Frollitchkay Forrel

Intussen ben ik helemaal fan van mijn wasmachine. Ja, het is nog even wennen en kijken welk programma het beste bij welk type was past en zo, maar verder? Ik word nog steeds vrolijk van dat muziekje wanneer ze klaar is, “Die läunische Forelle” van Schubert.

Maar intussen is er meer…

Bart heeft het ding op onze wifi aangesloten, en wanneer de was klaar is, krijg ik hier beneden op de Google Home een gesproken boodschap: “Ik ben een vrolijke forel”. Zo vergeet ik de was dus niet, al gebeurt dat eigenlijk sowieso niet vaak. Alleen… om één of andere vreemde reden blijft die dat halsstarrig in het Engels doen, en krijgen we dus te horen: “Ik ben an frollitchkay Forrel” wat elke keer opnieuw grappig is en de kinderen intussen doet oogrollen.

Daarenboven is er een heel nieuw vocabularium ontstaan in ons huis: “Ik doe de forel wel!” wil zeggen dat iemand het muziekje heeft gehoord en de was wel naar beneden gaat brengen. Of ik kan vragen aan Bart: “Ga jij even vissen?” om hetzelfde resultaat te krijgen. En ik verklaar zelf dat ik nog moet forellen als ik een was ga insteken. Of: “Aha, de forel is gebakken!” Enfin, woordspelingen alom, om ter flauwst, maar intussen wel gewoon ingeburgerd.

Yup, daarom alleen al ben ik blij met mijn nieuwe machine.

Die laünische Forelle

Er zijn zo van die kleine dingen waar ik ongemeen vrolijk van word. Meestal zijn dat van die details die op zich niet nodig zijn, maar waar de maker/bedenker/fabrikant toch dat extra beetje aandacht heeft ingestoken, gewoon voor het plezier.

Zo’n zalig detail is het muziekje van mijn nieuwe wasmachine. Ze zegt vrolijk “Hallo” als ik ze opstart, compleet met een toontje of drie. Maar wanneer ze klaar is, speelt ze zowaar de hele “Die Laünische Forelle” van Schubert! En nee, niet gewoon de eerste acht maten, maar echt compleet met het tussenstukje en al.

En ja, ook al hoor ik het niet vaak wegens beneden zitten, ik word daar telkens weer goed gezind van. Van dat extra beetje inspanning vanwege de makers, die daar gewoon een saaie bieptoon hadden kunnen zetten. Merci!

De wasmachine is dood, lang leve de wasmachine

Woensdag stak ik een was in, hoorde de machine netjes haar werk doen, en ging een kwartiertje of zo na het einde van de cyclus de boel in de droogkast steken.

Zoals altijd ben ik al bezig met het sorteren van vuile was, terwijl ik op de “open deur”-knop duw. Euhm? Geen reactie. Tiens. Nu, als de machine al een tijdje gestopt is, schakelt ze zichzelf uit. Ik moet ze dan eerst weer inschakelen voordat ik de deur kan openen. Ik duw dus, nog steeds vrij achteloos, op de “aan”-knop.

Niks.

Bon, ondertussen laat ik de vuile was voor wat hij is, en concentreer me op de recalcitrante machine. En merk ik dat er een vrij penetrante geur hangt van verbrand plastiek. Ik roep daar, voor de zekerheid, Wolf even bij, en jawel, ik heb me de geur niet ingebeeld.

Exit mijn wasmachine dus, een Miele van 12 jaar oud met serieus wat kilometertjes op de teller: een gezin van vijf personen met scouts en rugby en alles erop en eraan. Want de geur zegt dat er op zijn minst een kabel is doorgebrand, als het al de motor zelf niet is. Een hersteller laat een tijd op zich wachten en rekent 100 euro om langs te komen alleen al, nog zonder de kosten van reparatie, en hoe lang zou ze dan nog meegaan, als ze überhaupt nog te herstellen valt.

Bon, we keken wat rond links en rechts en kozen toen een Samsung die hele goeie reviews krijgt. Vandaag werd die al geleverd, geïnstalleerd boven en de oude werd meegenomen.

Alleen was ze niet gebruiksklaar: de afvoerslang paste niet in onze afvoerbuis. Ik ben eerst gaan kijken in de Brico voor een geschikt tussenstuk en heb toen besloten gewoon een stukje van die afvoerbuis af te snijden. Er zat namelijk een ietsje dikker stukje rubber op, zonder ogenschijnlijk nut, en na verwijdering kon het allemaal wel.

Intussen heb ik de eerste was al gedraaid, tot voldoening. Geen idee of ze ook twaalf jaar zal meegaan, maar bon. We zijn toch alweer zo ver.

Ook Sinterklaas, maar dan voor mezelf

Ik heb gisteren ook Sinterklaas gespeeld, maar dan voor mezelf: een nieuwe computer! Het was dringend nodig: ik leef achter dat ding, en hij liep regelmatig vast de laatste tijd. Hij was ook al van de snelste niet meer, er zaten standaard foutmeldingen bij het opstarten, enfin, ’t was dat niet meer.

