OCD, iemand?

Vandaag was er dus opnieuw een hele dag mediacoach opleiding, en in tegenstelling tot de vorige sessie was deze wél goed! Opnieuw een pak dingen bijgeleerd, genoteerd, opgeslagen voor later gebruik, wie weet zelfs een onderwijscafé op school.

Het geheel ging door, zoals twee keer geleden, in De Stroom, een gebouw van de stad Gent op de Zuid, achter het standbeeld van Edward Anseele, strikt genomen Franklin Rooseveltlaan.

En daar viel me iets gigantisch op: wat zou het probleem geweest zijn in de toiletten? Kijk zelf eens goed naar onderstaande foto:

Een dispuut tussen architecten? Een probleem met bevoorrading? De ene na de andere kraan die begon te lekken en een reparateur van ’t stad die het geen klute kon schelen? Of gewoon voor elk wat wils?

Ik had er in elk geval moeite mee…

Toiletperikelen

Een dikke maand geleden gaf onze waterpomp plots de geest. Die waterpomp is degene die regenwater naar onze toiletten en buitenkraan stuurt, en bij gebrek aan regenwater, ook leidingwater kan gebruiken. De pomp is dus noodzakelijk voor de toiletten, en die deed het plots niet meer. Nada niks noppes, ook niet na resetten en dat soort onzin.

Meh. Ik belde Hasan, onze aannemer bij de verbouwingen, en die man kwam gewoon zelf eens kijken, in zijn kostuum en al. Tsja, verklaarde hij, het ding is kapot. No shit, Sherlock. Het kon de sturing zijn, maar ook gewoon de condensator. Hij ging de leverancier contacteren en zien wat hij kon doen. Enfin, om kort te gaan: na een paar keer komen kijken en dingen uitproberen was het de condensator niet, maar blijkbaar wel de sturing, en dat duurde wel even, temeer omdat Hasan halve weken in het buitenland zit, blijkbaar.

Soit, na meer dan een maand is nu eindelijk de waterpomp hersteld, en moeten we niet telkens naar de tweede verdieping lopen naar het toilet op ons kamer, dat wel nog gewoon op het leidingwater zat. Nog die chance, maar praktisch was het toch niet meteen.

Soit, first world problems, zeker? Toch content dat het opgelost is.