Geplaatst op

Wandelingetje

Na een rustige ochtend – die cursussen schrijven zichzelf niet – reden Merel en ik richting opa in het ziekenhuis, want het was al een behoorlijke tijd geleden dat ze hem nog gezien had.

En omdat we toch in de buurt waren, vroeg ik haar of het oké was dat we eerst een kort wandelingetje gingen maken om een verdwenen cache te vervangen, op het wandel- en fietspad langs de Leie, onder de Drongensesteenweg door. Ze ging akkoord.

En dus liepen mijn dochter en ik in de zalige lentezon langs de Leie, nam ik enkele foto’s, wandelden we zelfs nog een eindje verder in de andere richting tot aan het steigertje in park Halfweg, en genoten volop.

En ons pa? Die stelt het prima en was blij Merel nog eens te zien. Maar het wordt echt tijd dat hij weg is uit het ziekenhuis, dat hij weer een eigen leven krijgt. Ik ga hem in elk geval zondag halen om hier te komen eten. Kwestie van weer een normaal ritme op te bouwen.

Geplaatst op

Zomerse zondag

Een zomerse zondag om duimen en vingers bij af te likken.

Zo was er de zelfgemaakte confituur en daarna een koud buffet om u tegen te zeggen. Mijn echtgenoot is echt wel de max.

En toen trokken ons pa en ik er nog op uit om de rest van de geocache in  park Halfweg te gaan zoeken. Helaas, de cachegoden waren ons niet goed gezind: de servers lagen plat! Geen mogelijkheid dus om de tussenpunten te gaan zoeken. Twee van de vijf ontbrekende tags konden we nog lokaliseren door op het gevoel af te gaan, en jawel, ook de uiteindelijke cache kon ik vinden puur op ervaring. We vonden er wel een enorme twaalfstammige boom – je moet de tweede foto met ons pa erbij maar eens bekijken – en een handgekapte prauw. Wijs!

We hadden alweer een zeer fijne wandeling, maar ik heb er helaas ook reuzeberenklauw gespot. Gelukkig werd die blijkbaar al regelmatig afgedaan, ’t stad moet er dus wel van weten. En ja, die is dus vlotjes drie meter hoog he!

Plots stonden we ook tussen de schapen: de Gentse stadsherder kwam even langs met de beestjes, die in de zomer sowieso gebaseerd zijn aan de Watersportbaan.

Aansluitend was er ook nog taart in de tuin met Marleen: die kwam haar verjaardag vieren ^^

 

Geplaatst op

Geocachen in park Halfweg

Het wordt moeilijk om nog in de omgeving plekjes te vinden waar ik kan gaan cachen met ons pa. Hij kan echt niet ver meer gaan, dus twee kilometer is zowat het maximum, en de meeste rondjes zijn iets langer. Tsja.

Mijn oog was zondag gevallen op een multicache in park Halfweg. Dat is dat parkje dat begint aan dat pad naast het nieuwe dierenasiel aan de Watersportbaan, en loopt tot aan de appartementen naast de Drongensesteenweg. Ik had er, om eerlijk te zijn, niet veel van verwacht.

De cache zelf was een specialleke: tien tussenpunten waar je telkens een klein briefje zocht met punten op een raster. Als je al die verschillende rasters samenlegt, krijg je de coördinaten van de bonus. Ha!

We pikten nr. 1 op met de auto en parkeerden aan nr. 2: de hele wandeling is te ver voor ons pa, we gaan het in twee keer doen. En toen bleek dat het wandel/fietspad zo’n betonnen strook is die ze tegenwoordig overal rond Gent aanleggen en waarop het zalig fietsen en wandelen is. We passeerden langs het rood brugje van het eiland Malem, moesten af en toe zoeken naar de tag, maar vonden vooral een prachtig aangelegd park met vooral ook een hele mooie vijver met steiger.

Maar het was heet en het was welletjes voor ons pa – hij liep alweer naar zijn adem te trekken als een oude blaasbalg – zodat we op onze stappen terugkeerden. Deel twee zal voor een andere keer zijn.