Oudejaarsavond

Nee, we hadden niks speciaals gepland dit jaar. Wolf zat met Arwen in Oostende op een familiefeest, Kobe was met drie vrienden in Heusden, waar ze gegamed hebben, horrorfilms gekeken, zelf pizza gemaakt en veel te laat zijn opgebleven. Tsja.

Het waren dus Bart, Merel en ik, en dat was eigenlijk ferm gezellig. Bart had een plethora aan hapjes voorzien: kwarteleitjes, gevulde champignons, worstjes, kaasjes, tomaatjes, bloemkool, gehaktballetjes, foie gras, garnaaltjes, en daarnaast natuurlijk ook ovenhapjes en van die kleine Sint-Jacobsschelpen gevuld met een visbereiding. Al bij al veel te veel gegeten, zoals gewoonlijk.

Eerst hebben we, op vraag van Merel, nog geluisterd naar het einde van de Tijdloze, en daarna hebben we een heel simpel maar amusant filmpje opgezet, The Spy who dumped me. Geestig en vooral heel, heel licht.

En toen was het amper tien uur en hebben we een beetje gezapt, een beetje gelezen, een beetje genikst, tot het bijna twaalf uur was. Merel zorgde voor Kidibul in feestelijke champagneglazen, en samen klonken we op het nieuwe jaar en keken we naar het vele vuurwerk buiten.

Ja, we hebben het jaar al slechter ingezet, ja.

Voor iedereen een schitterend 2023 gewenst!

Alternatief nieuwjaar

Aangezien de afspraak op oudejaarsavond een beetje in het water viel, voelde Gwen zich daar eigenlijk zeer schuldig over. Compleet onterecht, maar bon. Ze stelde dan voor dat we op nieuwjaar zelf daar ’s middags zouden gaan, en aldus geschiedde.

Zij voorzag verschillende hapjes en een fantastische kalkoencurry als hoofdgerecht, ik had gezorgd voor geflambeerde scampi’s als voorgerecht en verschillende soorten tiramisu als hoofdgerecht. Het is wel zo gemakkelijk als je je helemaal thuis voelt in elkaars keuken ^^

Het zorgde voor een fijne middag waarbij we eigenlijk pas van tafel gingen tegen een uur of vijf. Erg was dat niet, het was eigenlijk vooral bijzonder gezellig. Zoals altijd voor herhaling vatbaar.

En ’s avonds, toen was er nog een nieuwjaarsbrief van Merel en keken we met zijn allen nog eens naar de jaarfilmpjes van de voorbije jaren.

Het jaar is in elk geval goed ingezet.

Oudejaarsavond

Nee, feestelijk was het eigenlijk niet vandaag. Twee jaar geleden hadden we oudejaarsavond gevierd met Gwen en Erik en toen afgesproken dat we dat de volgende keer ook samen gingen doen. De volgende keer was natuurlijk een sisser, vorig jaar, maar dit jaar ging ik er dus van uit dat we het ook samen gingen vieren, en Gwen had dat ook zo in gedachten. Alleen bleken er vrienden van hen dat ergens in de grote vakantie ook gevraagd te hebben, al konden noch Gwen noch Erik zich dat herinneren. Wij zijn echter totaal niet moeilijk, dus vierden ze oudejaar bij die vrienden.

Wij maakten er een rustig dagje van: in de namiddag hielden we wel onze traditionele eindejaarsgezinswandeling. De toer van de Bourgoyen ging me te ver zijn, dat wist ik al, maar een toertje in Vinderhoute door de Vallei van de Oude Kale leek me ideaal: dan ben je rond in iets minder dan een uur.

Toen het donker werd, hielden we onze fotosessie met de vuurspatters, en toen vertrok Wolf richting zijn maten om met hen oudejaarsavond te vieren.

