Geplaatst op

Een memorabele Pasen

Mja…

Deze morgen was er totaal geen verandering in mijn ’toestand’, dus de neurologe achtte het meningitisgevaar geweken, en liet me naar huis gaan. Oef. Ze heeft er geen idee van wat er nu eigenlijk aan de hand was, en verwijst me door naar een internist. Wel heeft ze nog bijkomend bloedonderzoek en meteen ook urineonderzoek laten doen, dus ik ben benieuwd. Dinsdag opnieuw naar de dokter dus.

Bart kwam me ophalen, thuis douchte ik me snel, kleedde me min of meer op, en we trokken met zijn allen naar Zomergem, naar mijn broer, diens vrouw, en vooral ook mijn metekindje Marie-Julie voor haar verjaardagsfeestje.

Er waren verschillende aperitiefhapjes, kreeftensoep, coq-au-vin met frietjes, en een overvloed aan taart. Er was vooral ook een makkelijke zetel, spelende kinderen, en Tom Boonen die Parijs-Roubaix won. En de kleine Marne, mijn andere metekindje.

pasen2klein

Ik kwam, ik lag, en ik zag dat het goed was. Maar ik ben blij dat ik nu in mijn zetel kan liggen, want ik ben doodop. Damn you, onbekende ziekte!

Geplaatst op

Verjaardagsfeestjes

Zo van die familiefeestjes, da’s altijd wijs, vooral als het goed weer is. Dan spelen de kinderen buiten, hebben wij geen last van hun lawaai, en kunnen we rustig kletsen. En af en toe eens lekker wild gaan meespelen met de kinderen. Of een afstandsgestuurde auto van onder de houtmijt vissen.

Gisteren werd Nand drie jaar, en dus kreeg hij vandaag een feestje. Met zijn oma’s en opa’s, en alle nonkels en tantes. En vooral dus ook met de neefjes, die volop profiteerden van het mooie weer en dus buiten speelden.

Er is taart gegeten, veel taart. Helaas. Ze moest maar zo lekker niet zijn.

En ik heb mijn metekindje Marne een flesje gegeven, en bij mij gehouden, en daar heb ik dus van genoten. Al zou ik écht niet nog een baby willen. Laat uit!

Geplaatst op

Verjaardagsfeestje

Tsja, wat doe je als je acht wordt? Een paar vriendjes uitnodigen, en spelen, natuurlijk!

Ik zag het niet zitten om iets in Pretland of dat soort dingen te doen, en Wolf was het daar blijkbaar wel mee eens. Hij had vijf vriendjes uitgenodigd (eentje meldde de dag vooraf dat hij niet kon, te laat om nog een ander uit te nodigen) van twee tot vijf, en we hadden een hoop ‘huisjes’ opgezet: het tafelhuis, twee kartonnen dooshuizen en een iglo uit de Ikea. Ik weet begot niet wat ze allemaal hebben uitgespookt, maar er werd gigantisch veel gegiecheld en geslopen. Iets met diefje, dacht ik. Ze zaten hier beneden, ze zaten boven, ze liepen rond in hun verkleedkleren…

feestjewolf1

feestjewolf2

Rond half vier werd er taart gegeten,

feestjewolf3

feestjewolf4

daarna werd er muziekpak gedaan,

feestjewolf5

en rond half vijf bakte ik pannenkoeken.

feestjewolf6

En tegen zes uur was iedereen naar huis, en waren de jongens doodop. En ik nog meer, want Bart was de hele dag op het werk.

Geplaatst op

Verjaardagsfeestje voor Kobe

Dat Kobe verjaard is op 25 juli, dat vergeten we eventjes. In de grote vakantie waren er teveel kinderen weg, in september was het te druk, in oktober was het gepland maar heb ik het moeten afzeggen wegens ziek, in de herfstvakantie waren we niet thuis, en toen bleek de kerstvakantie gewoon het handigst. Al moesten twee vriendinnetjes alsnog afzeggen, helaas.

Kobe keek er al weken – wat zeg ik, màànden naar uit. We moesten en zouden cupcakes maken, er moest taart zijn, en ook nog oliebollen. Check.

cupcakes

Dat ik alweer grondig ziek aan het worden was, mocht deze keer geen beletsel zijn. Ik liet de dokter komen, die stelde een zware ontsteking aan sinussen en amandelen vast, schreef me ‘rust’ voor – ze moest zelf lachen toen ze het zei – en zeer zware antibiotica, aangezien mijn sinussen de vorige stevige reeks vierkant hadden uitgelachen, en zei me dat vier Dafalgan Fortes me wel door de dag heen gingen helpen. Verspreid, wel te verstaan.

