schilderen – Pagina 2

21/06/201912/07/2019

Lokaal

Ik heb iets met lokalen opfleuren. Ooit heb ik het gedaan in Gentbrugge en de Ottogracht, deels omdat ik dacht dat ik daar ging blijven, deels uit energie-overschot en blind enthousiasme.
In de voorbije 15 jaar had ik een van nature aangenaam lokaal in Mariakerke dat weinig opfleuren behoefde, vond ik. Maar sinds vorig jaar hebben ze me in een schoendoos gestoken, zowat het droevigste lokaal van de hele school.

Tsja.

Ik wilde eigenlijk vorig jaar al alles aanpakken, maar toen gebeurde de rug en lag alles stil. En dit jaar was eigenlijk gewoon hectisch, geen idee hoe het komt. Soit, vandaag heb ik dus afgesproken met een paar leerlingen om te komen afschuren, afwassen en primen. Ik deed gewoon een oproep naar mijn eigen leerlingen, zo’n tachtig stuks, en ik dacht dat er zo’n vijftal zouden op reageren. Ja gij. Vier eerstes, vier tweedes en zeven vijfdes tekenden present! Het ging nogal ne gang zeg! Echt goed is het niet gedaan, ik had dat ook niet verwacht, maar wat gedaan is, is toch gedaan. En hun enthousiasme was zalig.

In augustus komt er een werkdag op school, en ik hoop dat er dan een definitieve laag verf op komt, zodat ik zelf kan beginnen aanpakken qua versiering en tekeningen.

09/02/201916/02/2019

Lokalen

Aangezien ik op school mijn min of meer vast lokaal kwijt ben – ik heb er nog twee uurtjes les per week – zit ik nu vooral in een ander, kleiner lokaal. Heel begrijpelijk: mijn lesgroepen zijn meestal niet zo groot, en we hebben een acuut lokalentekort.
Dat nieuwe lokaal is echter een schoendoos: klein, dwars, en daardoor aaneengeschoven rijen banken zodat er nog net 24 man in kan, en vooral gewoon… lelijk. Er hing niks aan de muren, die muren zelf zijn nogal pokdalig, en het geheel is bijzonder onaantrekkelijk. Tsja.

Ik ben dan maar begonnen met de muur te plamuren, en het is bedoeling dat we het hele lokaal schilderen en inrichten. En wie zich afvraagt of dat dan wel lukt: ik heb zo al twee lokalen onder handen genomen. Eentje in Gentbrugge, ook al zo’n schoendoos, en een gigantisch prachtig lokaal in de Ottogracht. Dit zijn nog eens de foto’s van destijds. Dit is Gentbrugge.

En dit is de Ottogracht:

Ik ben er nog niet helemaal uit wat ik ga doen met deze schoendoos, maar bon. Ik bedenk wel nog iets.

31/07/201601/08/2016

Zalige zondag

De voormiddag was er eentje van “alles kan, niks moet”. Er waren uiteraard versgebakken croissants, maar we sliepen lang, er was met moeite was te doen, en Bart ging koken. Heerlijk rustig, en dus wat bloggen, wat lummelen, de puzzel afwerken, dat soort onzin.

Ons pa kwam tegen half één – hij had zitten wachten bij de telefoon en uiteindelijk rond twaalf uur toch zelf gebeld of hij mocht komen – en er waren alweer hapjes, dan zalm met gevulde pasta en spinazie, voor de heren een kaasbordje, en dan in de namiddag nog taart. Alweer een waar feestmaal, dus. We aten binnen, maar gingen daarna naar buiten, in de stralende zon.