Ik bakte suikerwafels naar recept van mijn oma, we maakten zelf pizza, en toen trokken de kinderen elk naar hun kamer en zapten wij wat tv. Tsja…

Kwart voor twaalf kwamen ze naar beneden, we telden af, en we knuffelden. En dat was dat.

Tot zover 2021. Oef.

Nieuwjaar in uitgesteld relais

Het is nu toch al een paar jaar zo dat we pas de zondag na nieuwjaar naar Ronse gaan. Ik vind dat een prima idee: zo kan iedereen op nieuwjaar zelf rustig wakker worden, uitbuiken en suffen. En dan geniet je extra van het diner op die zondag.

Vandaag waren we dus netjes om twaalf uur present bij Omaly, en zij was een heel pak minder zenuwachtig dan op kerstdag, gelukkig maar. De sfeer zat meteen heel anders, veel gemoedelijker. Er waren hapjes, en er waren meteen ook nieuwjaarsbrieven, uiteraard.

En toen was er zalm, en daarna een fantastische kalfsblanket, en uiteraard nog taart ook.

We wasten af, ruimden op, en we zagen dat het goed was. Meer moet dat toch niet zijn, zo’n familiefeest?

Nieuwjaar

Nieuwjaarsdag begon, zoals altijd, zeer gezapig. Tot ik me, in slaapkleed bij het ontbijt, realiseerde dat ik van plan was om naar de Geocache Nieuwjaarsevent te gaan op de Kouter! Om elf uur… En het was kwart over tien, ik moest nog douchen, aankleden en naar ginder rijden. Tsja… Ik was er tegen twaalf uur, miste net de speech, maar zag dat er wel een goed gevulde kiosk was. Het was mijn allereerste eventcache, en het was eigenlijk wel leuk om al die andere cachers te zien. Velen van hen kwamen van een behoorlijk eind ver, en in de parkeergarage stond het vol met geocache auto’s. Wat is dat dan? Wel, bij het geocachen zoek je niet alleen verstopte locatiecaches, er zijn ook trackables: kleine voorwerpen die van cache tot cache reizen, en die je kan “spotten” door de code in te geven. Sommige trackables kan je niet meenemen, enkel spotten, zoals auto’s dus :-p Dan staat er in ’t groot achteraan een geocacheteken met een code.

IMG_1312

Tegen kwart na één was ik weer thuis, had Bart gekookt, en luierden we allemaal samen gezellig wat.

Tegen zes uur stonden we dan in Zomergem, net zoals vorig jaar: wij zorgden voor (simpele) hapjes, Jeroen had de drank meegebracht, en Roeland zorgde voor brood, kaas en hesp voor croques uit het vuistje.

De ene was al wat frisser dan de andere, maar de grootste uitgaander was blijkbaar… ons pa! Zijn gezelschap van vorige jaren had verstek laten gaan, en dus had hij zelf maar iemand uitgenodigd, van wie hij wist dat ze ook alleen zat. Hij had voor hapjes gezorgd, Sint-Jacobsschelpen in de oven als voorgerecht, en dan had hij zowaar zelf konijn klaargemaakt! In de snelkoker, met een lekker sausje, witloof en gebakken patatjes. Zij had dan het dessert meegebracht, en blijkbaar was het half vier geworden. Wie had dat ooit gedacht van ons pa? Zelf uitnodigen, koken, opruimen, het huis gezellig… Ik in elk geval niet, en ik denk dat ons ma ook haar ogen niet zou kunnen geloven… Enfin, hij kan er maar deugd van gehad hebben ^^

Wij waren allemaal net op ’t zelfde moment toegekomen, en het was dus meteen bakske vol.

IMG_3632

En uiteraard waren er nieuwjaarsbrieven…

En toen waren er warme hapjes, en croques, en bijzonder gemoedelijk gebabbel. Eigenlijk nog nooit zo goed overeengekomen met mijn broers dan sinds ons ma dood is. Iets dat ons verbindt, zeker?

Op u, ma. Ge zoudt ervan genoten hebben, van al uw volk.