Ik gehoorzaamde, maakte cupcakes, middageten en taart, stak een muziekpak in elkaar, stak oliebollendeeg in de oven om te rijzen, en beet op mijn tanden. Gelukkig was Wolf er om de drie meisjes te entertainen en alles in goede banen te leiden: ik had eigenlijk geen omkijken naar de gasten. Die verkleedden zich,

feestje3

aten taart, sprongen woest in het rond,

feestje2

deden cadeautjes open,

feestje1

sprongen nog meer woest in het rond, zaten in het tafelhuis, deden muziekpak,

feestje4

werden aangevallen door boef Wolf en gilden daarbij zoals alleen vierjarige meisjes dat kunnen,

feestje5

en aten oliebollen.

Gelukkig was rond vier uur een maat van mij opgedaagd, Anthony, die meteen de pech had ingeschakeld te worden om oliebollen te snijden en dat soort onzin. En me gewoon mentale ondersteuning te geven.

Tegen half zes waren ze alledrie weg, en kon ik me in de zetel laten vallen. Waarop onmiddellijk een Merel bovenop me kroop. Gelukkig is Anthony gebleven tot Bart thuis kwam, en ben ik dan om zeven uur in mijn bed gekropen. Oef.

En Kobe? Die had een heerlijke dag, zei hij zelf.

Geplaatst op

Feestje

Merelstapt

Ook kleine Mereltjes krijgen een verjaardagsfeestje, ook al slapen ze door het meeste heen, en snappen ze toch niet wat er aan de hand is.

Nonkel Jeroen, tante Delphine, Alexander en Marie-Julie kwamen al voor het aperitief, en nonkel Roeland, meter Sarah met de kleine Nand ook. Ik heb dan maar meteen opa en oma ook gevraagd, aangezien het toch hun kinderen waren die zo vroeg kwamen. We zijn eventjes naar nCube (Barts kantoorgebouw) gaan kijken, en toen moesten Roeland en Sarah al door. De rest is stoverij met frietjes blijven eten, en na het eten moesten ook Jeroen en familie al weg (de Sint kwam in Zomergem, vandaar).

Het werd een rustige vroege namiddag, tot rond half vier ook Dirk en Ilse toekwamen, en nonkel Koen en meter Else met Liv. Er werd taart verorberd, Merel keek met grote ogen naar haar kaarsje, en besloot dat een simpel koekje toch lekkerder was dan taart. En ze werd ook algemeen bewonderd toen ze toonde dat ze bijna alleen kan stappen. Bijna.

Het was echt wel een gezellige middag. Alleen ongelofelijk jammer dat Omaly en bompa er niet bij konden zijn. Volgende keer beter, daar reken ik op!

Geplaatst op

Feestje

Zaterdagavond hebben we een bescheiden drink gegeven voor een paar vrienden. Een hele hoop kon helaas niet komen, maar we waren toch nog wel met een stuk of 15. Bart had massa’s hapjes voorzien, en het werd een zeer aangename avond. Eigenlijk moeten we dat meer doen, zo geraakt ons huis (en bij uitbreiding mijn bureau) eens ontdaan van alle rondslingerende rommel.

cadeautjes

Bart trok deze morgen zijn conclusies bij de cadeautjes die we kregen: we moeten dringend gehydrateerd worden :-p We hebben vooral veel heerlijke koffiebonen gekregen (onder andere Blue Mountain, yay!), een paar flessen uitstekende wijn, en een pot bijzonder goeie antirimpelcrème :-p Dat komt ervan natuurlijk, als je in je mailtje schrijft

Bloemen en kransen zijn absoluut niet de bedoeling, antirimpelcrème of kleurshampoo mag altijd.

De lokale apotheker neemt dat dan zeer letterlijk, ik had het kunnen weten :-p Verder was er nog een verwenpakketje met een mooie kaars, hydraterende handzeep (het is dus echt een thema) en een bruisbal voor in bad. Er waren ook boekenbons en restaurantbons, en twee mooie theelichthouders gevuld met snoep.

Het toont eigenlijk vooral goed aan hoe goed onze vrienden ons kennen. En hoe weinig ze luisteren als we zeggen dat cadeautjes niet nodig zijn.

Maar ik vond het eigenlijk vooral een zeer fijne avond. Bedankt allemaal!

En volgend jaar geven we een fuif. Met uitgebreider publiek, beloofd.