We begonnen uiteindelijk, terwijl ons pa een middagdutje deed en ik nog even naar de Brico was geweest, een heel fijn spel te spelen: Warhammer Quest. Een bordspel, maar volgens het principe van Dungeons and Dragons, en dus eigenlijk een vorm van roleplay. Vroeger – en dan spreek ik van 20 jaar geleden – hebben we dat gigantisch veel gespeeld, maar ik was het compleet vergeten. Tot ik dus vandaag een kast op ons slaapkamer uitkuiste, en achter de lakens een ganse stapel spelletjes vond, zoals onze oude Risk, Twister, Trivial Pursuit, dat soort dingen. En dus ook Warhammer Quest. Bart had snel even de regels doorgenomen, en we speelden het met ons drie, terwijl Kobe laaiend enthousiast was.

Maar een ganse dag spelen, dat zou te veel van het goede zijn. Ik maakte yoghurt, en ik zette vooral een eerste laagje primer op de betonplaten buiten. Nog niet eens allemaal, twee stuks maar, maar het is een begin. We gaan er ooit nog geraken, als het nog eens een paar dagen droog blijft.

En daarna? Daarna speelden we nog een spelletje Warhammer Quest, tot ongelofelijke blijdschap van Kobe. Hij vond het alleen doodjammer dat Wolf er niet bij was, en ik begrijp hem. Ik denk dat Wolf het de max zou vinden.

09/02/201620/02/2016

Regenweer = klusjesweer

Geef toe, vandaag was het nu toch echt geen weer om buiten te komen?

En wat doe je dan met kinderen, als die zich beginnen te vervelen? Ja, je zou een spelletje kunnen spelen. Maar evengoed kan je ze motiveren om lekker samen niet-alledaagse klusjes te doen. Kobe sorteerde oude fotokadertjes die opnieuw in de gang moeten komen, maar eerst hielp hij Wolf een handje: die schilderde namelijk de serieus geabimeerde muur in de gang opnieuw. Enfin, de stukken die nodig waren. Alleen is achteraf gebleken dat er blijkbaar na al die tijd een miniem kleurverschil op zit. Het valt niet op als je er niet op let, maar als je het weet… Tsja, alle vlekken en plekken zijn tenminste weg.

Merel ruimde intussen haar kamer op, en ik, ik deed de was, repareerde Wolfs lamp, verving de lamp in de gang, ruimde al Merels giletjes op om ze door te geven naar Marne, dat soort onzin.

En de dag, die vloog voorbij terwijl het buiten bleef regenen, en wij maar al te blij waren met het behaalde resultaat. Oef.

24/08/2015

Klusdag met de kinderen

Er moesten een hoop kleine klusjes gebeuren, eigenlijk feitelijk. Zo van die ambetantigheden die ik altijd voor mij uitschuif. Vandaag heb ik me dan ook een schop onder mijn eigen kont gegeven, en ben begonnen met vooral ook Wolf te tonen hoe je veel van die kleine dingen aanpakt.

Ik heb hem een van de speciale spots laten vervangen, zo eentje met kabelklemmetjes, en hij deed dat prima. En dan hebben we drie rookmelders opgehangen, eentje in Barts bureau, eentje in de keuken, en eentje in de traphal. Ik heb hem niet laten boren, nee, maar ik heb hem wel al het gerief laten aanslepen en installeren, de gaatjes laten aftekenen, en nadat ik de gaten had geboord, hem ook de pluggen laten steken en de boel ophangen. Ook dit deed hij prima.

Daarnaast heeft hij gordijnen gerepareerd, vijzen in krukjes vastgezet, slingers weggehaald, dat soort onzin.
Ook de kleintjes had ik aan het werk gezet: zij hebben tussen twee buien door een hoop hibiscusscheuten gewied, en daarna het badspeelgoed uitgesorteerd, en een hoop weggegooid of in de weggeefbak gelegd.

En ik, ik deed er zowat vanalles tussen: uiteraard Wolf helpen, maar ook vaatwas uitlegen, was opvouwen, dat soort standaard dingen. Oh ja, en badkamerkasten uitkuisen en Keith Haring-figuurtjes in Wolfs kamer schilderen, dat ook wel.

