Petrichor

Als u vandaag één woord bijleert, laat het dan dit zijn: petrichor. Er van uitgaande dat u dat nog niet kende, natuurlijk, want vandaag is het een beetje alomtegenwoordig.

Petrichor: de geur die ontstaat wanneer regen op droge grond valt. Het woord komt uit het Oudgrieks: πέτρα (petra) betekent ‘steen’ en ἰχώρ (ichor) is in de Griekse mythologie het bloed van de goden (dixit Wikipedia). Het bloed van de goden op de stenen dus. Poëtisch toch, die oude Grieken?

Toch bizar, dat wij hier in België zitten te snakken naar regen. Ik ben de afgelopen weken al stikjaloers geweest op vrienden die regenbuien postten op hun FB: hier heeft het niks gedaan.

Tot vandaag: rond half zes begon het plots te regenen. Niet veel, maar net genoeg om alles nat te leggen en dus die typische geur te doen ontstaan. Wat heb ik die gemist, zeg!

Petrichor dus. Blijkbaar niet alleen in zuiderse landen een begrip, maar vanaf nu ook bij ons.

Laat het gras maar groeien…

Dat het heet is, hoef ik jullie niet te vertellen. Ik heb een sensor hier in huis en eentje buiten, aan de noordkant, een halve meter onder de goot van mijn tuinhuis, in de schaduw dus. Het is hallucinant om te zien hoe de temperatuur telkens weer stijgt…

En het gras, tsja, dat is zo dood als ne pier, zou ne mens denken. Compleet geel en verdroogd, het enige groen dat er nog staat, is het onkruid. Toch bizar dat dat dan wel nog blijft groeien…

Maar vorige week was de sproeierkop van de tuinslang losgeschoten, en had het dus wel een tijdje geduurd voordat we dat gemerkt hadden. Als in: een stevig stukje gras stond helemaal onder water, rijstveldgewijs, zei Kobe.

En wat zag ik dus deze week? Dit:

Ik geef toe: het heeft even geduurd voor ik de link had gelegd.

Met andere woorden: niet treuren om dood gras, dat komt blijkbaar écht wel terug wanneer het eindelijk misschien eens gaat willen beginnen regenen…

Hoedendagen

Soms zijn er hoedendagen. Eigenlijk zijn er tegenwoordig veel te weinig hoedendagen, vind ik persoonlijk, maar bon, ze zijn er wel. En ze helpen fantastisch tegen de zon die in je ogen zit. Dat vindt ook mijn dochter, heb ik al gemerkt: het hoedje dat ik in een opwelling heb gekocht, wordt veelvuldig gebruikt. En dan hebben we samen een hoedendag, jawel.

Vriendjes over de vloer

Bijna het einde van de vakantie, en toen kwamen Liam en zijn zusje Dhailien nog spelen. Liam is een van de beste vriendjes van Kobe, en toen ik hem de vorige keer ging ophalen, klikte het precies goed tussen Merel en de twee jaar oudere Dhailien. Aangezien Katrien de tijd vandaag best kon gebruiken, mochten ze allebei hier komen spelen. Wolf was er gisteren dus al conveniënt van onder gemuisd richting Stijn.

Het was eerst zelfs gewoon te warm om veel buiten te spelen, en dus was er een spel voor de jongens, en een poppengedoe voor de meisjes.

Intussen had ik buiten een zwembadje opgezet, en terwijl het nog aan het vullen was, waren er ijsje. Uiteraard.

Daarna konden de zwempakken niet snel genoeg aan zijn, en werd er duchtig gespeeld. En ruziegemaakt. En geschoten met waterpistolen en gegooid met waterballonnen. Ha ja.

IMG_2068

Liam deed wel degelijk mee, maar door het nogal acute spatgevaar heb ik maar mijn toestel binnengelegd. Juist ja.