Wolf wilde deze namiddag naar een verjaardagsfeestje (low key) van een maat in Drongen. Blijkbaar had hij zich een beetje verkeken op de afstand, want het is toch vlot een half uur fietsen.
Hij was vrolijk naar ginder gefietst en had zich toen gerealiseerd dat het vandaar naar de rugby amper een goeie tien minuten was. Hij ging sowieso toch met de fiets naar de rugby moeten, want ik ging ’s avonds eten met Gwen en kon hem dus niet ophalen.
Hij belde me heel liefjes en vroeg of ik dan, in plaats van hem straks met fiets en al naar de rugby te voeren, niet gewoon zijn rugbygerief tot bij Daan in Drongen kon brengen. Dan kon hij daar wat langer blijven en scheelde het hem toch wel wat gefiets. Dan hoefde hij ook de fietsdrager niet te installeren. Als hij daar nu eens wat vroeger aan gedacht had, dan had hij zelf zijn rugbygerief al kunnen meenemen, toch?
Mama roloogde even, kreeg het rugbygerief in handen van Kobe – die broers zorgen toch goed voor elkaar – en reed naar Drongen. En toen kon ik het uiteraard niet laten om alsnog een cacheke wat verderop te gaan loggen, eentje dat ik vroeger niet had gevonden omdat de hint zei “1.5 meter’ en ik nog serieus op mijn tenen moest staan om hem te vinden.
Maar ontspannend was het eigenlijk wel, ja, daar aan de mini jachthaven van Drongen.
Oh, en dat gefiets van Wolf? Ik zou hem toch niet kunnen brengen hebben met fiets en al, want Bart was met mijn auto weg, en op de kleine auto kan ik de fietsdrager niet installeren. Nog een chance…