22/08/201524/08/2015

Klusproject: de badkamer afwerken

Bij de verbouwing hebben ze het badkamervenster vervangen, omdat het dan mooi doorloopt met de rest van de ramen. Het kleine zijraam verdween, omdat daar het nieuwe stuk zit. Een en ander resulteerde in een nieuw rekje in een nieuw stuk muur, en een stukje plafond dat vroeger achter een rolluikbak zat, en dus ook moest aangepakt worden, en een ruwe vensterbank. Neem daarbij het feit dat we nu geen rolluik meer hebben, en ik vorige week plots in mijn douche uitkeek op de huisbaas van de overburen die de raamkozijnen aan het schilderen was. Ik denk niet dat hij me opgemerkt heeft voordat de ruiten van de douche beslagen waren, maar toch… Gordijnen dus. Maar ik vond dat ik geen gordijnen kon hangen zonder dat de rest in dat hoekje aangepakt was, en een projectje was geboren.

Ik toog aan het werk, en stelde onmiddellijk vast dat ik meteen het ganse plafond mocht herschilderen, want dat je een licht kleurverschil zag. Ik heb ook de ganse muur rond de deur en het nieuwe rekje herschilderd, de vensterbank gelakt, 70 euro uitgegeven aan gordijnfournituren (voor de niet-kenners: gordijnstang, ringen, bevestigingshaken voor de stang, kleine haakjes), bestaande gordijnen uit de vroegere kinderkamer gewassen en gestreken, en anderhalve dag gevloekt :-p

Maar het resultaat mag er gerust zijn, en de buurman hoeft me niet meer rond te zien lopen in mijn beha of zo :-p

20/08/201523/08/2015

365 – 20 augustus 2015 – plafond

19/04/201526/04/2015

Van allerlei tochten

Deze morgen, toen Kobe zich aan het klaarmaken was voor de groepstocht, zei hij langs zijn neus weg: “Zeg mama, jouw gewone haarkleur begint er wel heel erg door te komen hoor!” Duidelijker kon zijn tip niet zijn, dus ging ik straks mijn haar kleuren.

Kobe werd netjes opgehaald door een andere ouder om naar het station gebracht te worden voor de groepstocht van de scouts – kwart voor acht, op een zondag! – en Wolf was totaal onverwacht bij een vriendje blijven slapen, en ging met hem naar het station. Rustige ochtend dus, en ik ging vol goeie moed mijn haar kleuren. Juist. Want blijkbaar had ik in mijn hoofd dat er nog een busje kleuring in de kast stond, en vond die kleuring van niet. Hmpf. Op een zondag.

Samen met een vrolijke Merel reed ik naar de Carrefour aan de Grote Baan in Mariakerke, naar een lokaal supermarktje, naar de Delhaize Express in Mariakerke, naar de Carrefour in Mariakerke die dicht bleek te zijn, en uiteindelijk naar de Brugse Poort, om daar in de Carrefour een aanvaardbaar kleur te vinden. Ja moat! Blijkbaar is mijn favoriet kleur niet meer te krijgen 🙁

Van Bart kreeg ik fantastisch lekker eten, en toen waren alweer toetsen. En koffie, en taart, en toetsen. En moest ik op de valreep Wolfs gordijnbakken nog schilderen, vond ik, want ik had me voorgenomen dat in de paasvakantie te doen. Halverwege kleedde ik me snel om om de jongens te halen, en schilderde ik verder, dat wel.

De tekeningen erop zullen voor later zijn, nu zijn ze tenminste al gewoon wit. En intussen genoot ik van mijn muziek via Wolfs iPhone, maar kreeg ik wel de bizarste combinaties: Cowboy Junkies, Brel, Pixies, Mozart, R.E.M., Asha Bhosle, Metallica…

En toen? Toen kleurde ik mijn haar, en waren er toetsen. Tsja…

03/11/201412/11/2014

Berging

Elke vakantie moet ik zo mijn projectje hebben. Korte vakanties tellen doorgaans niet mee, maar in dit ben ik zo stomweg gerold door de Zuiddag.

