“The mind can’t remember pain – the flesh won’t bear it. But it remembers the fear. It remembers remembering agony“.
Kate Griffin, “The madness of angels”
Heel erg waar. Ik herinner me vooral de angst voor de pijn.
En ik word daar nu nog eens extra aan herinnerd door het feit dat ik opgeroepen word om op de verkiezingen te gaan tellen. Een hele tijd geleden had ik de aanvraag gekregen, en toen bezwaar ingediend op basis van de rug, met een bijgevoegde kopie van de röntgenfoto. Helaas, blijkbaar is mijn rug niet erg genoeg en moet ik dus wel gaan tellen.
Ik hoop maar dat we met voldoende zullen zijn en dat de voorzitter van het telbureau wil luisteren naar mijn argumenten. En anders tel ik een uur of twee-drie voor ik plat ga, zeker? Benieuwd naar het wettelijk kader als je tijdens het tellen moet opgeven…