Maar dan wordt er ook gefeest. De jaarlijkse barbecue van de zesdes, altijd bijzonder geslaagd, omdat we dan onze leerlingen (zonder ouders of partners) op een andere manier zien en benaderen, en zij ons. Met lekker eten ook, trouwens. Al een chance dat wij een echte, goeie kokkin hebben op school.

Rare dagen dus, en vooral goed gevuld. Want intussen lopen ook het gezin en het huishouden niet weg.