Geplaatst op

Rustmomentje

Bart zat deze voormiddag in Roeselare, maar hoopte op tijd terug te zijn om samen met mij snel iets te eten in Villa Ooievaar. Helaas, ik zat net aan tafel daar toen ik bericht kreeg dat hij nog maar net vertrokken was uit Roeselare. Tsja.

Het was nochtans een schitterende moussaka, en zoals altijd weer veel te veel. Ik heb de overschot dan maar netjes meegenomen in een RestoRestje en Bart heeft dat ’s namiddags met smaak binnengespeeld.

Ik had zowaar zelfs nog tijd voor een koffie, voordat ik toezicht moest gaan doen en nog twee uurtjes lesgeven. Echt, ik geniet hiervan!

Geplaatst op

Een paar voorzichtige stapjes…

De voet begint stilaan een beetje mee te werken, al ben ik pompaf van deze eerste volledige werkweek. Maar Bart was niet thuis over de middag – daar moet ik ook aan beginnen wennen – en dus ging ik lunchen in de Ooievaar, waar het goed was als altijd en ik ook hartelijk opnieuw werd begroet.

En na de les deed ik warempel een poging om mijn al lang beschadigde of verdwenen caches onder handen te nemen, enfin, toch twee exemplaren waar ik relatief dicht met de auto kon komen. En weet je? Dat deed deugd…

Geplaatst op

De Ooievaar

Dat ik graag naar Villa Ooievaar ga, is geen geheim. Het is alleen telkens weer de vraag of dat ook zal lukken in mijn rooster.

Vandaag was de laatste keer mijn oud rooster met ruim tijd, vanaf volgende week wordt het iets moeilijker. Ik heb dan op vrijdag les tot 11.00 uur maar studie tot 12.05 uur, en ik heb om 13.15 uur alweer toezicht aan de poort. Dat is kort, maar aan de andere kant zijn ze altijd bijzonder snel met het serveren, zodat dat eigenlijk wel kan.

Alleen… zowel Kobe als Merel nemen tegenwoordig altijd boterhammen mee naar school, zodat Bart sowieso ’s avonds kookt, of gewoon ’s middags al kookt voor ons beiden en dan de rest ’s avonds opwarmt voor de kinderen.

Maar vandaag genoot ik dus nog van de Villa. Ik had nog wat toetsen mee die ik moest verbeteren, en ik had zelfs nog tijd voor koffie en een taartje. Ha ja, want bij elke keer krijg je een stempel en na tien keer krijg je een gratis taartje.

Geplaatst op

Onverwachte lunchdate

Ik zeg al meer dan een jaar tegen Peggy (onze personeelsverantwoordelijke) dat ze eens mee moet komen op vrijdag naar de Villa Ooievaar. Zij is klaar met werken om twaalf uur, en dit jaar heb ook ik tijd tussen 12.05 uur en 13.30 uur, meer dan genoeg dus om te lunchen.

Vandaag zei ik al lachend tegen Peggy: ” ’t Gaat er zo gelijk precies niet meer van komen hè, dit jaar?” Waarop zij plompverloren: “Awel, vandaag heb ik eigenlijk wel tijd!”

Ik meteen naar de Villa gebeld of ze twee plaatsen ipv eentje hadden, en dat was geen enkel probleem. Ik heb dus een zeer aangename laatste vrijdaglunch gehad in de Villa. Ha ja, volgend week zijn de examens al begonnen en ga ik naar huis om te koken voor de jongens.

Maar op de valreep heb ik Peggy dus nog kennis laten maken met de eenvoudige maar lekkere maaltijden, het heel erg fijne terras en de aparte bediening. Dik in orde, zou ik zo zeggen.