Ik heb lang getwijfeld, maar uiteindelijk ben ik voor een laptop gegaan, met extern scherm en al. Hier thuis ga ik het verschil met een PC niet merken: het ding staat op de hoek van mijn bureau, en alles zit zonder meer ingeplugd. Het grote verschil zit hem in het veel grotere scherm, en het feit dat ik hem ook kan meepakken, als ik dat wil. Dat zal niet zo vaak gebeuren, eigenlijk, aangezien ik op school ook in elk lokaal een PC staan heb, maar bijvoorbeeld tijdens de klassenraden kan het wel handig zijn.

Enfin, het is een ASUS geworden met sdd, 22 inch scherm, en serieus wat gewicht :-p Het scherm is er eentje van Samsung, op een elegante voet. Ik ben wel behoorlijk wat geld kwijt, ja, maar dat heb ik ervoor over: het is mijn grootste hobby, ik zit er elke dag enkele uren op te werken.

Het ding is intussen ook zo goed als volledig geïnstalleerd: mail en dergelijke syncen automatisch. Alleen de data moet ik nog overzetten, en daar zie ik een beetje op tegen. Maar bon, ook dat lukt wel allemaal.

Ik ben in elk geval zo content als een katjen ^^

Brussels Girl Geek Dinner 62

Niet alleen ben ik op de vorige Girl Geek Dinner geraakt, ik was er ook deze keer gewoon weer bij!

Samsung had ons uitgenodigd op zijn beurs in Paleis 3 van de Heizel, met alles erop en eraan. Er werd vanalles gelanceerd, en ik wilde de uitleg wel eens horen.

Maar eerst kreeg Murielle Scherre, gekend van (en eigenlijk ís ze) La Fille d’O, het woord. Met bijzonder veel overgave vertelde ze hoe ze de Apple producten beu was en ze buitengekegeld had, en hoe blij ze was met de dingen van Samsung. Promotiepraatje, zei u? Ik ben er zeker van dat Murielle een paar van haar spullen wel gesponsord gekregen heeft, maar zo uitgebreid demonstreren, met zoveel toepassingen die duidelijk écht in gebruik zijn, dat kan je maar als je zelf ook echt enthousiast bent. Ik had het hiervoor niet zo voor la Scherre, maar eigenlijk feitelijk is ze een serieus wijs wijf.

IMG_0908

Helaas heb ik zelf het geld niet voor nieuwe hoogtechnologische snufjes, en ben ik met een Apple fanboy getrouwd (wiens spullen ik telkens krijg, dus mij hoor je niet klagen) en dus ging het eigenlijk allemaal een beetje aan mij voorbij. De ‘guided tour’ heb ik gevolgd tot bij het education program dat ik bijzonder frustrerend vond: prachtig allemaal, met ongelofelijk veel mogelijkheden, en ook ongelofelijk buiten budget. Zucht. Wij zijn op school (ASO-school van meer dan 600 leerlingen) al blij dat elk lokaal een eigen internetPC heeft met beamer, en er twee computerlokalen zijn met elk zo’n 25 PC’s. Oude, maar tegenwoordig wél al allemaal met een flatscreen, wat een hele verbetering is. Tot een jaar of twee geleden draaiden ze zelfs nog op win 95…

IMG_0911

En toen was er dus die frustratie, en ook de lokroep van een heerlijke visburger. En haakte ik af. Ook al was de intelligente wasmachine, bestuurbaar met smartphone, best wel interessant, en zagen die gebogen tvschermen er echt wel super uit: ik heb al mijn toestellen al, en door de verbouwing is er niet echt budget voor vernieuwing.

Maar het mag gezegd worden: Samsung is blijkbaar écht wel goed bezig, als ik zo de vernieuwingen zie.

Waar ik eigenlijk wel jaloers op ben, zijn de tectiles: voorprogrammeerbare NFC tags die je ergens op kan kleven, en als je er dan je (Samsung)telefoon tegen houdt, neemt die automatisch die instellingen over. Of zoals Murielle zei: “Ik heb er ene in mijn auto plakken, en als ik mijn telefoon erop leg, schakelt die automatisch over op Spotify”. Nice!

Ik heb er in de goodiebag zelfs een setje gekregen, maar kan er dus helaas niks mee doen. Wie met andere woorden tot hier heeft gelezen, een Samsungtelefoon heeft die daarmee compatibel is, en ze wil: laat een commentaar achter, en ik verloot de tiles op 7 april.

Wat zat er nog in die goodie bag? Een leuke Rayban zonnebril, mini producten van Dove (altijd welkom!), gadgets van Cointreau en een grappige tanktop.

Dank je, Samsung! Dank je, Murielle, en vooral ook: dank je, Clo, voor de organisatie!