Kerstrapport

Vakantie, en dus tijd voor een rapport. Ik ben wel tevreden, ja. We onthouden dat zijn wiskunde prima is, dat zijn Nederlands wel oké is, en dat ook WO deftig is. Over die godsdienst, daar gaan we het niet over hebben, laat dat duidelijk zijn.

We onthouden vooral ook een paar werkpuntjes: zijn schrift, zijn gevarieerd lezen, en vooral ook zijn vergeetachtigheid. Tsja…

Rapportdec1

Rapportdec3Rapportdec2

Rapportdec4

Warhoofd

Wolf, dat is al even hard een warhoofd als ikzelf. Ooit gaat die eens zijn eigen hoofd vergeten, ik zeg het u.

Op school is hij om de haverklap zijn muts, wanten, sjaal, drinkbekers, en eigenlijk ook al de rest kwijt. In de herfstvakantie is hij twee nachten op kamp geweest. Ik ben bij het afhalen ook al meteen door de zak met verloren voorwerpen gegaan: twee onderhemden, een Tshirt, zijn laarzen, een onderbroek, zijn pillamp, en toen was hij blijkbaar ook nog zijn scoutshemd kwijt (dat intussen gelukkig is uitgekomen, hij krijgt er maar één per seizoen). Zijn tweede winterjas, een uitstekend exemplaar, is hij intussen al een tijdje kwijt, op diezelfde scouts. Zucht.

Maar vandaag was het weer een topper. Zoals elke woensdag zet ik hem om half twee af in Evergem aan de muziekschool. Op een drafje loopt hij naar binnen, terwijl ik alweer verder rijd. Ik ga nog om brood en dat soort dingen, en ben tussen tien voor twee thuis. Ik hoor nog net mijn GSM, die op tafel was blijven liggen, overgaan. Blijkbaar al voor de derde keer, dus ik bel terug naar het nummer dat ik niet ken. Een onbekende vrouw neemt op: “Ha ja mevrouw, ik werk op het MUDA, dat naast de academie in Evergem ligt. Uw zoontje staat hier half in paniek, want er is vandaag geen muziekles, er is studiedag.”

Wolf was dat compleet vergeten, en had dus het geluk dat er een vriendelijke kuisvrouw rondliep. En ook nog een chance dat hij mijn GSMnummer uit het hoofd kent, of hij had daar anderhalf uur in de vrieskou gestaan.

Ik ben hem uiteraard onmiddellijk weer gaan ophalen. En heb hem zachtjes uitgemaakt voor kieken en kalf. Waarop hij deemoedig het hoofd boog, en mij met een grijns gelijk gaf.

Warhoofd!

Dokter

Deze keer niet voor mezelf, maar voor Wolf. Hij heeft namelijk al lang last van een soort uitslag, met behoorlijk wat jeuk. Niet dat je er veel van ziet, maar als je erover wrijft, voel je een soort kleine boebeltjes. Vroeger had hij dat ook, maar dan enkel op zijn onderrug, op het stuk dat altijd bloot komt in de winter als ze op hun hurken zitten, hoeveel laagjes kleren je hen ook aantrekt. Een soort koudebrand dus.

Nu was het uitgebreid: zijn onderarmen, zijn bovenbenen, zijn ribben, en zelfs een beetje op zijn buik. Bizar. Ik wreef hem al een tijdje in met cold cream, maar dat bleek niet echt te helpen.

Dokter dus. Die keek, en zei dat het een extreem droge huid was door onder andere de kou. Ze raadde aan om niet al te vaak, en zeker niet te heet te douchen, niet voor het blaasvuurtje in de badkamer te gaan staan, en een speciale niet-uitdrogende zeep te gebruiken. En een speciale lotion en antihistamine voor een tijdje.

Ik hoop maar dat hij ervan af geraakt, want hij heeft er vooral last van als hij gaat slapen.

Meta

Wolf was vreselijk aan het zagen op Kobe, omdat die niet wilde opruimen. Op een bepaald moment ontschoot het me:

“Wolf, ge zijt een apezaag! Stop nu ne keer met zo te zagen tegen Kobe, ik zal dat wel doen als het nodig is, uw gezaag werkt op mijn zenuwen!”

Wolf bekeek me met een scheef kopje, en debiteerde toen: “Mama, ge zijt een metazaag!”

En gij nu.

Rapport eerste twee maanden

Het was een drukke dag vandaag: opruimen, gele affiche gaan afhalen, koken, naar Oostakker om de BetterBack van Partena terug te brengen, schoenen kopen voor Kobe, en meteen ook regenlaarzen voor Wolf en zwarte hoge laarzen voor mezelf, naar de sportwinkel om rugbygerief, naar de Ava om een stuk karton voor voornoemde gele affiche, en dan ’s avonds naar de rugby, waar ik het kot achteraan heb zitten opruimen.

Maar ik vermoed dat u daar niet zoveel boodschap aan hebt. Wat ik wél wil bewaren voor de eeuwigheid (enfin ja) en waar ik ook bijzonder trots op ben, is het rapport van mijn oudste. Hij doet dat goed. Nog wat slordigheden links en rechts, te snel willen zijn, het warhoofd uithangen, maar verder komt dat wel goed.

Rapport Wolf 12-11 site

En daarnaast had hij ook nog een rapport van zijn muziekjuf. Dat kan wel beter, maar hij mist ook geregeld de les op zaterdag door de rugby. Ik vermoed dat we er samen nog wel wat aan zullen werken. Hij doet het in elk geval wel graag.

muziekrapport2012-11 site