Staking

Over de staking zelf ga ik me niet uitspreken, daar wordt al genoeg over gediscussieerd en gezaagd en gezeverd, van beide fronten.

Ik ben wel gaan werken. Niet dat ik het eens ben met deze regering, maar ik geloof wel in het principe ‘de tering naar de nering zetten’, en ik denk niet dat staking het ideale middel is om druk te zetten. Als ik hoor dat bepaalde bedrijven grote klanten verliezen door de staking, ga je geen banen creëren, denk ik zo.

Soit, we waren met ongeveer de helft van het personeel op school, en drie leerlingen. Na een half uur nog twee leerlingen, en na de middag geen enkele. Ik heb zitten verbeteren, en we hebben een vergadering gehouden over de GWP, het fotoproject van de vijfdejaars.

Principieel moesten we blijven tot half vier, en ook al liet de directie ons gaan om één uur, toch zijn we met een tiental gebleven tot het einde. Principes dus.

Bart is intussen thuis gebleven bij de kinderen. Hij kon van hieruit ook wat werken, en heeft het geboekt als een dag verlof.

Debat bij Netlash-bSeen

Deze post werd origineel geschreven voor en gepost op Gentblogt, waar u trouwens ook de foto’s van Max Van Hemel vindt.

Netlash-bSeen, een webbedrijf aan de Voorhavenlaan, vond dat het een tegensignaal moest geven tegenover de staking. Niet dat CEO Bart De Waele iemand het stakingsrecht ontzegde, maar hij vond dat er andere manieren zijn. Zoals in dialoog treden.

Daarom organiseerde hij deze voormiddag een debat met hemzelf en zes medewerkers, met als moderator Karel Van Eetvelt van Unizo. Een echt debat werd het uiteindelijk niet, eerder een informatief gesprek tussen de twee partijen aan tafel, waarbij vooral geluisterd werd naar de mening van de tegenpartij. Van Eetvelt was ook eerder deelnemer dan moderator, want hij nam vaak ook zelf een stelling in. Een echt debat zat er sowieso niet in, omdat er niemand was vanuit vakbondskringen, of iemand die echt voor de staking opkwam. Dat was ook niet direct de bedoeling, dixit Bart De Waele: hij wilde eerder een positief signaal geven, namelijk dat er andere manieren zijn om protest te uiten dan het ganse land plat te leggen.

Karel Van Eetvelt bevestigde dat: hij vertelde dat verschillende media hem gecontacteerd hadden met de vraag of zij ergens een foto konden nemen van hem met een deurwaarder bij een stakingspiket. Kwestie van de twee partijen keihard tegenover elkaar te zetten. Van Eetvelt weigerde dat: hij praat vaak en veel met de vakbondsleiders, alleen zijn dergelijke gesprekken niet sexy genoeg voor de media. Uiteraard vormen zij tegengestelden aan de basis, maar uiteindelijk proberen ze telkens weer tot een vergelijk te komen, en zijn er meer positieve gesprekken dan negatieve.

Ook vandaag was er weinig pers aanwezig, omdat een dergelijke positieve actie geen mooi artikel oplevert, laat staan knappe foto’s. De deelnemers waren nochtans positief: er werd gesproken over pensioenen, en wat de grotendeels jonge mensen hierover dachten. De generatiekloof met de babyboomers kwam aan bod, net als De Waeles stokpaardje: de loonindex.

Was het een verhelderende discussie? Nee. Was het een positief signaal, zonder afbreuk te willen doen aan de idealen waarvoor de stakers actie voeren? Ja.