Eén van mijn leerlingen had geen job, en toen heb ik ze maar de berging laten aanpakken. Die zag er echt niet uit, en was het laatste stukje van ons huis dat echt nog een grondige aanpak vereiste. Zelf had ik eerlijk gezegd niet de moed om eraan te beginnen, maar het was ideaal om Laura te laten doen. De vorige eigenaars hadden er een vuilgrijs behangpapier gehangen, en er stond nog een lavabootje in de hoek. Dat was nu wel al weggehaald, maar de tegeltjes hingen er nog.

De kinderen hadden er eerder al het meeste behangpapier afgehaald:

Intussen stond er een witte muurbrede kast, en had ik iets in elkaar geknutseld voor het wijnrek, maar daar was ik helemaal niet tevreden van.

Elke keer dat ik er passeerde – en dat is nogal wat, want het is de doorgang naar de garage, – ergerde ik me aan de berging.

Laura begon met al het overblijvende papier eraf te halen, en de tegeltjes weg te kappen. Wat eronder zat, vroeg een stevige laag plamuur, helaas.

Die heb ik er zelf opgezet, en intussen verfde Laura het plafond (dat al eerder geverfd is geweest, en dus geen grondlaag meer hoefde) in het felgroen.

Het geeft een enorm warm gevoel in die voorheen kille ruimte.

De week voor de vakantie heb ik nog wat door kunnen werken, zijnde de muren zo effen mogelijk krijgen, afschuren, en het plafond een nieuwe laag geven. En toen werd ik ziek, en lag alles stil.

Maar halverwege de vakantie ging ik er weer voor:

En na de grondlaag werd het dit:

Een dikke laag verf later kon ik nieuwe rekken ophangen, en de wijnrekken installeren. De planken die ik ging afzagen, bleken uiteindelijk toch niet heel erg te storen tegen de deur, en dus heb ik die maar asymmetrisch gelaten. Tsja.

De vroegere kapstok uit de gang hangt er nu voor fietsgerief en scoutsjassen:

Afgewerkt komt het hierop neer:

Het blijft een berging, maar het ziet er tenminste proper uit nu! Alleen de deur moet nog herschilderd worden, maar da’s voor een volgende vakantie, medunkt.

21/04/201428/04/2014

Wolfs kamer: het einde in zicht

Tussen alle rugby, eetfestijnen en andere dingen door heb ik de laatste dagen ook nogal wat geplamuurd, geschuurd en geschilderd, daarbij behoorlijk veel geassisteerd door Wolf zelf.

Het resultaat mag er zijn, vind ik. Ja, er zijn nog dingen te doen: de rolluikbakken moeten nog geschilderd worden, maar voor het materiaal wil ik raad vragen aan de echte schilder, als die nog eens opdaagt. Ik moet de blauwe muur ook nog lichtjes retoucheren, en zijn wandstickers hangen er nog niet. Correctie: het skelet híng er, maar is dezelfde avond alweer naar beneden gebladderd: blijkbaar is de lijm niet sterk genoeg. Maar bon, we wachten daar nu nog even mee tot zijn verjaardagsfeestje is geweest: dan kan er een beamer op die muur geprojecteerd worden ^^

Dit was hoe het er zaterdagmiddag uitzag.

Zaterdagavond, na het toernooi en voor de fuif, heb ik al het wit afgewerkt. Zondag voor de paasbrunch heb ik dan nog de accentmuur in het blauw gestoken, en ’s avonds de definitieve laag. Maandag was dus voor inrichting, zoals het logeerbed dat dienst doet als zetel/leesbed, zijn bureau, de lamp en het toen nog aanwezige skelet. Hij was aangenaam verrast door de kussens die ik zonder zijn medeweten had gekocht ^^

Yup, mijn tiener is tevreden. Nu nog beetjes bij beetjes de aankleding laten groeien, en het geheel naar zijn hand zetten. Maar ik ben ook best wel content van het resultaat.

Ter info: zo zag het er eerst uit.