Opnieuw de Ooievaar

Vrijdag, en Kobe eet in de Ikea – SID-inbeurs, vandaar – Bart eet ergens te velde, en Wolf eet thuis nog iets warms. Ik had dan ook geen zin om nog om half twee thuis brood te eten, en ging – eindelijk nog eens – eten in de Villa Ooievaar. U weet wel, dat sociaal restaurant op een kilometer of twee van ons deur, waar het altijd lekker is, gezellig en goedkoop.

Vandaag kreeg ik er witloof gevuld met gehakt, in een jagerssausje, met puree. Ik denk dat ik dat thuis ook eens ga proberen maken, want man, dat was lekker!

Op een goed half uur was ik weer buiten, 16 euro armer en een fijn ontspannen gevoel rijker. Meer moet dat niet zijn, zo op vrijdagmiddag.

Rustmomentje

Bart zat deze voormiddag in Roeselare, maar hoopte op tijd terug te zijn om samen met mij snel iets te eten in Villa Ooievaar. Helaas, ik zat net aan tafel daar toen ik bericht kreeg dat hij nog maar net vertrokken was uit Roeselare. Tsja.

Het was nochtans een schitterende moussaka, en zoals altijd weer veel te veel. Ik heb de overschot dan maar netjes meegenomen in een RestoRestje en Bart heeft dat ’s namiddags met smaak binnengespeeld.

Ik had zowaar zelfs nog tijd voor een koffie, voordat ik toezicht moest gaan doen en nog twee uurtjes lesgeven. Echt, ik geniet hiervan!

Een paar voorzichtige stapjes…

De voet begint stilaan een beetje mee te werken, al ben ik pompaf van deze eerste volledige werkweek. Maar Bart was niet thuis over de middag – daar moet ik ook aan beginnen wennen – en dus ging ik lunchen in de Ooievaar, waar het goed was als altijd en ik ook hartelijk opnieuw werd begroet.

En na de les deed ik warempel een poging om mijn al lang beschadigde of verdwenen caches onder handen te nemen, enfin, toch twee exemplaren waar ik relatief dicht met de auto kon komen. En weet je? Dat deed deugd…

De Ooievaar

Dat ik graag naar Villa Ooievaar ga, is geen geheim. Het is alleen telkens weer de vraag of dat ook zal lukken in mijn rooster.

Vandaag was de laatste keer mijn oud rooster met ruim tijd, vanaf volgende week wordt het iets moeilijker. Ik heb dan op vrijdag les tot 11.00 uur maar studie tot 12.05 uur, en ik heb om 13.15 uur alweer toezicht aan de poort. Dat is kort, maar aan de andere kant zijn ze altijd bijzonder snel met het serveren, zodat dat eigenlijk wel kan.

Alleen… zowel Kobe als Merel nemen tegenwoordig altijd boterhammen mee naar school, zodat Bart sowieso ’s avonds kookt, of gewoon ’s middags al kookt voor ons beiden en dan de rest ’s avonds opwarmt voor de kinderen.

Maar vandaag genoot ik dus nog van de Villa. Ik had nog wat toetsen mee die ik moest verbeteren, en ik had zelfs nog tijd voor koffie en een taartje. Ha ja, want bij elke keer krijg je een stempel en na tien keer krijg je een gratis taartje.